Serce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serce
Heart
cor
Ilustracja
Serce człowieka
Ilustracja
Serce kaczki krzy?owki

Serce ( łac.   cor , gr.   kardia ) ? centralny narz?d układu krwiono?nego strunowcow , stawonogow , pazurnic , mi?czakow i ramienionogow . Zbudowany jest z tkanki mi??niowej poprzecznie pr??kowanej typu sercowego . Zazwyczaj narz?d ten otoczony jest osierdziem ( pericardium ).

Stawonogi [ edytuj | edytuj kod ]

Budowa serca bezkr?gowca, połschemat.
Strzałka pionowa: ostium, strzałka pozioma: mi?sie? skrzydlaty , łamane: mi??nie wewn?trzne serca. Zastawki usuni?to

Serce stawonogow nawi?zuje do naczynia grzbietowego pier?cienic . W pierwotniejszych taksonach skorupiakow serce ci?gnie si? przez cały tułow i odwłok , a ostia obecne s? po parze w ka?dym segmencie. U wy?ej uorganizowanych grup serce jest krotsze, a ostiow mo?e by? tylko para. Ostia wyposa?one s? w zastawki zapobiegaj?ce cofaniu si? krwi do zatoki okołosercowej przy skurczu. Wskutek skurczu krew płynie przez aort? do t?tnic , z ktorych wylewa si? do hemocelu . Do serca dostaje si? natomiast z zatoki okołosercowej. Obecne mog? by? tak?e ?yły [1] .

Szcz?koczułkowce [ edytuj | edytuj kod ]

U paj?czakow serce wyst?puje wył?cznie w odwłoku, zazwyczaj w jego przedniej cz??ci. Prymitywniejsze grupy maj? serce z przew??eniami zgodnymi z metameri? odwłoka. U kikutnic serce ci?gnie si? od wzgorka ocznego do ko?ca odwłoka i ma 2-3 pary ostiow [1] .

Wije [ edytuj | edytuj kod ]

Serce drobnonogow ci?gnie si? od 3 do 13 segmentu tułowia i ma 8 par ostiow. U dwuparcow obecne s? dwie pary ostiow w ka?dym diplosegmencie . U parecznikow serce ci?gnie si? przez cały tułow [1] .

Sze?cionogi [ edytuj | edytuj kod ]

U sze?cionogow par ostiow jest od 1 do 13. U owadow par tych jest najcz??ciej 8. Serce jest u nich poprzew??ane na odcinki przegrodzone zastawkami, z ktorych ka?dy ma par? ostiow [1] .

Pazurnice [ edytuj | edytuj kod ]

Pazurnice maj? serca długie, po obu stronach otwarte, o liczbie par ostiow odpowiadaj?cej liczbie odno?y [1] .

Mi?czaki [ edytuj | edytuj kod ]

U mi?czakow serce poło?one jest na grzbietowej stronie worka trzewiowego oraz podzielone na jeden lub wi?cej przedsionkow i jedn? lub wi?cej komor [1] .

U jednopłytkowcow serce jest parzyste. Składa si? z dwoch par przedsionkow i dwoch komor, a ka?dy zespoł otoczony jest własnym workiem osierdziowym [1] . U chitonow serce le?y pod 7 i 8 płytk? i zło?one jest z dwoch bocznie poło?onych przedsionkow i jednej komory. Tarczkonogi i bezpłytkowce maj? krotkie serce zło?one ze zw??onego przedsionka i szerokiej komory [1] .

?limaki maj? serce zło?one z komory i 1 lub 2 przedsionkow, ktorych liczba analogiczna jest do liczby skrzeli . U przodoskrzelnych przedsionek le?y z przodu komory, a u tyłoskrzelnych z tyłu [1] .

U mał?y na serce składa si? komora i dwa przedsionki. Otoczone jest ono workiem okołosercowym , a jego dolna cz??? obejmuje jelito ko?cowe [1] .

U głowonogow serce le?y w tylnej cz??ci worka trzewiowego. Otoczone jest workiem osierdziowym i wyposa?one w tyle przedsionkow, ile skrzeli. Wi?kszo?? o?miornic ma komor? serca podłu?nie podzielon? przegrod? na dwie cz??ci [1] .

