Rze?biarstwo
? dziedzina sztuk plastycznych zwi?zana z tworzeniem trojwymiarowych form z ro?nych materiałow, co odro?nia j? od
malarstwa
i
grafiki
, zwykle dwuwymiarowych.
Efektem rze?biarstwa s? rze?by, przeznaczone zwykle do ogl?dania dookolnego. Cechami rze?b jest zwykle faktura (zale?na od materiału) oraz kolor (
polichromia
), a tak?e skala (miniaturowa lub monumentalna).
Istnieje wiele sposobow klasyfikacji rze?b.
Ze wzgl?du na kształt:
- rze?by pełne
- płaskorze?by ?
reliefy
Ze wzgl?du na liczb? przedstawionych postaci:
- wolno stoj?ce (pojedyncze)
- grupowe
Ze wzgl?du na temat dzieli si? je z kolei na:
- przedstawiaj?ce
- antropomorficzne
- zoomorficzne
- np. zwierz?ta rzeczywiste
- zwierz?ta fantastyczne
- floralne
- inne
- abstrakcyjne
- instalacje
Ze wzgl?du na funkcj? mo?na wyodr?bni? nast?puj?ce grupy:
Sposob wykonania rze?by zale?y od u?ytego materiału. Najcz??ciej u?ywa si? drewna, kamienia, metali szlachetnych, tworzywa sztucznego, ko?ci słoniowej,
gipsu
, gliny, br?zu,
wosku
i in.
Rze?by powstaj? w wyniku sukcesywnego wybierania materiału. Najcz??ciej spotykanym gatunkiem drewna, z ktorego wykonywane s? rze?by na terenie Polski, jest
lipa
. Przyjmuje si?, ?e wszystkie drzewa li?ciaste mog? stanowi? materiał dla rze?biarza. Niektore gatunki, bardziej szlachetne, charakteryzuj? si? wi?ksz? trwało?ci? i twardo?ci?, s? to
d?b
,
jesion
,
orzech
,
kasztanowiec
. Gatunki te ze wzgl?du na swoj? cen? zazwyczaj wykorzystywane s? do tworzenia rze?b przeznaczonych do ekspozycji pod zadaszeniem. Rze?by plenerowe o znacznych gabarytach najcz??ciej wykonywane s? z
topoli
?wie?o ?ci?tej, poniewa? po wysuszeniu ten gatunek drewna jest bardzo trudny w obrobce. Do mniej popularnych gatunkow drewna, z ktorych mo?na wykonywa? rze?by, nale??:
brzoza
,
jabło?
,
?liwa
,
wi?nia
; te ostatnie ze wzgl?du na przebarwienia daj? bardzo interesuj?ce efekty. Do drzew li?ciastych, z ktorych raczej nie wykonuje si? rze?b, nale??:
grusza
(ze wzgl?du na spiralny charakter słojow i nieprzewidywalno??) oraz
robinia akacjowa
(ze wzgl?du na du?? twardo?? w poł?czeniu ze stosunkowo znaczn? nieprzewidywalno?ci?). Drzewa iglaste poza nielicznymi przypadkami nie s? wykorzystywane do tworzenia rze?b, ze wzgl?du na łykowato??, du?? ?ywiczno?? oraz tendencj? do rozwarstwiania si? materiału pod wpływem uderze?
dłuta
.
Powstaj? najcz??ciej z
marmuru
lub
piaskowca
. Rzadziej, ze wzgl?du na trudno?ci w obrobce, spotyka si? rze?by powstałe z
granitu
i innych rodzajow kamienia. Rze?by w kamieniu ze wzgl?du na stosunkowo długi proces obrobki i koszt materiału najpierw poprzedzane s? wykonaniem modelu gipsowego, niekiedy na podstawie modelu glinianego.
Jedn? z metod wykonania rze?by w metalu jest technika odlewnicza ?
na wosk tracony
”. Rze?ba powstaje w wyniku zast?pienia modelu wykonanego w dowolnym materiale przez jego replik? z
br?zu
(czasem mniej szlachetnych stopow metali tak?e bazuj?cych na
mosi?dzu
albo odwrotnie, z bardziej szlachetnych, czyli srebra i złota).
