Serge Gainsbourg
Serge Gainsbourg (1981)
|
Imi? i nazwisko
|
Lucien Ginsburg
|
Data i miejsce urodzenia
|
2 kwietnia
1928
Pary?
|
Data i miejsce ?mierci
|
2 marca
1991
Pary?
|
Zawod
|
kompozytor, piosenkarz, autor tekstow piosenek, aktor, scenarzysta, re?yser
|
Wspołmał?onek
|
Elisabeth Levitsky
(1951?1957; rozwod)
Francoise Pancrazzi
(1964?1966; rozwod)
|
|
|
Serge Gainsbourg
, [
s
?
?
?
?
??
'
z
b
u
?
], wła?ciwie
Lucien Ginsburg
[1]
[2]
(ur.
2 kwietnia
1928
w
Pary?u
, zm.
2 marca
1991
tam?e) ?
francuski
bard
, kompozytor i filmowiec, ktorego album
Histoire de Melody Nelson
został okrzykni?ty poematem symfonicznym epoki pop
[3]
.
Gainsbourg tworzył
jazz
,
rock and roll
,
reggae
, nawet
rap
[4]
. Komponował muzyk? do filmow, re?yserował, grywał niewielkie role. Inspirował si? m.in. muzyk?
Fryderyka Chopina
. Pisał utwory dla wielu artystow, w?rod ktorych wyro?niaj? si?
Juliette Greco
,
Francoise Hardy
,
France Gall
,
Brigitte Bardot
,
Jacques Dutronc
,
Catherine Deneuve
,
Johnny Hallyday
,
Alain Bashung
,
Anna Karina
,
Isabelle Adjani
,
Vanessa Paradis
,
Jane Birkin
i
Charlotte Gainsbourg
[5]
.
Uchodził za prowokatora i skandalist? przekraczaj?cego obyczajowe
tabu
[6]
[7]
?ycie osobiste i edukacja
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Przyszedł na ?wiat w
Pary?u
wraz z siostr? bli?niaczk? Liliane jako syn Olgi (1894?1985; z domu Bessman) Ginsburg i Josepha Ginsburga (1896?1971)
[8]
[9]
, rosyjskich
?ydow
[10]
[11]
, ktorzy wyemigrowali do Francji, uciekaj?c po
rewolucji pa?dziernikowej
(1917)
[5]
. Miał starsz? siostr? Jacqueline (ur. 1926) i starszego brata, ktory zmarł jako dziecko. Na okres jego dzieci?stwa przypadła
hitlerowska okupacja
Francji, w czasie ktorej rodzina musiała si? ukrywa?. Jego ojciec był pianist? i grał w klubach
[5]
.
Po studiach artystycznych i pedagogicznych zacz?ł malowa?, zanim grał na
fortepianie
w
barach
. Wkrotce trafił do obsady musicalu
Milord L’Arsoille
, gdzie niech?tnie przyj?ł rol? ?piewaka, pocz?tkowo chciał jedynie zaistnie? jako kompozytor i producent, a nie jako wykonawca
[11]
.
3 listopada 1951 po?lubił
Elisabeth ?Lise” Levitzky
(inne j?zyki)
, z ktor? si? rozwiodł 9 pa?dziernika 1957
[12]
.
Od listopada 1962 do roku 1967 Gainsbourg był zwi?zany z aktork?
Brigitte Bardot
[12]
.
7 stycznia 1964 o?enił si? z Francoise Pancrazzi, z ktor? miał dwojk? dzieci: cork? Natach? (ur. 8 sierpnia 1964) i syna Paula (ur. 1968). Jednak 20 pa?dziernika 1966 doszło do rozwodu.
W roku 1968 Gainsbourg zwi?zał si? z aktork?
Jane Birkin
. 21 lipca 1971 przyszła na ?wiat ich corka
Charlotte
[13]
. Wspolnie wychowywali obie corki Birkin ? najstarsza do 13. roku ?ycia, tzn. do rozstania matki i Gainsbourga, ?yła w przekonaniu, ?e jej biologiczny ojciec nie ?yje
[14]
. Burzliwy zwi?zek Birkin i Gainsbourga był wielokrotnie tematem z pierwszych stron gazet
[15]
. Para rozstała si? w 1980 z powodu
alkoholizmu
i wynikaj?cych z niego agresywnych zachowa? Gainsbourga
[16]
[6]
. A? do jego ?mierci pozostali najbli?szymi przyjaciołmi
[6]
[17]
. Gainsbourg został
ojcem chrzestnym
corki Jane Birkin i
Jacques’a Doillona
[17]
.