Ramienionogi [ edytuj | edytuj kod ]

Ramienionogi maj? drobne serce umieszczone w krezce grzbietowej [1] .

Strunowce [ edytuj | edytuj kod ]

Serce ryby, schemat. a ? zatoka ?ylna, b ? przedsionek, c ? komora, d ? sto?ek t?tniczy

Serce wyst?puje u prawie wszystkich strunowcow (z wyj?tkiem bezczaszkowcow) Narz?d ten umiejscowiony jest po brzusznej stronie ciała, w klatce piersiowej za ?ebrami (wył?czaj?c bezogonowe ? Anura ? niemaj?ce wła?ciwej klatki piersiowej). Umiejscowione mo?e by? po?rodku klatki piersiowej lub z pewnym odchyleniem w stron? lew? (cz?sto znacznym ? np. ponad 70% u bydła ). S? to serca miogenne, co znaczy, ?e s? pobudzane przez własny rozrusznik (tj. specyficzny mi?sie?, np. w?zeł zatokowo-przedsionkowy nodus sinuatrialis ). W sercu wyst?puj? zastawki.

Najprymitywniejsze serce (tzw. serce skrzelowe ) w?rod kr?gowcow posiadaj? bez?uchwowce i ryby (Agnatha et Pisces) ? wyro?ni? w nich mo?na: zatok? ?yln? ( sinus venosus ), przedsionek ( atrium ), komor? ( ventriculus cordis ), sto?ek t?tniczy z zastawkami ( conus arteriosus ). Wyst?puje u nich jeden obieg krwi .

U płazow (Amphibia) serce to zatoka ?ylna, prawy przedsionek, komora, lewy przedsionek i sto?ek t?tniczy.

Serce gadow (Reptilia) w budowie zbli?one jest do serca płaziego, z t? ro?nic?, ?e u gadow nie wyst?puje sto?ek t?tniczy, a pojawia si? cz??ciowa przegroda mi?dzyprzedsionkowa ( septum interatriale ). Wyj?tek stanowi? przedstawiciele rz?du Crocodilia , u ktorych wyst?puje przegroda całkowita. Ponadto u gadow wyst?puj? dwa łuki aorty: lewy i prawy , ktory u ptakow i ssakow wywodz?cych si? od gadow został z redukowany do prawego u ptakow i lewego u ssakow.

Zastawki w sercu człowieka, połschemat.
P ? strona prawa, L ? strona lewa, zastawki: a ? mitralna, b ? aorty, c ? pnia płucnego , d ? trojdzielna

Serce ssakow i ptakow składa si? z dwoch przedsionkow i dwoch komor. Charakterystyczna jest obecno?? 4 zastawek: zastawki trojdzielnej (przedsionkowo-komorowej prawej, valva tricuspidalis syn. valva atrioventricularis dextra ), zastawki dwudzielnej (przedsionkowo-komorowej lewej, mitralnej, valva bicuspidalis syn. valva atrioventricularis sinistra , valva mitralis ) oraz 2 zastawek połksi??ycowatych : zastawki aorty i zastawki pnia płucnego ( valva aortae et trunci pulmonalis ).

Ptaki [ edytuj | edytuj kod ]

Serce ptasie swym kształtem i budow? przypomina serce ssacze. Podstaw? serca chroni? worki powietrzne szyjne i piersiowe, za? wierzchołek ukryty jest mi?dzy płatami w?troby. Ptaki, podobnie jak ssaki, maj? ju? w sercu całkowit? przegrod? mi?dzykomorow? , ktora uniemo?liwia mieszanie si? krwi natlenowanej (t?tniczej) z odtlenowan? (?ylnej). Wyst?puj? rownie? dwie komory i dwa przedsionki . Ogołem serce ptasie podobne jest do ssaczego; posiada kilka charakterystycznych cech [2] :

  • lewa komora jest silniej rozwini?ta od prawej (jednak przedsionek lewy jest zwykle mniejszy od prawego)
  • lewa zastawka przedsionkowa jest trojpłatowa
  • w prawym przej?ciu przedsionkowo-komorowym nie wyst?puje zastawka ?aglowa , za? na jej miejscu znajduje si? fałd mi??niowy, przymocowany do bocznej ?ciany komory prawej

