Siemion Rudniew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siemion Rudniew
Семён Руднев
Ilustracja
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1899
Moisiejewka

Data i miejsce ?mierci

4 sierpnia 1943
Delatyn

Przebieg słu?by
Lata słu?by

1918?1938, 1941?1943

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Partyzantka radziecka

Jednostki

15 Dywizja Strzelecka ;
Partyzanckie Zgrupowanie Obwodu Sumskiego

Głowne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji ;
II wojna ?wiatowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru” Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” I klasy (ZSRR) Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” II klasy (ZSRR)

Siemion Wasiljewicz Rudniew ( ros. Семён Васильевич Руднев; ur. 15 lutego ? / 27 lutego   1899 we wsi Moisiejewka w rejonie putywelskim , zm. 4 sierpnia 1943 pod Delatynem ) ? jeden z dowodcow ruchu partyzanckiego na Ukrainie podczas II wojny ?wiatowej , Bohater Zwi?zku Radzieckiego (1944).

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Urodził si? w ukrai?skiej rodzinie chłopskiej. Pracował jako stolarz, w marcu 1917 wst?pił do partii komunistycznej , był aresztowany i krotko wi?ziony. Podczas rewolucji pa?dziernikowej uczestniczył w zajmowaniu przez bolszewikow Pałacu Zimowego , od 1918 słu?ył w Armii Czerwonej jako dowodca plutonu, sekretarz organizacji partyjnej 373. pułku w 42. Dywizji Strzelcow , instruktor wydziału politycznego Donieckiej Armii Pracowniczej i pomocnikiem komisarza 44. pułku strzelcow w 15. Siwaszskiej Dywizji Strzeleckiej . Walczył na Froncie Południowym wojny domowej . W 1929 uko?czył Akademi? Wojskowo-Polityczn? im. Tołmaczowa i został komisarzem 61. pułku w Sewastopolu , od lutego 1932 do sierpnia 1932 na Dalekim Wschodzie był komisarzem i szefem wydziału politycznego De-Kastronskiego Rejonu Ufortyfikowanego, a od sierpnia 1937 do lutego 1938 szefem Wydziału Politycznego 1. Brygady na Dalekim Wschodzie.

7 lutego 1938 został aresztowany przez NKWD pod w?tpliwym zarzutem ?zało?enia organizacji prawicowo-trockistowskiej” w swoim rejonie ufortyfikowanym, szpiegostwa i działalno?ci dywersyjnej; po brutalnym ?ledztwie w maju 1939 przyznał si? do pierwszego zarzutu, jednak w lipcu 1939 po rozpatrzeniu sprawy przez wojenny trybunał 2. Armii został wypuszczony z aresztu. Z powodu stanu zdrowia został zdemobilizowany z armii, wrocił do Putywla , gdzie pracował.

We wrze?niu 1941 zało?ył oddział partyzancki w obwodzie sumskim i został jego dowodc?, stał si? jednym z organizatorow i przywodcow antyfaszystowskiego ruchu partyzanckiego ZSRR na Ukrainie. W pa?dzierniku 1941 jego oddział poł?czył si? z oddziałem Sidora Kowpaka , w ktorym Rudniew został komisarzem; po?niej oddział ten stał si? jednym z wa?niejszych zgrupowa? partyzanckich na Ukrainie. Zim? 1942 został ranny. 9 kwietnia 1943 otrzymał stopie? generała-majora. Brał udział w rajdzie zgrupowania partyzanckiego na zachod Ukrainy , podczas ktorego 4 sierpnia 1943 zgin?ł pod Delatynem w obwodzie iwanofrankiwskim . Jego imieniem nazwano ulice w Putywlu i Sewastopolu.

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Указ Президиума Верховного Совета СССР ≪О присвоении звания Героя Советского Союза украинским партизанам≫ от 4 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. ? 1944. ? 13 января (№ 2 (262)). ? С. 1

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]