한국   대만   중국   일본 
Stanisław ?ołkiewski ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Stanisław ?ołkiewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław ?ołkiewski
Ilustracja
Herb
Lubicz
Rodzina

?ołkiewscy herbu Lubicz

Data i miejsce urodzenia

1547
Turynka pod Lwowem

Data i miejsce ?mierci

7 pa?dziernika 1620
pod Mohylowem w Mołdawii

Ojciec

Stanisław ?ołkiewski

Matka

Zofia Lipska

?ona

Regina Herburt [1]

Dzieci

Jan ?ołkiewski ,
Katarzyna ?ołkiewska ,
Zofia Daniłowiczowa

Plan bitwy

Stanisław ?ołkiewski herbu Lubicz (ur. 1547 w Turynce pod Lwowem , zm. 7 pa?dziernika 1620 w Berezowce , kilka kilometrow od granicy na Dniestrze w Mołdawii podczas odwrotu z pola bitwy pod Cecor? ) ? polski magnat , od 1618 hetman wielki koronny i kanclerz wielki koronny , hetman polny koronny od 1588 do 1618, wojewoda kijowski od 1608, kasztelan lwowski od 1590, sekretarz krolewski od 1573, starosta kałuski przed 1587 rokiem, starosta kamionacki w 1598 roku, starosta hrubieszowski w 1588 roku, starosta rohaty?ski w 1601 roku, starosta mi?dzyrzecki w 1611 roku [2] , starosta barski w 1613 roku, starosta jaworowski w 1619 roku [3] , wojt barski [4] , zwyci?zca w wielu kampaniach przeciwko Rosji , Szwecji , Imperium Osma?skiemu i Tatarom , pisarz i pami?tnikarz.

Hetman zgin?ł na polach niedaleko miejscowo?ci Otaci [5] [6] [7] [8] . W tym miejscu stoi jego pomnik .

Jako senator był obecny na sejmach: w 1603, 1605, 1607, 1609, 1611, 1613 (I), 1613 (II), 1615, 1616, 1618 i na sejmie zwyczajnym 1619 roku [9] .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Pocz?tki kariery [ edytuj | edytuj kod ]

Pochodził ze ?redniozamo?nej rodziny, ktorej znaczenie wzrosło dzi?ki zabiegom jego ojca Stanisława i wsparciu spokrewnionego z ?ołkiewskimi Jana Zamoyskiego (w momencie urodzenia po?niejszego hetmana jego ojciec był zaledwie podstaro?cim, ale ju? od 1585 roku wojewod? ruskim ) [10] . Matk? była Zofia Lipska z Goraja . Uczył si? w szkole katedralnej we Lwowie. W 1566 został dworzaninem kanclerza Jana Zamoyskiego [10] .

Karier? polityczn? rozpocz?ł u boku kanclerza wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego , ktory wcze?niej był patronem jego ojca. W 1573 wyjechał z delegacj? posłow do Pary?a dla oznajmienia Henrykowi Walezemu jego wyboru na krola Polski . Wkrotce udał si? na dwor cesarza Maksymiliana II Habsburga . Został sekretarzem krola Stefana Batorego .

Podczas wojny Rzeczypospolitej z Gda?skiem odznaczył si? w bitwie pod Lubiszewem 17 kwietnia 1577. Uczestniczył te? w wyprawie Stefana Batorego na Rosj? (m.in. walczył wraz z bratem Mikołajem i ojcem pod rozkazami Jana Zamoyskiego pod Zawołoczem ). 12 maja 1584 r. pojmał słynnego banit? Samuela Zborowskiego . W czasie elekcji 1587 roku głosował na Zygmunta Waz? [11] .

