Roberto Eduardo Viola

Roberto Eduardo Viola
	; Roberto Eduardo Viola (1981)
Data i miejsce urodzenia	13 pa?dziernika 1924 ; Buenos Aires
Data i miejsce ?mierci	30 wrze?nia 1994 ; Buenos Aires
	43. Prezydent Argentyny
Okres	od 29 marca 1981 ; do 11 grudnia 1981
Przynale?no?? polityczna	brak ( junta wojskowa )
Mał?onek	Nelida Giorgio Valente
Poprzednik	Jorge Rafael Videla
Nast?pca	Carlos Alberto Lacoste
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Roberto Eduardo Viola (ur. 13 pa?dziernika 1924 w Buenos Aires w Argentynie , zm. 30 wrze?nia 1994 w Buenos Aires) ? argenty?ski oficer wojskowy i członek junty wojskowej. Był dyktatorem wojskowym , sprawuj?cym władz? jako prezydent Argentyny od 29 marca do 11 grudnia 1981 roku w ramach Procesu Reorganizacji Narodowej (1976?1983) ^[1].

Wczesne ?ycie [ edytuj | edytuj kod ]

Urodził si? w ubogiej rodzinie włoskich imigrantow jako Roberto Eduardo Viola Prevedina w dniu 13 pa?dziernika 1924 roku. Był synem Angela Violi i Marii Prevedini. O?enił si? w 1947 roku z pochodz?c? z prowincji Entre Rios Nelid? Giorgio Valente (1926?2004), z ktor? miał dwoje dzieci ? Silvi? Nelid? (ur. 1949) i Roberta Eduarda (ur. 1954). Viola osi?gał znaczne awanse pocz?wszy od 1973 roku, kiedy został mianowany przez generała porucznika Leandra Anay? na stanowisko Sekretarza Generalnego Armii, ktore zajmował do maja 1975 roku. W sierpniu tego samego roku został mianowany przez generała porucznika Jorge Rafaela Videla na stanowisko Szefa Sztabu, z ktorego w 1976 roku brał udział w zamachu stanu skierowanego przeciwko Isabel Peron . 31 lipca 1978 roku Jorge Rafael Videla awansował go na stanowisko generała porucznika, przy czym on sam obj?ł stanowisko Naczelnego Sił Zbrojnych Armii ^[2].

Prezydentura [ edytuj | edytuj kod ]

Roberto Eduardo Viola zast?pił Jorge Rafaela Videla na stanowisku prezydenta z powodu napi??, jakie miały miejsce w kierownictwie wojskowym, niezadowolonym z jego niezdolno?ci do ustabilizowania sytuacji gospodarczej i załagodzenia niepokoju społecznego. Viola, zwolennik tzw. łagodnej linii ^[a], odsun?ł bezpo?rednich wspołpracownikow Videli i umo?liwił powrot wielu politykom i urz?dnikom na dawne urz?dy publiczne w celu utrzymania si? przy władzy do 1985 roku ^[3]. Okoliczno?ci pozwoliły Generalnej Konfederacji Pracy na wewn?trzn? reorganizacj? i mobilizacj? pod kierownictwem zwi?zkowcy Saula Ubaldiniego pomimo obowi?zuj?cego zakazu prawnego ^[4].

?rodki gospodarcze Violi okazały si? rownie nieefektywne jak w przypadku jego poprzednika. Z powodu powtarzanej dewaluacji peso wzgl?dem dolara , minister gospodarki Jose Alfredo Martinez de Hoz , urz?duj?cy za rz?du Videla, preferował zakup waluty; nawet oszcz?dzaj?cy pieni?dze decydowali si? na posiadanie obcej waluty, tym samym nie inwestuj?c w gospodark? kraju.

Nowy minister gospodarki, powołany przez Roberto Eduardo Viol? Lorenzo Sigaut , utrzymywał, ?e ?ci, ktorzy stawiaj? na dolara, strac?”. Wraz z jego powołaniem stało si? jasne, ?e Sigaut (oraz jego protegowany Domingo Cavallo ), szukaj? sposobu na odwrocenie polityki gospodarczej Jose Martineza de Hoz . Kilka dni po obj?ciu stanowiska dokonał dewaluacji (peso do dolara) o 30 procent, ktora była desperack? prob? przyci?gni?cia zagranicznych inwestycji. Inflacja w 1981 roku osi?gn?ła warto?? 131% rok do roku.

