SNCAC NC.1080

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SNCAC NC.1080
Ilustracja
Dane podstawowe
Pa?stwo

  Francja

Producent

Societe Nationale de Constructions Aeronautiques du Centre

Typ

samolot do?wiadczalny

Konstrukcja

metalowa

Załoga

1

Historia
Data oblotu

29 lipca 1949

Dane techniczne
Nap?d

1 x Silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Nene

Ci?g

22,3 kN

Wymiary
Rozpi?to??

11 m

Długo??

12,3 m

Wysoko??

4,7 m

Powierzchnia no?na

27 m²

Masa
Własna

5141 kg

Startowa

7700 kg

Osi?gi
Pr?dko?? maks.

978 km/h

Pr?dko?? wznoszenia

20 m/s

Pułap praktyczny

13 300 m

Zasi?g

1550 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 x 20 mm
U?ytkownicy
Francja

SNCAC NC.1080 ? prototyp francuskiego , pokładowego samolotu my?liwsko-bombowego , ktory powstał w wytworni Societe Nationale de Constructions Aeronautiques du Centre (SNCAC) pod koniec lat 40.

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Dowodztwo francuskiego lotnictwa morskiego ogłosiło konkurs na nowy, bombarduj?cy my?liwiec pokładowy z nap?dem odrzutowym . Do konkursu stan?ła wytwornia SNCAC, ktora zaprezentowała prototyp samolotu oznaczonego jako SNCAC NC.1080. Maszyna po raz pierwszy wzbiła si? w powietrze 29 lipca 1949. Niestety 10 kwietnia 1950 roku samolot uległ rozbiciu i dalszych prob ju? nie kontynuowano, zwłaszcza, ?e w mi?dzyczasie zapadła decyzja o budowie licencyjnej brytyjskiej maszyny de Havilland Sea Venom , ktor? przyj?ło na swoje uzbrojenie francuskie lotnictwo morskie. W pokonanym polu pozostała rownie? inna rodzima konstrukcja, Arsenal VG 90 wytowrni Arsenal de l’Aeronautique .

Konstrukcja [ edytuj | edytuj kod ]

NC.1080 był jednomiejscowym, całkowicie metalowym, wolnono?nym dolnopłatem . Nap?d stanowił silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Nene budowany we Francji na licencji w zakładach Hispano-Suiza . Skrzydło o obrysie trapezowym z niewielkim wzniosem i skosem 25°, zaopatrzone w sze?ciosegmentowe klapy szczelinowe . Kadłub o konstrukcji połskorupowej i kołowym przekroju. Cała tylna cz??? kadłuba za skrzydłami mie?ciła silnik i mo?na było j? łatwo oddzieli? od cz??ci przedniej samolotu. Wolnono?ne usterzenie klasyczne, usterzenie poziome zamontowane było w 1/3 wysoko?ci statecznika pionowego. Podwozie trojzespołowe, chowane, przednie do wn?ki w kadłubie, głowne do wn?k w skrzydłach samolotu. Na wysoko?ci kabiny pilota, po obu stronach kadłuba znajdowały si? boczne chwyty powietrza dla silnika. Prototyp nie był uzbrojony chocia? w przypadku budowy wersji seryjnej przewidywano zamontowanie na dziobie trzech działek kalibru 20 mm oraz mo?liwo?? zabierania uzbrojenia podwieszanego. Prototyp nie był przystosowany do operowania z lotniskowcow .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]