W czasie wojny domowej tak jak jego patron Jan Zamoyski opowiedział si? po stronie Zygmunta III Wazy . W 1588 wyro?nił si? w bitwie pod Byczyn? , gdzie został ci??ko ranny [a] . Poseł na sejm pacyfikacyjny 1589 roku z ziemi halickiej [12] . W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-b?dzi?skiego na sejmie pacyfikacyjnym [13] . Był stałym doradc? Jana Zamoyskiego. Dzi?ki jego protekcji otrzymał buław? poln? koronn?, a w 1590 został kasztelanem lwowskim. W 1595 uczestniczył u boku Zamoyskiego w wyprawie do Mołdawii dla osadzenia na tamtejszym tronie polskiego lennika Jeremiego Mohyły . Wzi?ł udział w pierwszej bitwie pod Cecor? . W 1596 stłumił powstanie Semena Nalewajki , przy czym w niejasnych okoliczno?ciach doszło do wymordowania kozackich je?cow [b] .

  Osobny artykuł: Bitwa pod Łubniami .

W 1597 na miejscu wsi Winniki, wzoruj?c si? na Zamoyskim zało?ył miasto ?ołkiew , ktore stało si? siedzib? rodu [14] .

W 1600 wyprawił si? z wojskiem polskim na Wołoszczyzn? , przyczyniaj?c si? do zwyci?stwa Jana Zamoyskiego nad Michałem Walecznym w bitwie pod Bukowem . W 1602 przerzucił swoje wojska do Estonii , by wzi?? udział w wojnie polsko-szwedzkiej . Przeprowadził wiele udanych operacji zaczepnych i w czerwcu 1602 pobił Szwedow w bitwie pod Rewlem . W trakcie tej kampanii wyro?nił si? zdobyciem Wolmaru i przyczynił si? do kapitulacji Szwedow w Białym Kamieniu .

W kwietniu 1606 roku uczestniczył w zje?dzie w St??ycy [15] . W 1607 w koalicji ze skonfliktowanym z nim Janem Karolem Chodkiewiczem i Janem Potockim pokonał siły rokoszu Zebrzydowskiego w bitwie pod Guzowem . W nagrod? w 1608 został mianowany przez krola wojewod? kijowskim [10] .

Dymitriady [ edytuj | edytuj kod ]

W 1609 roku stan?ł na czele polskiego korpusu interwencyjnego, wysłanego na pomoc tzw. dymitriadzie , w ktorej wojska magnatow polskich uwikłały si? w rosyjsk? wojn? domow?. Interwencja rozpocz?ła oficjalnie wojn? polsko-rosyjsk? 1609?1618 . Rozpocz?ł długotrwałe obl??enie Smole?ska .

4 lipca 1610 roku w słynnej bitwie pod Kłuszynem odniosł swe najwi?ksze zwyci?stwo, pokonuj?c oddziałem 2700 husarzy (wspomaganych przez 200 piechurow) armi? rosyjsk? licz?c? 30 tys. ?ołnierzy, wspieran? przez korpus szwedzki licz?cy 5 tys. wojska, po czym na dwa lata zaj?ł Moskw? . Wzi?ł do niewoli Wasyla Szujskiego i jego dwoch braci. Był zwolennikiem osadzenia na tronie moskiewskim syna krola Zygmunta III Wazy , Władysława [16] oraz unii mi?dzy Polsk? a Moskw?. 28 sierpnia 1610 podpisał w Moskwie z bojarami rosyjskimi układ, moc? ktorego krolewicz Władysław został ogłoszony carem Rosji.

Na obrady sejmu 29 pa?dziernika 1611 roku uroczy?cie sprowadził je?cow z rodu Szujskich (zdetronizowanego cara Wasyla IV i jego dwoch braci), ktorych zmusił do zło?enia hołdu Zygmuntowi III Wazie. Podkanclerzy Feliks Kryski podzi?kował mu w imieniu krola słowami: Sama sława imi? Waszmo?ci in longam rozniesie posteritatem, bo? to sprawił, co nad siły i wszelkie było oczekiwanie.

Od 1612 roku kierował karier? przyszłego hetmana Stanisława Koniecpolskiego , za ktorego wydał sw? cork? Katarzyn? .

