Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Protoprezbiter
(
wł.
protoprete
,
primo prete
):
- w
Kolegium Kardynalskim
pierwszy spo?rod kardynałow prezbiterow. Tytuł ten przysługuje ka?dorazowo kardynałowi prezbiterowi o najdłu?szym sta?u kardynalskim. W XVII ? XIX wieku protoprezbiter na ogoł otrzymywał tytuł S. Lorenzo in Lucina
[1]
. W latach 1896?1902 funkcj? t? sprawował Polak
Mieczysław Halka-Ledochowski
[2]
. Obecnie protoprezbiterem jest
tajski
kardynał
Michael Michai Kitbunchu
.
- w
Ko?ciele prawosławnym
i
greckokatolickim
tytuł nadawany szczegolnie zasłu?onym ksi??om, godno?? ko?cielna tu? poni?ej godno?ci biskupa, w hierarchii łaci?skiej odpowiada
kanonikowi
lub
prałatowi
, dawniej okre?lany jako
protopop
, niegdy? był odpowiednikiem
katolickiego dziekana
- tytuł duchownego wyznania prawosławnego w
Wojsku Polskim II RP
, odpowiadaj?cy
randze
pułkownika
(
komandora
). Tytuł protoprezbitera przysługiwał duchownemu, ktory w latach 1920?1927 pełnił funkcj? szefa Głownego Urz?du Duszpasterskiego wyznania prawosławnego (w latach 1927?1929 ? szefa Wydziału Wyznania Prawosławnego
Biura Wyzna? Niekatolickich
Ministerstwa Spraw Wojskowych
, w latach 1929?1935 ? szefa Głownego Urz?du Duszpasterskiego Prawosławnego, w latach 1935?1939 ? szefa Głownego Wojskowego Urz?du Duszpasterskiego Prawosławnego)
