Reichstag

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reichstag w Berlinie, widok od strony zachodniej
Gmach Reichstagu ? siedziba Bundestagu

Reichstag w j?zyku niemieckim ma kilka znacze?:

Parlament Zwi?zku Połnocnoniemieckiego (1867?1871) [ edytuj | edytuj kod ]

Wybrany na mocy konstytucji Zwi?zku Połnocnoniemieckiego , 12 lutego 1867 roku. Reichstag (Sejm Rzeszy) był drug? obok Rady Zwi?zkowej ( Bundesrat ) izb? parlamentu. Sejm Rzeszy realizował kompetencje ustawodawcze i ratyfikował umowy mi?dzynarodowe . Wi?kszo?? ustaw uchwalanych przez Reichstag musiała by? zatwierdzana przez Rad? Zwi?zkow?, ktora tak?e wydawała rozporz?dzenia do ustaw uchwalonych przez Reichstag. Zwraca uwag? fakt, i? w kompetencji Sejmu Rzeszy nie figurowały sprawy wojskowe. Reichstag był wybierany w głosowaniu powszechnym, bezpo?rednim i jawnym przez m??czyzn, ktorzy uko?czyli 25. rok ?ycia. Przestał istnie? po zjednoczeniu Niemiec w 1871 roku .

Parlament Cesarstwa Niemieckiego (1871?1918) [ edytuj | edytuj kod ]

Reichstag (Sejm Rzeszy) ustanowiony został na mocy Konstytucji Cesarstwa Niemieckiego nadanej 16 kwietnia 1871 roku. Był drug?, obok Rady Zwi?zkowej ( Bundesrat ), izb? parlamentu Cesarstwa Niemieckiego (II Rzeszy). Wybierany był w drodze wyborow powszechnych i rownych na trzyletni? kadencj?. Parlament razem z Rad? Federaln? uchwalał bud?et i ustawy. Rol? parlamentu Rzeszy w jej systemie politycznym mo?na porowna? do roli Izby Reprezentantow w systemie politycznym Stanow Zjednoczonych. Posiadał inicjatyw? ustawodawcz?.

Prezydenci Niemieckiego Reichstagu [ edytuj | edytuj kod ]

Prezydenci Niemieckiego Reichstagu (1871?1918)
Lp. Imi? i nazwisko Pocz?tek urz?dowania Koniec urz?dowania
1 Eduard Simson  (inne j?zyki) 1871 1874
2 Maximilian Franz August von Forckenbeck  (inne j?zyki) 1874 1879
3 Otto Theodor von Seydewitz  (inne j?zyki) 1879 1880
4 Adolf Graf von Arnim-Boitzenburg  (inne j?zyki) 1880 1881
5 Gustav Konrad Heinrich von Goßler  (inne j?zyki) 1881 1881
6 Albert Erdmann Karl Gerhard von Levetzow  (inne j?zyki) 1881 1884
7 Wilhelm von Wedell-Piesdorf  (inne j?zyki) 1884 1888
8 Albert Erdmann Karl Gerhard von Levetzow  (inne j?zyki) 1888 1895
9 Rudolf Freiherr von Buol-Berenberg  (inne j?zyki) 1895 1898
10 Franz von Ballestrem 1898 1907
11 Udo zu Stolberg-Wernigerode 1907 1910
12 Hans Graf von Schwerin-Lowitz  (inne j?zyki) 1910 1912
13 Johannes Kaempf  (inne j?zyki) 1912 1918
14 Konstantin Fehrenbach 1918 1918

Posłowie polscy w Reichstagu [ edytuj | edytuj kod ]

Liczba posłow narodowo?ci polskiej w Reichstagu w latach 1871?1912 wahała si? od 13 do 20, byli oni skupieni w Kole Polskim .

Parlament Republiki Weimarskiej i III Rzeszy (1919?1945) [ edytuj | edytuj kod ]

Adolf Hitler w trakcie przemowienia w Krolloper , ktora pełniła funkcj? Reichstagu, 11 grudnia 1941 r. (prawdziwy budynek Reichstagu spłon?ł w 1933 r. )