W tym te? roku, wobec gro?by najazdu Tatarow , zmuszony był pod Brah? (polskie umocnienia nad Dniestrem , naprzeciw Chocimia ) do wej?cia w układy z uzurpatorem do tronu mołdawskiego ? hospodarem Stefanem Tom?? .

Ostatnie lata [ edytuj | edytuj kod ]

Na sejmie w 1616 przedło?ył projekt zwi?kszenia kompetencji urz?du hetma?skiego i zwi?kszenia liczby stałego wojska Rzeczypospolitej do 10 tysi?cy.

W polityce zagranicznej był zwolennikiem przeprowadzenia działa? zaczepnych przeciwko Moskwie, przy zachowaniu neutralno?ci Turcji i przekupieniu Tatarow. Sam zorganizował spisek, maj?cy na celu zabicie niewygodnego dla Polski hospodara i dokonanie zamachu stanu w Hospodarstwie Mołdawskim .

23 wrze?nia 1617 podpisał porozumienie z Turcj? pod Jarug? , moc? ktorego Rzeczpospolita zrzekła si? swoich wpływow w Mołdawii i zobowi?zywała si? do powstrzymania Kozakow przed najazdami na Turcj?. W układzie zawartym pod Busz? zgodził si? na rezygnacj? Rzeczypospolitej z ingerowania w sprawy Mołdawii, Wołoszczyzny, Siedmiogrodu.

W dniu 6 lutego 1618 został mianowany hetmanem wielkim koronnym, a 6 marca 1618 roku kanclerzem wielkim koronnym. Nie potrafił opanowa? najazdow tatarskich na Ru?, oskar?any o nieudolno?? i tchorzostwo po pora?ce pod Oryninem w 1618 roku, gdy pozwolił Tatarom odej?? bez walki z jasyrem [10] . W 1619 podpisał porozumienie z kozakami pod Pawołocz? ( Роставицька угода), gdzie zobowi?zali si? oni do nienapadania na Imperium Osma?skie . Niepodj?cie walki pod Oryninem doprowadziło do takiej krytyki, ?e Stanisław ?ołkiewski w 1619 roku zło?ył buław? hetma?sk?, ale krol jego rezygnacji nie przyj?ł [10] .

Przypuszczalnie w celu zmazania złej opinii, w 1620 poprowadził ?le przygotowan? i niepotrzebn? wypraw? na Mołdawi? w celu umocnienia na tronie przychylnego Rzeczypospolitej hospodara Kaspra Gratianiego [10] . W jej konsekwencji jego wojska poniosły ci??k? kl?sk? w bitwie pod Cecor? , gdzie hetman zgin?ł w nocy z 6 na 7 pa?dziernika 1620 podczas odwrotu wojsk polskich. Jego głow? osadzon? na pice odesłano sułtanowi , ktory na ponad dwa lata umie?cił j? nad wej?ciem do swego pałacu. Do niewoli dostał si? te? syn hetmana Jan , wraz z bezgłowym ciałem ojca wykupiony po dwoch latach przez matk? Regin? z Herburtow [17] . Najazd na Mołdawi? doprowadził do odwetowego najazdu wojsk tureckich, ktorego kulminacj? był atak na oboz wojsk polskich i litewskich pod Chocimiem w 1621 roku.

Pozostawił po sobie dzieło Pocz?tek i progres wojny moskiewskiej , spopularyzował te? słynne powiedzenie ?pi?knie i słodko umrze? za ojczyzn?”, zaczerpni?te z ?Od” Horacego (III 2, 13).

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

W 1589 o?enił si? z Regin? Herburtown?. Mał?onkowie doczekali si? trojga dzieci. Były nimi:

Po ?mierci [ edytuj | edytuj kod ]

Po ?mierci hetmana komnaty w pałacu w ?ołkwi pozostały nienaruszone, w takim stanie jak za jego ?ycia. Znajdowały si? tam zarowno rzeczy osobiste, jak i zbroja, bro? czy ofiarowana mu przez papie?a buława . Umieszczono tam rownie? skrwawione szaty, ktore nosił w chwili ?mierci; nad ło?em wisiała kopia obrazu Matki Boskiej Cz?stochowskiej. Z chwil? wykupienia ciała z r?k tureckich, z polecenia wdowy przed obrazem nieustannie paliła si? lampa.

