Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przywodca
,
lider
? szczegolny rodzaj kierownika, ktory ma bezpo?redni zwi?zek z zachowaniami organizacyjnymi. Przywodca to osoba maj?ca du?y wpływ na podwładnych, ktorzy wykonuj? polecenia po??dane przez szefa ze wzgl?du na wi?zi, jakie ich ł?cz?. Przywodztwo charakteryzuje si? wyj?tkowymi cechami osoby, ktorej inni skłonni s? zaufa? i podporz?dkowa? si? dobrowolnie. Taka osoba cieszy si? w wybranej grupie społecznej autorytetem, władz?, ktora jest akceptowana. Według Stanisława Miki przywodztwo postrzegane jest jako pewna zdolno??, umiej?tno?? lub cecha zjednywania sobie zwolennikow, wywierania wpływu, a tak?e tworzenia wizji rozwoju i pobudzania ludzi do działania.
Badacze doszli do wniosku, ?e grupa dobrze działa, gdy ma kogo?, kto pełniłby dwie podstawowe funkcje:
- rozwi?zywania problemow ? zwi?zane z działaniami,
- społeczne ? podtrzymuj?ce trwało?? grupy (po?redniczenie w rozwi?zywaniu sporow i powodowanie, aby okre?lone osoby czuły si? doceniane przez grup?).
Osoba, ktora potrafiłaby jednocze?nie pełni? te dwa rodzaje funkcji byłaby szczegolnie skutecznym przywodc?. Jednak w praktyce jest tak, ?e przywodca ma umiej?tno?ci, temperament i czas umo?liwiaj?ce mu zajmowanie tylko jednego z tych stanowisk. Nie rokuje to jeszcze o pora?ce danej grupy. Zaobserwowano, ?e w wielu skutecznych grupach wyst?puje podział przywodztwa, ktory polega na tym, ?e jedna osoba (kierownik lub formalny przywodca) pełni funkcje zwi?zane z zadaniami, a inny członek grupy funkcje społeczne.
Predyspozycje do bycia przywodc?
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Przywodc? mo?e by? osoba, ktora:
- posiada osobisty
autorytet
lub presti?, jest wpływowa i z tego tytułu spełnia okre?lone funkcje społeczne. Funkcje te nie zawsze maj? sformalizowany charakter, czyli nie musz? si? wi?za? z zajmowaniem eksponowanego stanowiska;
- zajmuje eksponowane stanowisko w licz?cych si?, publicznych lub prywatnych organizacjach, funkcjonuj?cych w danym społecze?stwie i z tego tytułu cieszy si? w nim instytucjonalnym, czyli urz?dowym autorytetem lub
presti?em
. Pełnione funkcje maj? zawsze sformalizowany charakter poza nast?puj?cymi sytuacjami:
- kiedy nast?puje kumulacja autorytetu osobistego i urz?dowego, np. osoba szczegolnie zasłu?ona w działalno?ci w danej dziedzinie zostaje powołana na stanowisko urz?dowe zwi?zane z wcze?niej prowadzon? działalno?ci?;
- kiedy osoba do uzyskanej posady ?dodaje” wypracowany w trakcie jej sprawowania autorytet i cz?sto zachowuje go nawet wtedy, gdy posad? t? przestaje ju? zajmowa?.
Jedn? z wa?nych cech przywodcy jest rownie? zdolno?ci do dobrego kontaktu z lud?mi
[1]
.
Robert K. Merton
dokonał nast?puj?cego rozro?nienia w?rod przywodcow:
- ludzie, ktorzy wywieraj? wpływ w chwili obecnej (tacy, ktorych pozycja społeczna jest ustalona);
- ludzie potencjalnie wpływowi (wschodz?ce gwiazdy, pn?ce si? w gor? po drabinie społecznej);
- ludzie, ktorych wpływ stopniowo zanika (po osi?gni?ciu szczytu, ich społeczna pozycja obni?a si?);
- ludzie, ktorych wpływ jest ?ukryty” (osoby te posiadaj? obiektywne cechy osoby wywieraj?cej wpływ, ale nie wykorzystuj? tej wła?ciwo?ci).
- Robert K. Merton:
Teoria socjologiczna i struktura społeczna
, tłum. Ewa Morawska, Jerzy Wertenstein-?uławski, Wyd I: 1982, Wyd II: 2002, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 669,
ISBN
83-01-13876-9
.
- Robert Cialdini
:
Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka
. Gda?sk 1998,
ISBN
83-85416-25-0
.
- Janusz
J.
Sztumski
Janusz
J.
,
Elity i ich miejsce w społecze?stwie
, Katowice: ??l?sk”, 1997,
ISBN
83-7164-031-5
,
OCLC
189789746
.
brak strony (ksi??ka)
- B. Bogdan:
Rola liderow lokalnych i organizacji pozarz?dowych w realizacji zada? polityki społecznej na terenie miasta Rybnika
. Katowice 2001.
- J.A.F. Stoner, R. E. Freeman, D. R. Gilbert Jr., ?Kierowanie”, PWE, Warszawa 1999
- Stanisław Mika
,
Psychologia społeczna
, Warszawa 1987