Powołany jako ni?sza, obok Rady Rzeszy , izba parlamentu na mocy tzw. Konstytucji weimarskiej . Reichstag składał si? z posłow wybranych przez narod w ilo?ci proporcjonalnej do ludno?ci danego kraju , lecz ich liczba nie mogła przekroczy? 40%. Prawa wyborcze posiadali m??czy?ni i kobiety, a cenzus wieku obni?ono do 20. roku ?ycia. Miał obowi?zek zbierania si? minimum raz w roku, na ??danie Prezydenta Rzeszy lub 1/3 posłow. Jego kadencja trwała 4 lata, przy czym mogł zosta? rozwi?zany przez Prezydenta Rzeszy, jednak tylko jeden raz z tego samego powodu . Posiadał inicjatyw? ustawodawcz?, jak i wyznaczał kierunek polityce rz?du, ktory kontrolował [1] . Od 1920 do 1930 r. Reichstag obradował przez ?rednio sto dni w roku. Pomi?dzy pa?dziernikiem 1930 r. a marcem 1931 r. pracował przez pi??dziesi?t dni; potem, a? do wyborow w lipcu 1932 r. zbierał si? jedynie przez dalsze dwadzie?cia cztery dni. Od lipca 1932 r. do lutego 1933 r. w ci?gu sze?ciu miesi?cy zgromadził si? na zaledwie trzy dni [2] . Po po?arze w nocy z 27 na 28 lutego 1933 Prezydent Rzeszy Paul von Hindenburg wydał 28 lutego 1933 dekret ?O ochronie narodu i pa?stwa” (niem. Verordnung zum Schutz von Volk und Staat ), faktycznie zawieszaj?cy prawa obywatelskie i Konstytucj? Republiki Weimarskiej. 23 marca 1933, przy absencji aresztowanych posłow komunistycznych i socjaldemokratycznych, Reichstag przyj?ł wi?kszo?ci? konstytucyjn? ? Ustaw? o pełnomocnictwach ” (niem. Ermachtigungsgesetz ), oznaczaj?c? w praktyce przekazanie pełni władzy Adolfowi Hitlerowi , gdy? ta ustawa konstytucyjna pozwalała rz?dowi Hitlera na uchwalanie ustaw bez wzgl?du na brzmienie Konstytucji i bez konieczno?ci uzyskiwania ka?dorazowej zgody Reichstagu [3] . Od tego momentu rola Reichstagu została zminimalizowana, a po zakazie tworzenia partii innych ni? NSDAP (14 lipca) i kolejnych ?wyborach” w listopadzie 1933 , w ktorych startowała wył?cznie NSDAP, zbierał si? coraz rzadziej [4] , nie przeprowadzał ?adnych debat i uchwalił ? przez aklamacj? ? tylko kilka ustaw: 15 wrze?nia 1935 ? tzw. ustawy norymberskie , 30 stycznia 1937 ? o przedłu?eniu ustawy o pełnomocnictwach do 1 kwietnia 1941, 30 stycznia 1939 ? o przedłu?eniu ustawy o pełnomocnictwach do 10 maja 1943 [5] , 1 wrze?nia 1939 ? o wcieleniu Wolnego Miasta Gda?ska do III Rzeszy . Nazywano go najdro?szym chorem ?wiata . Ostatni raz zebrał si? 26 kwietnia 1942 uchwalaj?c wyposa?enie Hitlera w pełni? władzy s?dowej bez jakichkolwiek ogranicze? wynikaj?cych z obowi?zuj?cych przepisow prawnych [6] .

Budynek Reichstagu [ edytuj | edytuj kod ]

Reichstag, a oficjalnie Plenarbereich Reichstagsgebaude , jest siedzib? niemieckiego Bundestagu . Zbudowany został w barokowym stylu na podstawie planow architekta Paula Wallota w latach 1884?1894. Do 1918 roku znajdował si? tu Reichstag II Rzeszy. W 1933 r. budynek został prawie całkowicie zniszczony w po?arze . W latach 60. XX w. został odbudowany w nowej formie i ponownie przebudowany w okresie 1991?1999.

  Zobacz te?: Po?ar Reichstagu .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Mianowanie ministrow nale?ało do Prezydenta Rzeszy (art. 53 Konstytucji), przyjmowano, ?e ciesz? si? zaufaniem Reichstagu chyba ?e zostali go pozbawieni (art. 54).
  2. Thomas   Mergel , Parlamentarische Kultur in der Weimarer Republik: Politische Kommunikation, symbolische Politik und Offentlichkeit im Reichstag , Dusseldorf 2002, s. 179?181 ( niem. ) .
  3. Z kilkoma czysto formalnymi zastrze?eniami, jak zakaz likwidowania instytucji Reichstagu, Rady Rzeszy ( Reichsrat ), rz?du i prezydenta, ktore i tak z czasem zostały zignorowane: Rad? Rzeszy rozwi?zano 14 lutego 1934, a po ?mierci P. von Hindenburga 2 sierpnia tego roku poł?czono urz?dy prezydenta i kanclerza w specjalnie utworzony dla Hitlera urz?d wodza i kanclerza Rzeszy (niem. Der Fuhrer und Reichskanzler ). Chocia? formalnie tylko rz?d jako cało?? mogł uchwala? ustawy, w praktyce Hitler korzystał z tego uprawnienia samodzielnie.
  4. Zwykle raz do roku 30 stycznia (w rocznic? obj?cia urz?du Kanclerza Rzeszy przez Adolfa Hitlera), poza tym kilka razy z okazji wa?nych wydarze? (28 kwietnia 1939 w odpowiedzi na polsko-brytyjskie rozmowy o wzajemnej pomocy, 1 wrze?nia 1939 z okazji rozpocz?cia wojny, 6 pa?dziernika 1939 po zwyci?skiej kampanii polskiej , 19 lipca 1940 po zwyci?skiej kampanii francuskiej , 4 maja 1941 po zwyci?skiej kampanii bałka?skiej , 11 grudnia 1941 z okazji wypowiedzenia wojny Stanom Zjednoczonym ).
  5. Tego dnia (10 maja 1943) Hitler wydał dekret , na mocy ktorego uprawnienia rz?du wynikaj?ce z ustawy o pełnomocnictwach miały obowi?zywa? bez ogranicze? czasowych.
  6. Eberhard Jackel: Panowanie Hitlera , Ossolineum, Wrocław 1989 ISBN  83-04-0321-71 .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]