Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Burzy?ski
, pseud.
Beczka
,
Bur
,
Gruszka
,
Kami?ski
,
Sokoł
(ur.
13 listopada
1892
w
Warszawie
, zm.
20 wrze?nia
1937
w
Moskwie
) ? polski polityk komunistyczny, członek Komitetu Centralnego i Biura Politycznego KC
Komunistycznej Partii Polski
(KPP).
Syn rzemie?lnika Wincentego. Działacz Zwi?zku Zawodowego Kapelusznikow w Polsce. W 1921 wst?pił do KPRP (od 1925: KPP). Od ok. 1924 członek Komitetu Warszawskiego KPRP i sekretarz egzekutywy Wydziału Zawodowego przy tym komitecie. Delegat na IV Konferencj? KPP w listopadzie-grudniu 1925 w
Moskwie
. Latem 1927 na IV Zje?dzie KPP pod Moskw? został zaocznie wybrany na zast?pc? członka Komitetu Centralnego (KC) KPP. Brał udział w IV i V Kongresie Czerwonej Mi?dzynarodowki Zwi?zkow Zawodowych (
Profinternu
) (marzec-kwiecie? 1928 i sierpie? 1930 w Moskwie). Uczestnik polsko-niemieckiej konferencji antywojennej w
Zabrzu
w 1930. Wzi?ł udział w VI Plenum KC KPP w czerwcu 1929 w
Berlinie
i w V Zje?dzie KPP w sierpniu 1930 w
Peterhofie
, na ktorym został wybrany do KC KPP. W latach 1930?1932 pełnił mandat posła na
Sejm III kadencji
; członek Komunistycznej Frakcji Poselskiej. Od wrze?nia 1931 był I zast?pc? kierownika Wydziału Organizacyjnego Profinternu.
18 marca 1932 Sejm pozbawił go mandatu poselskiego z powodu działalno?ci komunistycznej i wydał władzom s?dowym. Zagro?ony aresztowaniem wyemigrował i działał odt?d we władzach KPP w
Kopenhadze
i
Berlinie
. Uczestnik VI Zjazdu KPP w pa?dzierniku 1932 pod
Mohylewem
i I Plenum KC, na ktorym został członkiem Biura Politycznego KC KPP. Od marca 1934 sekretarz
Profinternu
i kierownik jej sekcji polsko-nadbałtyckiej. W lipcu-sierpniu 1935 brał udział w VII Kongresie
Kominternu
. Na IV Plenum KC KPP w lutym 1936 został usuni?ty z BP i KC.
W czasie ?
wielkiej czystki”
23 lipca 1937 aresztowany przez
NKWD
w Moskwie. 20 wrze?nia 1937 skazany przez
Kolegium Wojskowe S?du Najwy?szego ZSRR
z zarzutu o
udział w terrorystycznej organizacji dywersyjnej
, stracony tego samego dnia. Ciało
skremowano
w krematorium na
Cmentarzu Do?skim
, prochy pochowano anonimowo.
Zrehabilitowany 31 grudnia 1955 postanowieniem Kolegium Wojskowego SN ZSRR.