W latach 80. zawarł zwi?zek mał?e?ski z piosenkark?
Caroline ?Bambou” Paulus
(inne j?zyki)
, z ktora miał syna Luciena ?Lulu” Gainsbourga.
Serge Gainsbourg był osobowo?ci? budz?c? kontrowersje. Kompleksy, nie?miało?? i wra?liwo?? skrywał pod mask? cynizmu i arogancji
[6]
. Uchodził za prowokatora i skandalist?
[6]
[7]
. Znany był z mowienia wprost tego, co my?lał ? zwłaszcza pod wpływem alkoholu
[18]
. W 1984 roku w nadawanym na ?ywo francuskim programie telewizyjnym, podpalił banknot 500-frankowy w akcie protestu przeciwko wysokim
podatkom
[19]
. W 1986 roku, na antenie programu telewizyjnego prowadzonego przez
Michela Druckera
, pijany, powiedział dwudziestotrzyletniej wowczas
Whitney Houston
, ?e ?chce j? zer?n??”
[19]
[20]
.
Był uzale?niony od
alkoholu
oraz
nikotyny
, ktore prawie go o?lepiły i doprowadziły do
mia?d?ycy nog
[20]
. Zmarł wskutek
zawału mi??nia sercowego
2 marca 1991 w
Pary?u
, w wieku niespełna 63 lat
[20]
. Został pochowany na słynnym
cmentarzu Montparnasse
.
We wrze?niu 1958 roku zadebiutował albumem
Du chant a la une !...
Nast?pnie nagrał trzy kolejne płyty:
N° 2
(1959),
L’Etonnant Serge Gainsbourg
(1961) i
Serge Gainsbourg N° 4
(1964), ktore przeszły bez echa, chocia? kompozycje dla takich wokalistow jak
Petula Clark
,
Juliette Greco
i
Dionne Warwick
okazały si? przebojami
[11]
.
Gainsbourg i Brigitte Bardot b?d?c w zwi?zku nagrywali w duecie niezapomniane piosenki, w tym ?Bonnie i Clyde”, ?Harley Davidson”, ?Comic Strip” czy ?Initials BB”
[4]
. W 1967 roku napisał dla Bardot utwor ?
Je t’aime... moi non plus
”
[3]
, cho? sama muzyka była publikowana ju? wcze?niej. Wersja w wykonaniu Bardot, ktora obawiała si? skandalu
[6]
, na jej pro?b? nie została upubliczniona do połowy lat 80
[3]
. W 1969 roku Gainsbourg w duecie ze swoj? owczesn? partnerk? Jane Birkin nagrał ponownie t? piosenk? ? nagranie zawieraj?ce m.in. głos kobiecej rozkoszy uwa?ano wowczas powszechnie za nieobyczajne i zabroniono jego nadawania w
Hiszpanii
,
Islandii
,
Jugosławii
,
Szwecji
,
Włoszech
i
Wielkiej Brytanii
[21]
.
W 1965 roku jego kompozycja ?
Poupee de cire, poupee de son
” w wykonaniu 18-letniej wtedy
France Gall
reprezentowała
Luksemburg
w finale
10.
Konkursu Piosenki Eurowizji
organizowanego w
Neapolu
, ktory ostatecznie wygrała po zdobyciu 32 punktow, w tym najwy?szych not pi?ciu punktow z
Holandii
,
Niemiec
,
Austrii
i
Finlandii
[19]
.
Pisał piosenki dla najwi?kszych gwiazd estrady swoich czasow:
Juliette Greco
,
Francoise Hardy
i
France Gall
po
Isabelle Adjani
czy dla
Vanessy Paradis
w pocz?tkach jej kariery, ktorej patronował.
W 1978 roku na
Jamajce
Gainsbourg nagrał płyt?
