한국   대만   중국   일본 
SN 1604 ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

SN 1604

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SN 1604
Ilustracja
Zdj?cie pozostało?ci po Gwie?dzie Keplera (w fałszywych kolorach) wykonane przez:
Data odkrycia

9 pa?dziernika 1604

Dane obserwacyjne (J2000)
Typ supernowej

Ia [1]

Pozostało??

Muszelka

Galaktyka

Droga Mleczna

Gwiazdozbior

W??ownik

Rektascensja

17 h  30 m  42 s

Deklinacja

?21° 29′

Odległo??

20 tys. ly

Najwi?ksza jasno??

-2,25 do -2,5 m

Charakterystyka fizyczna
Typ przodka

biały karzeł

Uwagi

Ostatnia supernowa zaobserwowana w naszej Galaktyce. Widoczna gołym okiem przez 18 miesi?cy.

Gwiazda Keplera (rownie? Nowa Keplera lub SN 1604 ) ? supernowa odkryta w 1604 roku, poło?ona w gwiazdozbiorze W??ownika w odległo?ci około 20 tysi?cy lat ?wietlnych od Ziemi . Ostatnia supernowa zaobserwowana w naszej Galaktyce .

Nazwa [ edytuj | edytuj kod ]

Oficjalne oznaczenie supernowej to SN 1604, akronim ?SN” oznacza ?supernow?”, a liczba to rok odkrycia. Bardziej popularnie supernowa jest znana jako Gwiazda Keplera lub Nowa Keplera od nazwiska Johannesa Keplera , ktory j? opisał.

Odkrycie [ edytuj | edytuj kod ]

Oryginalny rysunek Johannesa Keplera przedstawiaj?cy lokalizacj? stella nova (zaznaczona liter? ?N”)

Supernowa została pierwszy raz zaobserwowana 9 pa?dziernika 1604 [2] . Niemiecki astronom Johannes Kepler zauwa?ył j? pierwszy raz 17 pa?dziernika i opisał w ksi??ce De Stella nova in pede Serpentarii ( Nowa gwiazda na stopie W??ownika ).

Supernowa była widoczna gołym okiem. W czasie szczytowej jasno?ci była najja?niejszym obiektem na nocnym niebie, ł?cznie z wszystkimi planetami procz Wenus , z jasno?ci? gwiazdow? rown? ?2,5.

Charakterystyka [ edytuj | edytuj kod ]

Notatki Keplera na temat gwiazdy s? na tyle szczegołowe, ?e pozwoliły zidentyfikowa? supernow? jako supernow? termonuklearn?, czyli typu Ia . Tego typu supernowe mog? powstawa? w wyniku kolizji dwoch białych karłow lub przez akrecj? materii na powierzchni jednego białego karła w ciasnym układzie podwojnym. W przypadku Gwiazdy Keplera dane obserwacyjne sugeruj?, ?e do eksplozji doszło w układzie podwojnym, na co wskazuje odkryta w 2013 roku struktura w kształcie dysku oraz du?e ilo?ci magnezu w obłoku po supernowej ? ten pierwiastek nie jest wytwarzany w du?ych ilo?ciach w supernowych, ale mogł pochodzi? z towarzysz?cej białemu karłowi gwiazdy [3] .

Znaczenie [ edytuj | edytuj kod ]

Była ostatni? obserwowan? supernow? bezsprzecznie znajduj?c? si? w naszej Galaktyce, znajdowała si? nie dalej ni? 6 kiloparsekow (około 20 000 lat ?wietlnych). Była to druga supernowa widziana w czasie jednego pokolenia (pierwsz? była SN 1572 widziana przez Tycho Brahe w Kasjopei ). Od tego momentu nie zanotowano wi?cej supernowych w Drodze Mlecznej , jednak?e notuje si? takie zjawiska w innych galaktykach.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Chandra X-Ray Observatory . [w:] Kepler's Supernova Remnant: A Star's Death Comes to Life [on-line]. [dost?p 2006-01-16].
  2. Bill Blair's Kepler's Supernova Remnant Page . [dost?p 2008-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)].
  3. Famous Supernova Reveals Clues About Crucial Cosmic Distance Markers . sciencedaily.com, 2013-03-18. [dost?p 2013-03-18]. ( ang. ) .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]