Samuel Korecki
herbu
Pogo? (Pogonia)
[1]
[2]
,
ksi???
(ur. ok.
1586
, zm.
27 czerwca
1622
w
Stambule
) ?
pułkownik
,
zago?czyk
, sławny dowodca wojskowy.
Był wnukiem
Bohusza
, synem
Joachima Koreckiego
i Anny z Chodkiewiczow.
Wykształcony za granic?, w
1604
zapisał si? na uniwersytet w
Lejdzie
. Słu?ył w wojsku
koronnym
pod rozkazami
hetmana polnego koronnego
Stanisława ?ołkiewskiego
. Wzi?ł udział w
bitwie pod Guzowem
w
1607
po stronie wojsk krolewskich. Wsławił si? w walkach z
czambułami
tatarskimi
, czym zjednał sobie mir w?rod
kozakow
. W czasie
wojny polsko-rosyjskiej 1609?1618
uczestniczył w
1610
w wyprawie na
Moskw?
. Odznaczył si? w
bitwie pod Kłuszynem
, gdzie zabito pod nim dwa konie. W grudniu
1611
, pozostaj?c pod rozkazami
Jana Karola Chodkiewicza
, na czele niespełna pi?ciuset ludzi przedarł si? przez posterunki wojsk
rosyjskich
i dostarczył zaopatrzenie dla obl??onej
polskiej
załogi
kremla moskiewskiego
.
Poseł łucki na sejm
1613
roku i ?ytomierski na sejm
1615
roku
[3]
.
O?enił si? z cork?
hospodara mołdawskiego
Jeremiego Mohyły
, słynn? z urody Katarzyn?, co wci?gn?ło go wraz ze szwagrami ?ony w walki dynastyczne w
Mołdawii
i na
Wołoszczy?nie
. Popierał wyprawy
Stefana Potockiego
w
1607
i
1612
. W
1615
za cich? zgod?
krola
Zygmunta III
zgromadził pod
U?ciem
znaczne siły, składaj?ce si? z kozakow i awanturnikow, i na ich czele wkroczył do Mołdawii. Wyp?dził hospodara
Stefana Tom??
i osadził na tronie
Aleksandra Mohył?
. Wyparty przez siły wołosko-turecko-tatarskie w lutym
1616
. Ponownie uderzył na Mołdawi?, posiłkowany przez oddziały
siedmiogrodzkie
i
2 marca
1616
pobił Tom?? w bitwie pod
Chocimiem
. Nast?pnie przekroczył granic?
imperium osma?skiego
, zadaj?c mu kolejn? kl?sk? w bitwie pod
Benderami
. Pokonany w bitwie pod
Sasowym Rogiem
, dostał si? do tureckiej niewoli. Zbiegł z niej w
1617
w przebraniu kupca. Statek, ktorym płyn?ł, obronił przed napadem korsarzy, obj?wszy dowodztwo nad jego załog?. Po ucieczce dostał si? do
Rzymu
, gdzie został przyj?ty przez
papie?a Pawła V
. Wst?pił do Milicji Chrze?cija?skiej.
W 1620 roku w czasie
bitwy pod Cecor?
dowodził lewym skrzydłem wojsk polskich. Uwi?ziony ponownie przez Turkow. W sprawie jego uwolnienia interweniował
krol Anglii
Jakub I Stuart
. Na krotko przed przybyciem poselstwa polskiego, maj?cego negocjowa? warunki pokoju, Korecki został uduszony w wi?zieniu w
zamku Yedikule
w Stambule. Ciało Samuela Koreckiego zrzucono z wie?y, jednak Polacy je wykupili i przewie?li po kryjomu do Polski w worze oblanym smoł?, a nast?pnie pochowali w
Korcu
w ko?ciele Franciszkanow
[4]
.
Korecki grał na
dudach
? popularnym instrumencie polskim i był zapalonym dudziarzem:
?Sławny pogromca Turkow, Samuel ksi??? Korecki, wzi?ty za czasow
Zygmunta III
do niewoli, p?dzony pieszo do
Stambułu
, przygrywał na dudzie, by pocieszy? towarzyszow niedoli i l?ejszym uczyni? znojny pochod”. ?
Zygmunt Gloger
,
Encyklopedia staropolska
[5]
.
Był jednym z najsłynniejszych polskich awanturnikow i dowodcow wojskowych drugiego dziesi?ciolecia
XVII wieku
, ciesz?cym si? sław? w kraju i za granic?. Był przykładem
magnata kresowego
, prowadz?cego własn?, niekiedy awanturnicz? polityk?.
- ↑
Franciszek Piekosi?ski
,
Herbarz Kojałowicza ? Ks. Wojciecha Wijuka Kojałowicza Herbarz Rycerstwa W.X.Litewskiego tak zwany Compendium,
Krakow 1897, s. 9.
- ↑
Seweryn Uruski
,
Rodzina. Herbarz szlachty polskiej
, tom VII,
Gebethner i Wolff
, Warszawa 1910, s. 208.
- ↑
Henryk Litwin, Rowni do rownych. Kijowska reprezentacja sejmowa 1569-1648, Warszawa 2009, s. 94.
- ↑
?mier? Samuela Koreckiego w Stambule
[online], www.wilanow-palac.pl
[dost?p 2016-10-05]
.
- ↑
Zygmunt Gloger,
Encyklopedia staropolska
, T. 2, Warszawa 1900-1903
.