Model wykonuje si? przewa?nie z gliny pokrywanej form? zwan? negatywem z gipsu. Gdy model jest wyj?tkowo skomplikowany, stosuje si? czasami specjalny
silikon
. Silikon stosuje si? te? przy wielokrotnym odlewaniu rze?by z tej samej formy. Poprzez swoj? elastyczn? struktur? łatwiej zdj?? negatyw silikonowy ze skomplikowanego modelu ni? sztywny negatyw gipsowy, ktory podatny jest na p?kni?cia i uszkodzenia. Gdy negatyw gipsowy zastygnie, a gips stanie si? twardy, rozbiera si? t? struktur? w celu wyj?cia z wn?trza, modelu glinianego. W powstał? form? negatywow? z gipsu b?d? z silikonu wlewa si? płynny wosk, ktory dokładnie odwzorowuje kształt negatywu.
Nast?pnie model woskowy z doczepionym systemem wlewowym, te? z wosku, jest obudowywany (zalewany) kolejn? ?form?”, ze specjalnej masy formierskiej. Podczas procesu wypalania wosk zostaje wytopiony lub ulega wyparowaniu. St?d nazwa całego procesu ?na wosk tracony”. W powstałe miejsce, przestrze?, zostaje wlany płynny metal: aluminium, mosi?dz, br?z, złoto, srebro. Po wystygni?ciu forma jest tłuczona i rze?ba jest wyci?gana. Nast?pnie rze?ba poddawana jest procesowi obrobki wyka?czaj?cej np. szlifowaniu, spawania, patynowaniu itd.
Jest to forma z metalu uzyskana przy u?yciu technik i narz?dzi kowalskich. Metal nagrzewany jest przy pomocy paleniska kowalskiego lub pieca, a nast?pnie poddawany jest obrobce kucia swobodnego lub matrycowego.
Rze?ba powstaje podczas obrobki blokow lodu za pomoc?
piły ła?cuchowej
. W u?yciu s? tak?e mniejsze
piłki
,
pilniki
,
dłuta
, a nawet ?elazka lub woda. Rze?ba mo?e składa? si? z ł?czonych ze sob? obrobionych blokow lodowych. Rze?by mog? powstawa? na specjalnych chłodzonych postumentach. Dla osi?gni?cia dodatkowych efektow artystycznych rze?by pod?wietla si? ro?nobarwnym ?wiatłem.
Abakany
powstaj? w wyniku utwardzenia dzianiny pokrytej ?ywic? syntetyczn?, ktory termin ten został u?yty po raz pierwszy przez jednego z krytykow sztuki opisuj?cego prace
Magdaleny Abakanowicz
, ktora jest uwa?ana za prekursora tej techniki.
- Doma?ski Michał
,
Poczet wielkich rze?biarzy
, Warszawa 1981.
- Hansen Oskar
,
Forma rze?biarska zagadnienia wybrane
, Warszawa 1965.
- Hniedziewicz Magdalena,
Kazimierz Gustaw Zemła
, [w:]
Wspołczesna sztuka polska
, red. Andrzej Ryszkiewicz, Warszawa 1981.
- Jakimowicz Andrzej,
Polska rze?ba wspołczesna
, Warszawa 1956.
- Kotkowska-Bareja Hanna,
Polska rze?ba wspołczesna
, Warszawa 1974.
- Lame?ski Lechosław,
Tomasz Oskar Sosnowski 1810-1886. Rze?biarz Polski w Rzymie
, Lublin 1997.
- Madeyski Jerzy
,
Bronisław Chromy
, Krakow 1994.
- Nowoczesna rze?ba polska 1955-1992
, red. Romuald K. Bochy?ski, Oro?sko 1995.
- Os?ka Andrzej, Skrodzki Wojciech,
Wspołczesna rze?ba polska
, Warszawa 1977.
- O?og Kazimierz S.,
Miedziany Pielgrzym. Pomniki Jana Pawła II w Polsce w latach 1980-2005
, Głogow 2007.
- Potocka Maria Anna,
Rze?ba. Dzieje teoretyczne
, Krakow 2002.
- Monika Jadzi?ska,
Du?e dzieło sztuki,
Krakow 2012.
- Гоголь Василь, Диба Юр?й. Скульптура. ?люстрована енциклопед?я
. Льв?в: Видавництво Льв?всько? пол?техн?ки, 2020. Том 1. : А ? Аянт. 408 с.: ?л.
ISBN
978-966-941-546-2
(сер?я)
ISBN
978-966-941-527-1