Ostatecznie ciało hetmana zło?ono w krypcie kolegiaty pod wezwaniem Naj?wi?tszej Marii Panny oraz ?w. Wawrzy?ca M?czennika i Stanisława w rodzinnej ?ołkwi. Na nagrobku umieszczono łaci?ski cytat Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (pol. Powstanie kiedy? z ko?ci naszych m?ciciel ) pochodz?cy z Eneidy [18] . Odzyskan? głow? hetmana pochowano pod głownym ołtarzem sk?d została wykradziona, trafiła do Puław, a potem zagin?ła [17] . Latercynowa trumna hetmana została przetopiona na lichtarze, wobec czego ciało hetmana spoczywało w drewnianej trumnie [17] . W 1905 podczas prac konserwatorskich odnaleziono trumny ze szcz?tkami hetmana, jego ?ony Reginy, syna Jana, Stanisława i Zofii Daniłowiczow, Jakuba Sobieskiego i Krzysztofa ?ołkiewskiego [17] . W tym samym roku ufundowano sarkofag, marmurow? urn? na szcz?tki hetmana i płyt? z br?zu [17] . W 1908 na rynku w ?ołkwi odprawiono ponowny pogrzeb Stanisława ?ołkiewskiego [17] . Podczas uroczysto?ci msz? ?w. odprawił bp. Jozef Bilczewski , a kazanie wygłosił bp Władysław Bandurski [17] .

W miejscu bohaterskiej ?mierci hetmana ?ołkiewskiego (obecnie wie? Bierezowska w Mołdawii , dawniej polska wie? Laszki) jego syn Jan w 1621 roku wzniosł pomnik ozdobiony tablic? ze znanym cytatem ?Quam dulce et decorum est pro patria mori” (?Jak?e słodko i zaszczytnie jest umrze? za Ojczyzn?”). Pomnik przetrwał a? do 1868 roku. Dzi?ki staraniom Polakow został odbudowany w 1912, a w roku 2003 poddany gruntownej konserwacji dzi?ki inicjatywie Stowarzyszenia ?Wspolnota Polska” oraz ?rodkom przyznanym przez Senat RP , został po?wi?cony w tym samym roku przez Prymasa Polski Jozefa Glempa . Obecnie odbywaj? si? tam uroczysto?ci patriotyczne Polakow mieszkaj?cych w Mołdawii [19] . Jest to ponad o?miometrowy obelisk wykonany z wapienia, zwie?czony połtorametrowym metalowym krzy?em [20] .

W rodzinie przez wiele lat podtrzymywano kult wielkiego przodka jako wzorowego ?ołnierza i obywatela. W atmosferze tej wzrastał tak?e jego prawnuk, Jan III Sobieski .

Tworczo?? [ edytuj | edytuj kod ]

Dzieła [ edytuj | edytuj kod ]

Wydania zbiorowe [ edytuj | edytuj kod ]

  • Pisma , wyd. A. Bielowski, Lwow 1861 (tu: Pocz?tek i progres wojny moskiewskiej ; Pobudka do cnoty ; mowy; listy; testament; uniwersały itp.)
  • Ojczyzna ? honor ? m?stwo. Wspomnienia i dokumenty , Warszawa 1921 (tu: Pocz?tek i progres wojny moskiewskiej ; listy; testamenty).