Aux Armes et caetera
, gdzie przerobił
Marsyliank?
na
reggae
[4]
[20]
.
W 1984 roku wspolnie z 13-letni? wowczas cork? Charlotte nagrał piosenk? ?
Lemon Incest
” (?lemon zest” oznacza skork? cytryny, ?incest” ? kazirodztwo). Na zdj?ciach z tamtego okresu Charlotte wygl?dała jak kochanka Serge’a. ?
Kazirodztwo
? Wyobra?am sobie, ?e to mo?e by? fantastyczne, a jednocze?nie to potworno??
? powiedział w jednym z wywiadow. Piosenka zdobyła szturmem listy przebojow
[4]
, jednak jej autora zacz?to pos?dza? o
pedofili?
, co kompozytor przypłacił
załamaniem nerwowym
.
Był producentem płyty swojej corki
Charlotte Gainsbourg
pt.
Charlotte for Ever
(1986).
W 1988 roku nagrał piosenk? ?
Gloomy Sunday
”, ktora ukazała si? na płycie
Le Zenith de Gainsbourg
.
- 1958:
Du Chant A La Lune
- 1959:
Disque N°2
- 1961:
L’Etonnant Serge Gainsbourg
- 1962:
Disque N°4
- 1963:
Gainsbourg Confidentiel
- 1964:
Gainsbourg Percussions
- 1967:
Anna
- 1967:
Bonnie & Clyde
- 1968:
Initials B.B.
- 1968:
Ce Sacre Grand-Pere
- 1969:
Jane Birkin/Serge Gainsbourg
- 1970:
Cannabis
- 1971:
Histoire de Melody Nelson
- 1973:
Vu de l’exterieur
- 1975:
Rock Around the Bunker
- 1976:
L’Homme a tete de chou
- 1979:
Aux armes et cætera
- 1980:
Enregistrement public au Theatre Le Palace
(live)
- 1981:
Mauvaises nouvelles des etoiles
- 1984:
Love on the Beat
- 1985:
Serge Gainsbourg Live (Casino de Paris)
- 1987:
You’re Under Arrest
- 1988:
Le Zenith de Gainsbourg
(live)
- 1989:
De Gainsbourg a Gainsbarre
(Box Set)
Albumy w hołdzie arty?cie oraz wydane po?miertnie
[
edytuj
|
edytuj kod
]
- 1997:
Great Jewish Music: Serge Gainsbourg
(Tribute album)
- 2001:
Gainsbourg Forever
(Kompletny Box Set)
- 2001:
Le Cinema de Gainsbourg
(Box Set)
- 2001:
I Love Serge: Electronicagainsbourg
(Album z remiksami)
- 2005:
Monsieur Gainsbourg Revisited
(Tribute album)
- 2008:
Classe X
(Kompilacja)
Obecno?? w kulturze popularnej
[
edytuj
|
edytuj kod
]
W 2018 r. przekształcono jego odr?czne pismo na czcionk? komputerow?
[22]
.
W 2010 powstał biograficzny film w re?yserii
Joann Sfar
zatytułowany
Gainsbourg
. W rol? Gainsbourga wcielił si?
Eric Elmosnino
. Film zdobył trzy nagrody
Cezara
, w tym dla najlepszego aktora.
- ↑
Serge Gainsbourg
. Listal. [dost?p 2018-01-05].
(
ang.
)
.
- ↑
Personalidade: Serge Gainsbourg (Franca)
. InterFilmes.com. [dost?p 2018-01-05].
(
port.
)
.
- ↑
a
b
c
Remigiusz Grzela (2006-11-21):
Cytrynowe kazirodztwo
. Salon Promocji Talentow. [dost?p 2018-01-05]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2018-01-05)].
(
pol.
)
.
: w tek?cie niedokładny tytuł:
Melody Nelson
.
- ↑
a
b
c
d
Dawid Karpiuk:
Serge Gainsbourg: Pi?kny brzydal
.
Newsweek
, 2012-03-17. [dost?p 2018-01-05].
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
c
Serge Gainsbourg (2 de Abril de 1928)
. Filmow. [dost?p 2022-02-16].