W odro?nieniu od ssakow wyst?puje prawy łuk aorty , ktory rozwin?ł si? z prawego, 4. łuku skrzelowego, a nie z lewego, jak u ssakow. U ptakow bardziej ruchliwych serce wykazuje si? wi?ksz? mas?. Przykładowo, u sroki wa??cej 200 g serce masa serca stanowi 9,34‰ masy ciała, u pustułki 11,9‰ masy ciała, za? u sokoła kobuza ? 17‰ masy ciała. Liczba skurczow serca na minut? zale?na jest od wielko?ci ptaka; ptak mały musi wykona? ich wi?cej w ci?gu minuty, ni? spokrewniony z nim ptak wi?kszy [2] .

Przepływ krwi przez serce ssaka [ edytuj | edytuj kod ]

Obieg krwi przez serce dorosłego ssaka, schemat
Małe litery odpowiadaj? oznaczeniom zastawek (patrz wy?ej), strzałki: kierunek, w ktorym płynie krew, kolor czerwony: krew utlenowana , niebieski odtlenowana . Pozostałe oznaczenia w tek?cie

Krew odtleniona powraca z tkanek do serca ?yłami głownymi ( vv. cavae ): gorn? i doln? do prawego przedsionka ( PP ) serca, sk?d przez zastawk? trojdzieln? przepływa do komory prawej ( KP ). T?tnicami płucnymi ( aa. pulmonale ) jest transportowana do płuc, gdzie nast?puje jej natlenienie. Powraca nast?pnie do przedsionka lewego ( PL ) ?yłami płucnymi ( vv. pulmonales ), sk?d trafia do komory lewej ( KL ), a po?niej aort? do pozostałych narz?dow.

U płodu ssaka kr??enie krwi w sercu przebiega nast?puj?co: krew utlenowana (powracaj?ca z ło?yska ? placenta ) ?yłami wpływa do prawego przedsionka, sk?d w wi?kszo?ci (wi?cej ni? w 95%) przedostaje si? otworem owalnym ( foramen ovale , OO ) do lewego przedsionka i aort? do tkanek. Otwor owalny przestaje by? dro?ny w chwili ? pierwszego oddechu ”, czyli w momencie narodzin.

Diastole
Systole

Praca serca ssaka [ edytuj | edytuj kod ]

Pełny cykl pracy serca ( ang. cardiac cycle ) trwa około 0,8 sekundy i wyro?ni? w nim mo?na trzy fazy:

  • okres pauzy, ktory trwa około połowy czasu przeznaczonego na cały cykl; w tej fazie mi??nie komor i przedsionkow s? rozkurczone. Krew napływa do serca z ?ył głownych oraz ?ył płucnych . Zastawki połksi??ycowate pozostaj? zamkni?te.
  • diastole jest faz?, w czasie ktorej nast?puje wypełnienie komor poprzez skurcz przedsionkow. Rozkurcz trwa ponad 0,1 sekundy.
  • systole trwa 0,3 s; w czasie tej fazy nast?puje skurcz komor i wyrzut do aorty i t?tnicy płucnej przez otwarte zastawki połksi??ycowate.

Ogolna zasada brzmi: im wi?ksze zwierz?, tym wolniej bije jego serce. Serce słonia wa?y 22 kg i bije tylko 25 razy na minut?, serce myszy nawet 700 razy na minut?. U du?ych psow serce bije 80 razy na minut?, a u małych 120 razy.

Serca ptakow bij? nawet szybciej, ni? wynikałoby to z ich wielko?ci: kury ? do 400 razy na minut?, kanarka ? nawet do 1000 razy na minut?.

Człowiek [ edytuj | edytuj kod ]

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b c d e f g h i j k l Czesław Jura: Bezkr?gowce. Podstawy morfologii funkcjonalne, systematyki i filogenezy . Wyd. 3. Warszawa: PWN, 2005, s. 419, 499, 528, 538, 541, 546, 577, 637, 640, 644, 648, 662, 680, 697.
  2. a b IX Układ kr??enia. Serce. W: Bronisław Ferens i Roman J. Wojtusiak: Ornitologia ogolna. Ptak, jego budowa i ?ycie . Warszawa: Pa?stwowe Wydawnictwo Naukowe, 1960, s. 215?219.

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]