Listy i materiały [ edytuj | edytuj kod ]

  • Listy do J. Zamoyskiego: dat. w Winnikach 14 kwietnia 1577, wyd. W. Sobieski Archiwum Jana Zamoyskiego , t. 1: 1553?1579, Warszawa 1904 nr 115; dat. w Grodzisku 16 stycznia 1582, wyd. J. Siemie?ski Archiwum Jana Zamoyskiego , t. 2: 1580?1582, Warszawa 1909 nr 662; dat. z Bełza 2 listopada 1584, z Jaworowa 24 grudnia 1584, prawdopodobnie z roku 1584, wyd. J. Siemie?ski Archiwum Jana Zamoyskiego , t. 3: 1582?1584, Warszawa 1913 nr 1035, 1048, 1055
  • Listy z lat 1582?1604, m.in. do: Konstantego Ostrogskiego, P. Tylickiego, J. Zamoyskiego, nie wydano (wiadomo?? podał J. Bieli?ski ?O niewydanych listach hetmana ?ołkiewskiego. Notatka bibliograficzna”, Upominek. Ksi?ga zbiorowa na cze?? Elizy Orzeszkowej , Krakow 1893
  • Listy z lat 1584?1620, m.in. do: J. Zamoyskiego, J. Szcz?snego Herburta, Zygmunta III, wyd. T. X-?e L. (T. Lubomirski), Krakow 1868
  • Listy z lat 1587?1620, m.in. do: J. Zamoyskiego, Zygmunta III, M. Zebrzydowskiego, W. Gembickiego; zob. Wydania zbiorowe
  • 6 listow do Zygmunta III oraz W. Gembickiego z lat 1595?1619, wyd. A. Grabowski i A. Przezdziecki ?rodła do dziejow polskich , t. 1, Wilno 1843
  • Do Zygmunta III, dat. z obozu nad Sołonic? 10 czerwca 1596 (z relacj? kapitulacji Kozakow nad Sołonic?), z r?kopisu Biblioteki Polskiej w Pary?u nr 11 ogł. C. Chowaniec ?Sprawa sołonicka z 1596 r. (Przyczynek do genezy problemu kozackiego Rzplitej)”, Teki Historyczne , t. 7 (1955)
  • Do Zygmunta III, dat. w ?ołkwi 24 wrze?nia 1615, ogł. Przyjaciel Ludu 1837, nr 45
  • Do W. Gembickiego, arcybiskupa gnie?nie?skiego, dat. 1617; do sekretarza wielkiego koronnego, dat. 1618, ogł. A. Grabowski Staro?ytno?ci historyczne polskie , Krakow 1840
  • Do krola, dat. z Baru 25 sierpnia 1620; do ?ony, dat. w obozie pod Cecor? 6 pa?dziernika 1620, ogł. M. Bali?ski Studia historyczne , Wilno 1856
  • Listy od J. Zamoyskiego: dat. pod Pskowem 19 grudnia 1581, wyd. J. Siemie?ski Archiwum Jana Zamoyskiego , t. 2: 1580?1582, Warszawa 1909 nr 506; zapewne od J. Zamoyskiego z roku 1588, wyd. K. Lepszy Archiwum Jana Zamoyskiego , t. 4: 1585?1588, Krakow 1948