(
port.
)
.
- ↑
a
b
c
d
e
f
Dorota Szuszkiewicz.
Jane Birkin i Serge Gainsbourg byli szale?czo zakochani, kiedy podbili ?wiat zmysłow? piosenk? ?Je t’aime, moi non plus”
. ?
Uroda ?ycia
”. 7/2016. [dost?p 2023-07-17].
brak numeru strony
- ↑
a
b
Gainsbourg. M??czyzna fatalny
. wroclaw.pl, 2014-02-17. [dost?p 2023-07-17].
- ↑
Serge Gainsbourg (1928?1991)
. Geneanet. [dost?p 2023-07-04].
(
ang.
)
.
- ↑
Genealogy: Serge Gainsbourg
. Geni. [dost?p 2023-07-04].
(
ang.
)
.
- ↑
David B. Green:
This Day in Jewish History: 1991: Controversial French Singer Serge Gainsbourg Dies
. [w:]
Haaretz.com
[on-line]. Haaretz Daily Newspaper Ltd, 2014-03-02. [dost?p 2014-05-02].
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
c
Jason Ankeny:
Serge Gainsbourg Biography (1928?1991)
.
AllMusic
. [dost?p 2011-05-24].
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
Serge Gainsbourg Dating History
. FamousFix. [dost?p 2018-01-04].
(
ang.
)
.
- ↑
Heather Phares:
Charlotte Gainsbourg Biography
.
AllMusic
. [dost?p 2023-07-16].
(
ang.
)
.
- ↑
Geoffrey Levy:
Drink, drugs and a decadent childhood: The troubled life of Jane Birkin’s daughter Kate Barry who this week plunged to her death from her Paris apartment
. [w:]
Daily Mail Online
[on-line]. Associated Newspapers Ltd / Daily Mail, The Mail on Sunday & Metro Media Group, 2013-12-13. [dost?p 2023-07-17].
- ↑
Kim
K.
Willsher
Kim
K.
,
Life, death and Serge: Jane Birkin reveals her insecurities in emotional memoir
, [w:]
The Guardian
[online], 27 pa?dziernika 2019
[dost?p 2023-07-17]
.
- ↑
Maisie
M.
Skidmore
Maisie
M.
,
The Secret Stories of Jane Birkin and Serge Gainsbourg
, [w:]
AnOther Magazine
(inne j?zyki)
[online], AnOther Publishing Ltd., 5 listopada 2015
[dost?p 2023-07-16]
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
Ewa Zwolak:
Jane Birkin i Serge Gainsbourg ? miło?? ze skandalem w tle. Romantyczna historia skomplikowanej relacji
. [w:]
Elle.pl
[on-line]. Burda Media Polska Sp. z o.o, 2022-11-30. [dost?p 2023-07-17].
- ↑
Stephanie Linning:
Jane Birkin defends late lover Serge Gainsbourg against claims he was the ‘Weinstein of songs’ saying his accuser is ‘bitter’ and that he shouldn’t be judged against the standards of today’s #MeToo era
. [w:]
Daily Mail
[on-line]. Associated Newspapers Ltd / Daily Mail, The Mail on Sunday & Metro Media Group, 2020-12-11. [dost?p 2023-07-17].
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
c
Francine Gorman (2011-02-28):
Serge Gainsbourg’s 20 most scandalous moments
.
The Guardian
. [dost?p 2023-07-17]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2018-01-05)].
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
c
d
Monika Jagiełło (2012-04-30):
Oto cały Serge Gainsbourg. Rzecz o skandali?cie idealnym
.
Gazeta Krakowska
. [dost?p 2018-01-05].
(
pol.
)
.
- ↑
Sylvie Simmons (2015-08-03):
Serge Gainsbourg, Jane Birkin & Je T’aime
.
The Quietus
. [dost?p 2018-01-05]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2018-01-05)].
(
ang.
)
.
- ↑
Odr?czne pismo Bowiego, Cobaina i Lennona do pobrania za darmo w formie czcionek komputerowych
. [w:]
cojestgrane24.wyborcza.pl
[on-line]. Agora SA, 2018-04-10. [dost?p 2018-04-11].
(
pol.
)
.