Viola był skłonny do znormalizowania ?ycia politycznego Argentyny. W lipcu 1981 roku zwolnił Isabel Peron z aresztu domowego, po czym ta udała si? na emigracj? do Hiszpanii ^[5].

Niepowodzenia zwi?zane ze sprawami gospodarczymi i perspektywami politycznymi rz?du Violi doprowadziły do powołania Multipartidarii , ruchu składaj?cego si? z głownych partii politycznych, d???cego do przeprowadzenia wyborow. ?mier? Ricardo Balbina , ktory przez lata był liderem Radykalnej Unii Obywatelskiej , stworzyła okazj? do publicznej demonstracji na rzecz demokracji ^[6].

W sobot? 21 listopada 1981 roku junta wojskowa o?wiadczyła, ?e Roberto Eduardo Viola nie jest w stanie wykonywa? obowi?zkow Prezydenta Argentyny z powodu ?problemow zdrowotnych”, w zwi?zku z czym zostały one przydzielone Ministrowi Spraw Wewn?trznych Horaciowi Liendo . 11 grudnia 1981 roku junta wojskowa zdecydowała o usuni?ciu Violi ze stanowiska prezydenta ^[7].

Junta wojskowa w 1981 roku prze?yła dwie zmiany, polegaj?ce na zmianie dowodcow Sił Powietrznych oraz Sił Zbrojnych Argentyny . Pod koniec 1981 roku w skład junty wojskowej wchodzili m.in. generał porucznik Leopoldo Galtieri , dowodca Ejercito Argentino od 28 grudnia 1978 roku i zwolennik tzw. twardej linii ^[8], admirał Jorge Anaya , dowodca Armada de la Republica Argentina od 11 wrze?nia 1981 roku ^[9], oraz generał brygady Basilio Lami Dozo , ktory 17 grudnia 1981 roku został mianowany dowodc? Argenty?skich Sił Powietrznych ^[10]. Zmiany dokonane w przywodztwie wojskowym nie oznaczały jednak uelastycznienia argenty?skich sił zbrojnych wzgl?dem sektora obywatelskiego.

Viola został odsuni?ty przez junt? wojskow? od stanowiska prezydenta 11 grudnia 1981 roku pomimo tego, ?e ani razu nie przerwał operacji lub działa? skierowanych przeciwko działalno?ciom wywrotowym. Został on zast?piony przez wiceadmirała Carlosa Lacoste . 22 grudnia 1981 roku prezydentem Argentyny został Leopoldo Galtieri ^[4].

Niedługo po przej?ciu władzy, Galtieri mianował Roberto Alemanna na stanowisko ministra finansow oraz przeprowadził operacj? zaj?cia znajduj?cych si? pod brytyjsk? administracj? wysp Falklandow .

Proces s?dowy [ edytuj | edytuj kod ]

Po upadku re?imu wojskowego i elekcji Raula Alfonsina w 1983 roku, Viola został aresztowany i skazany na 17 lat pozbawienia wolno?ci, do?ywotni? utrat? uprawnie? do zasiadania na stanowiskach publicznych oraz utrat? stopnia wojskowego za naruszenie praw człowieka w trakcie brudnej wojny . W trakcie pobytu w wi?zieniu stan zdrowia Violi uległ pogorszeniu. W 1990 roku Viola, wraz z o?mioma innymi członkami junty wojskowej, został ułaskawiony przez owczesnego prezydenta Argentyny Carlosa Saula Menema . Zmarł w 1994 roku w swoim domu, przed ponownym otwarciem sprawy s?dowej przeciwko niemu. Został pochowany na cmentarzu La Chacarita ^[11].