  • Listy z lat 1588?1620 do S. ?ołkiewskiego lub jego dotycz?ce, m.in. od Zygmunta III, M. Zebrzydowskiego, W. Go?lickiego; zob. Wydania zbiorowe
  • Od W. Go?lickiego, dat. w Przemy?lu 2 stycznia 1599, wyd. W.A. Maciejowski Pi?miennictwo polskie , t. 3 Dod., Warszawa 1852, s. 210?212
  • List od zjazdu wojewodztw wielkopolskich w Kole 14 lutego 1607, ogł. W. Dworzaczek Akta sejmikowe wojewodztw pozna?skiego i kaliskiego , t. 1 (1572?1632), cz. 1 (1572?1616), Pozna? 1957, Pozna?skie Towarzystwo Przyjacioł Nauk, Wydawnictwa ?rodłowe Komisji Historycznej , t. 12, poz. 126
  • 4 listy od Skinder-baszy z roku 1617, wyd. w: Czasopism Nauk. Ksi?gozbioru Publicznego im. Ossolineum 1833, zeszyt 4
  • Listy w Pa?stwowej Bibliotece Publicznej im. Sałtykowa-Szczedrina w Sankt Petersburgu (wiadomo?? podaje T. N. Kopriejewa ?Obzor polskich rukopisiej Gosudarstwiennoj Publicznoj Bibliotieki im. Sałtykowa-Szczedrina”, Gosudarstwiennaja Publicznaja Bibliotieka im. Sałtykowa-Szczedrina. Trudy , t. 5 (1958); por. Kwartalnik Historyczny 1959, nr 1, s. 214
  • Testament, dat. w Bracławiu 12 stycznia 1606, wyd. M. Bali?ski ?Zgon ?ołkiewskiego...”, Biblioteka Warszawska 1845, t. 2, s. 303?311; przedr. w ksi??ce: Studia historyczne , Wilno 1856; A. Bielowski Pisma , zob. Wydania zbiorowe; A. ?liwi?ski Hetman ?ołkiewski , Warszawa 1920
  • Testament, dat. w Barze 22 sierpnia 1620, wyd. Archiwum Teologiczne 1836, t. 1, s. 388-393
  • Uniwersał przeciwko partyzantowi Poniatowskiemu, dat. w Nudachowie 4 marca 1608, wyd. J. I. Kraszewski, Athenaeum 1841, t. 1
  • Pisma J. Zamoyskiego polecaj?ce i uwierzytelniaj?ce oraz dokumenty dotycz?ce S. ?ołkiewskiego z lat 1581?1586, wyd. w: J. Siemie?ski Archiwum Jana Zamoyskiego , t. 2: 1580?1582, Warszawa 1909, t. 3: 1582?1584, Warszawa 1913
  • Pisma i dokumenty dot. wojskowej i politycznej działalno?ci S. ?ołkiewskiego, zob. Wydania zbiorowe
  • P. O?ga Transactia J. W. Stanisława ?ołkiewskiego, woj. kijowskiego... z Skinder basz?, hetmanem cesarza tureckiego... 23 Seotembris... 1617 (z r?kopisma XVII wieku), Czasopism Nauk. Ksi?gozbioru Publicznego im. Ossolineum 1832, zeszyt 1; 1833, zeszyt 3
  • Listy, mowy i kopie utworow, zob. tak?e: r?kopisy Biblioteki Czartoryskich nr 348, 1577 i in.

