Saliera ? włoskie słowo, ktore znaczy solniczka czyli naczynie do przechowywania soli. Słowo to jednak w wielu j?zykach ?wiata i po polsku odnosi si? tylko do jednego przedmiotu ? złotej solniczki wykonanej przez Benvenuto Celliniego , włoskiego rze?biarza i złotnika , w latach 1540?1543 na zamowienie krola Francji Franciszka I .

Rze?ba symbolizuje planet? Ziemi? ? dwie postacie siedz?ce, m?ska i kobieca, z przeplecionymi nogami przedstawiaj? Morze i L?d. Na styku morza i l?du ? Posejdona , boga morza i Demeter , bogini ziemi ? tworzy si? sol. Wspaniały opis tego arcydzieła sztuki złotniczej i jego idei pochodzi bezpo?rednio od autora. Benvenuto Cellini pozostawił bowiem pami?tnik ^[1] , w ktorym szeroko opisuje samo dzieło jak i okoliczno?ci towarzysz?ce jego zamowieniu i wykonaniu.

Saliera ma 26 cm wysoko?ci, 33,5 cm długo?ci i wa?y około 5 kilogramow. Jest wykonana ze złota cz??ciowo pokrytego emali? i umieszczona na owalnej hebanowej podstawie.

Krol Francji Karol IX przekazał Salier? jako prezent arcyksi?ciu tyrolskiemu Ferdynandowi II . Pocz?tkowo przechowywana w zamku Ambras , gdzie Ferdynand trzymał swoje słynne zbiory sztuki, w XIX wieku znalazła si? w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu (Kunsthistorisches Museum).

W nocy z 10 na 11 maja 2003 w czasie remontu fasady muzeum Saliera została skradziona przez pracownika technicznego Roberta Manga. Za pomoc w jej odnalezieniu muzeum oferowało nagrod? w wysoko?ci 70 000 euro. 21 stycznia 2006 Saliera została odnaleziona ? była zakopana w ołowianym pojemniku, w lesie koło miejscowo?ci Zwettl w Austrii . Sprawca kradzie?y twierdził, ?e miał na celu jedynie dowiedzenie nieskuteczno?ci muzealnych alarmow. S?d nie dał wiary tym wyja?nieniom i skazał sprawc? na 4 lata wi?zienia ^[2] .

Warto?? rynkowa Saliery jest szacowana na 50 milionow euro lub 65 milionow dolarow.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Zobacz multimedia zwi?zane z tematem: Saliera

• Cellini Benvenuto, Benvenuto Celliniego ?ywot własny spisany przez niego samego , przekł. Leopold Staff, PIW Warszawa 1984, ISBN  83-06-01007-8
• Przybyszewski W. Solniczka Celliniego . Spotkania z Zabytkami , nr 2, 2004 s. 40?41