Gabinet [ edytuj | edytuj kod ]

Ministerstwa rz?du Roberta Eduarda Violi
Ministerstwo	Minister	Okres

Ministerstwo Spraw Wewn?trznych	Horacio Tomas Liendo	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Kultu	Oscar Camilion	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Gospodarki	Lorenzo Sigaut	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Kultury i Edukacji	Carlos Burundarena	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Działa? Społecznych	Carlos Lacoste	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Zdrowia i ?rodowiska	Amilcar Arguelles	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Obrony Narodowej	Norberto Couto	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Sprawiedliwo?ci	Amadeo Frugoli	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Pracy	Julio Cesar Porcile	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Dzieł i Usług Publicznych	Diego Urricarriet	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Rolnictwa i Hodowli Zwierz?t	Jorge Aguado	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Przemysłu i Gornictwa	Eduardo Oxenford Livio Kuhl	29 marca 1981 ? 21 sierpnia 1981 22 sierpnia 1981 ? 12 grudnia 1981

Ministerstwo Handlu i Interesow Morskich	Carlos Garcia Martinez	29 marca 1981 ? 12 grudnia 1981

Edukacja [ edytuj | edytuj kod ]

Viola był absolwentem szkoły Western Hemisphere Institute for Security Cooperation , znanej rownie? jako School of the Americas ( pol. Szkoła Ameryk), oraz Colegio Militar de la Nacion .

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

Roberto Eduardo Viola był wyznania rzymskokatolickiego . Wraz z ?on? Nelid? Giorgio Valente miał trojk? dzieci ^[1].

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Brudna wojna

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

↑ Popieranie lub obejmowanie polubownego lub elastycznego sposobu post?powania http://www.merriam-webster.com/dictionary/soft?line Definition of Soft-line by Merriam-Webster.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

↑ ^a ^b Buenos Aires, Oct 1, Roberto Viola, 69, Who Headed Argentine Military Dictatorship , ? The New York Times ”, 2 pa?dziernika 1994 , ISSN 0362-4331 [dost?p 2016-11-21] .
↑ Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires : Editorial Sudamericana, 2009, s. 111 ( hiszp. ) .
↑ Ver la historia: 1976?1983. Dictadura militar (capitulo 11) ? Canal Encuentro HD . Canal Encuentro [dost?p 2016-11-25].
↑ ^a ^b La invencion de Morel , Ediciones Colihue SRL, 1993, ISBN 978-950-581-052-9 [dost?p 2016-11-25] ( hiszp. ) .
↑ President Roberto Eduardo Viola Prevedini ? GlobalSecurity.org [online], GlobalSecurity.org [dost?p 2016-12-03] .
↑ Golpe Militar de 1976 Golpe de Estado en Argentina [online], historiaybiografias.com [dost?p 2016-11-26] .
↑ Political Leaders: Argentina , ?archive.is”, 29 czerwca 2012 [dost?p 2016-11-26] .
↑ Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires: Editorial Sudamericana, 2009, s. 145 ( hiszp. ) .
↑ Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires: Editorial Sudamericana, 2009, s. 204 ( hiszp. ) .
↑ Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires: Editorial Sudamericana, 2009, s. 213, 216 ( hiszp. ) .
↑ Juicio a las Juntas Militares ? La sentencia . memoriaabierta [dost?p 2016-11-27].

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

Biografia ( hiszp. )

[3] Popieranie lub obejmowanie polubownego lub elastycznego sposobu post?powania http://www.merriam-webster.com/dictionary/soft?line Definition of Soft-line by Merriam-Webster.

[:0-1] Buenos Aires, Oct 1, Roberto Viola, 69, Who Headed Argentine Military Dictatorship , ? The New York Times ”, 2 pa?dziernika 1994 , ISSN 0362-4331 [dost?p 2016-11-21] .

[2] Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires : Editorial Sudamericana, 2009, s. 111 ( hiszp. ) .

[4] Ver la historia: 1976?1983. Dictadura militar (capitulo 11) ? Canal Encuentro HD . Canal Encuentro [dost?p 2016-11-25].

[:1-5] La invencion de Morel , Ediciones Colihue SRL, 1993, ISBN 978-950-581-052-9 [dost?p 2016-11-25] ( hiszp. ) .

[6] President Roberto Eduardo Viola Prevedini ? GlobalSecurity.org [online], GlobalSecurity.org [dost?p 2016-12-03] .

[7] Golpe Militar de 1976 Golpe de Estado en Argentina [online], historiaybiografias.com [dost?p 2016-11-26] .