?ołkiewski w kulturze [ edytuj | edytuj kod ]

Jozef Ignacy Kraszewski wspominał hetmana w utworach Banita i Bajbuza , a Kazimierz Gli?ski w utworze Cecora Powie?? historyczna z pierwszej połowy XVII w. . W?rod autorow, ktorzy uczcili okoliczno?ciowymi utworami przeniesienie w 1908 roku popiołow Stanisława ?ołkiewskiego do sarkofagu w podziemiach kolegiaty w ?ołkwi, znalazła si? Maria Konopnicka i Stefan ?eromski (?Duma o hetmanie”). Ponad poł wieku po?niej po?wi?cił pami?ci Stanisława ?ołkiewskiego i Cecory swoj Rapsod o głowie hetmana Wacław Korabiewicz [10] .

W 2020 powstał krotkometra?owy film animowany Hetman w re?yserii Krzysztofa Czeczota o ?yciu Stanisława ?ołkiewskiego. Jego narratork? jest Danuta Stenka [21] .

Upami?tnienie [ edytuj | edytuj kod ]


Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Ci??ko postrzelony w nog?, ktora z wiekiem coraz bardziej mu dokuczała ? w bitwie pod Kłuszynem nie mogł dosi??? konia i jechał w kolasce .
  2. Sam ?ołkiewski tłumaczył to zaj?cie niesubordynacj? wojska. Faktem jest te?, ?e hetman obiecał kapituluj?cemu Nalewajce darowanie ?ycia, za? ten po?niej został skazany na ?mier? ? co odbyło si? za zgod? krola Zygmunta, a wbrew ?ołkiewskiemu.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. według Adama Bonieckiego była cork? Jakuba Herburta (zm. 1549), syna s?dziego przemyskiego, dziedzica na Mie?y?cu oraz jego drugiej ?ony Katarzyny Wapowskiej → zob.: A. Boniecki: Herbarz polski: wiadomo?ci historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich . Cz. 1. T. 2. Warszawa: Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1900, s. 263.
  2. w tym roku uzyskał do?ywocie na starostwo miedzyrzeckie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565?1795 Materiały ?rodłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 109.
  3. Zbigniew Anusik , W kr?gu władzy i opozycji. Kariery faworytow krolewskich a kariery opozycjonistow w dobie panowania Zygmunta III (1587?1632), w: Zbigniew Anusik, Studia i szkice staropolskie, Łod? 2011, s. 285.
  4. Lustracye krolewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z pierwszej połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 42.
  5. Prochaska A.: Hetman Stanisław ?ołkiewski, Warszawa 1927
  6. Podhorodecki L.: Stanisław ?ołkiewski, Warszawa 1988
  7. Besala J. : Stanisław ?ołkiewski, Warszawa 1988
  8. ?ledzi?ski K.: Cecora 1620, Warszawa 2014
  9. Leszek Andrzej Wierzbicki,Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 183-184.
  10. a b c d e f g Henryk (1936-)   Wisner , Henryk (1936-)   Wisner , Rzeczpospolita Wazow. [1], Czasy Zygmunta III i Władysława IV , Instytut Historii PAN, 2002, ISBN  978-83-88973-35-2 [dost?p 2019-03-08] .
  11. Anna Pie?kowska, Zjazdy i sejmy z okresu bezkrolewia po ?mierci Stefana Batorego, Pułtusk 2010, s. 366.
  12. Posłowie ziemscy koronni 1493?1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 321.
  13. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 239.
  14. ?ołkiewski Stanisław , [w:] Encyklopedia PWN [dost?p 2022-04-29] .
  15. Stanisław Płaza, Rokosz Zebrzydowskiego, Krakow 1989, s. 4.
  16. Co sprzeczne było z polityk? krola Zygmunta III Wazy.
  17. a b c d e f g Pogrzeb wielkiego hetmana . ? Nowo?ci Illustrowane ”. Nr 40, s. 13, 3 pa?dziernika 1908.  
  18. Anna Wojciechowska: Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor ? Powstanie kiedy? z ko?ci naszych m?ciciel (Eneida, IV 625) . Muzeum Pałac w Wilanowie. [dost?p 2013-09-10]. ( pol. ) .
  19. ?...W stepie, (nad Dniestrem wowczas po tureckiej dzi? po mołdawskiej stronie) przy kurhanie..” str. 59, [w:] Antoni Lenkiewicz: Kazimierz Pułaski (1745-1779) . Wrocław: Wydawnictwo Biuro Tłumacze?, 2004, s. 147. ISBN  83-88826-26-3 .
  20. Marek A. Koprowski: X Zlot Młodzie?y Polonijnej w Berezowce (Mołdawia) . Stowarzyszenie ?Wspolnota Polska”, 2012-10-17. [dost?p 2013-09-09]. ( pol. ) .
  21. Hetman . vod.tvp.pl. [dost?p 2021-02-11].
  22. Jolanta   Masiewicz , Pierwszy w Polsce okazały pomnik hetmana Stanisława ?ołkiewskiego stan?ł w ?ołkiewce. Zobacz zdj?cia [online], Chełm Nasze Miasto, 21 listopada 2022 [dost?p 2022-11-24] ( pol. ) .
  23. Telewizja Polska   S.A , Pomnik hetmana w ?ołkiewce [online], lublin.tvp.pl [dost?p 2022-11-24] ( pol. ) .
  24. M.P. z 2019 r. poz. 602 .
  25. [1] Kronika Sejmowa 10 (915)
  26. 2020.09.18. 400-lecie bitwy pod Cecor? . kzp.pl. [dost?p 2024-05-23]. ( pol. ) .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]