[8] Political Leaders: Argentina , ?archive.is”, 29 czerwca 2012 [dost?p 2016-11-26] .

[9] Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires: Editorial Sudamericana, 2009, s. 145 ( hiszp. ) .

[10] Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires: Editorial Sudamericana, 2009, s. 204 ( hiszp. ) .

[11] Juan Bautista J.B. Yofre Juan Bautista J.B. , Fuimos Todos , Buenos Aires: Editorial Sudamericana, 2009, s. 213, 216 ( hiszp. ) .

[12] Juicio a las Juntas Militares ? La sentencia . memoriaabierta [dost?p 2016-11-27].

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Zjednoczone Prowincje Rio de La Plata (1810?1831)	Prezydent Primera Junta (1810) Prezydenci Junta Grande (1810?1811) Pierwszy Triumwirat (1811?1812) Drugi Triumwirat (1812?1814) Najwy?si Zarz?dcy (1814?1820; lista ) Tymczasowy Zarz?dca (1820) Gubernatorzy Buenos Aires (1820?1826; lista ) Bernardino Rivadavia (1826?1827) Vicente Lopez y Planes (1827) Gubernatorzy Buenos Aires (1827?1831; lista )
Konfederacja Argenty?ska (1831?1861)	Gubernatorzy Buenos Aires (1831?1852; lista ) Tymczasowy Zarz?dca (1852?1854) Justo Jose de Urquiza (1854?1860) Santiago Derqui (1860?1861) Juan Esteban Pedernera (1861)
Republika Argenty?ska (od 1861)	Bartolome Mitre (1861?1868) Marcos Paz (p.o., 1865?1868) Domingo Faustino Sarmiento (1868?1874) Nicolas Avellaneda (1874?1880) Julio Argentino Roca (1880?1886) Miguel Juarez Celman (1886?1890) Carlos Pellegrini (1890?1892) Luis Saenz Pena (1892?1895) Jose Evaristo Uriburu (1895?1898) Julio Argentino Roca (1898?1904) Manuel Quintana (1904?1906) Jose Figueroa Alcorta (p.o., 1906) Jose Figueroa Alcorta (1906?1910) Roque Saenz Pena (1910?1914) Victorino de la Plaza (1914?1916) Hipolito Yrigoyen (1916?1922) Marcelo Torcuato de Alvear (1922?1928) Hipolito Yrigoyen (1928?1930) Enrique Martinez (p.o., 1930) Jose Felix Uriburu (1930?1932) Agustin Pedro Justo (1932?1938) Roberto Maria Ortiz (1938?1942) Ramon Castillo (p.o., 1940?1942) Ramon Castillo (1942?1943) Arturo Rawson (1943) Pedro Ramirez (1943?1944) Edelmiro Farrell (p.o., 1944) Edelmiro Farrell (1944?1946) Juan Peron (1946?1955) Eduardo Lonardi (1955) Pedro Eugenio Aramburu (1955?1958) Arturo Frondizi (1958?1962) Jose Maria Guido (1962?1963) Arturo Umberto Illia (1963?1966) Juan Carlos Ongania (1966?1970) Roberto Marcelo Levingston (1970?1971) Alejandro Agustin Lanusse (1971?1973) Hector Jose Campora (1973) Raul Alberto Lastiri (1973) Juan Peron (1973?1974) Isabel Peron (p.o., 1974) Isabel Peron (1974?1976) Italo Argentino Luder (p.o., 1975) Jorge Rafael Videla (1976?1981) Roberto Eduardo Viola (1981) Horacio Tomas Liendo (p.o., 1981) Carlos Alberto Lacoste (1981) Leopoldo Galtieri (1981?1982) Alfredo Saint-Jean (1982) Reynaldo Bignone (1982?1983) Raul Alfonsin (1983?1989) Carlos Menem (1989?1999) Fernando de la Rua (1999?2001) Ramon Puerta (2001) Adolfo Rodriguez Saa (2001) Eduardo Camano (2001?2002) Eduardo Duhalde (2002?2003) Nestor Kirchner (2003?2007) Cristina Fernandez de Kirchner (2007?2015) Federico Pinedo (p.o., 2015) Mauricio Macri (2015?2019) Alberto Fernandez (2019?2023) Javier Milei (od 2023)