한국   대만   중국   일본 
Powsta? Francjo ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Powsta? Francjo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powsta? Francjo
Pa?stwo

  Francja

Skrot

DLF

Lider

Nicolas Dupont-Aignan

Data zało?enia

23 listopada 2008

Ideologia polityczna

eurosceptycyzm , gaullizm , narodowy konserwatyzm

Młodzie?owka

Debout les Jeunes

Barwy

fioletowa

Strona internetowa

Powsta? Francjo ( fr. Debout la France , DLF ) ? francuska eurosceptyczna, gaullistowska i narodowo-konserwatywna partia polityczna . Do 2014 funkcjonowała pod nazw? Powsta? Republiko (fr. Debout la Republique , DLR ).

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Ugrupowanie powstało w 1999 jako frakcja w ramach gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki . Przyst?piło do niego m.in. 11 posłow do Zgromadzenia Narodowego , dla ktorych kluczowym postulatem była suwerenno?? Francji [1] . Ugrupowanie krotko wspołpracowało z frakcj? suwerenistyczn? ze Zgromadzenia na rzecz Francji . W 2002 wsparło Uni? na rzecz Ruchu Ludowego . Z listy UMP uzyskało w tym samym roku 5 mandatow poselskich.

Lider DLR, Nicolas Dupont-Aignan , dwukrotnie bez powodzenia kandydował na stanowisko przewodnicz?cego ludowcow. W 2007 ugrupowanie to zdecydowało si? na samodzieln? działalno?? polityczn?, gdy Nicolas Dupont-Aignan zadeklarował swoj start w wyborach prezydenckich . Wi?kszo?? posłow pozostała jednak w UMP, a przewodnicz?cy DLR nie zebrał wymaganej liczby podpisow pod swoj? kandydatur?. Do Zgromadzenia Narodowego w tym samym roku weszło dwoch przedstawicieli konserwatystow, w tym jeden z ramienia UMP. Nicolas Dupont-Aignan kandydował w 2012 na urz?d prezydenta. W tym samym roku obaj przedstawiciele partii (jej lider i ponownie wystawiony przez ludowcow Francois-Xavier Villain ) uzyskali poselsk? reelekcj?.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 partia uzyskała 3,8% głosow i nie przekroczyła progu wyborczego. W tym samym roku ugrupowanie dokonało zmiany swojej nazwy [2] . W 2017 przewodnicz?cy partii ponownie bez powodzenia ubiegał si? o prezydentur? Francji [3] , utrzymał natomiast mandat poselski jako jedyny przedstawiciel partii [4] . W 2018 eurodeputowany Bernard Monot wyst?pił z Frontu Narodowego i przeszedł do DLF [5] . W lutym 2019 partia zadeklarowała zamiar doł?czenia do frakcji Europejskich Konserwatystow i Reformatorow [6] . W tym samym roku w wyborach europejskich koalicja wyborcza z jej udziałem nie przekroczyła jednak wyborczego progu (otrzymała 3,5% głosow) [7] .

W 2022 Nicolas Dupont-Aignan kandydował bezskutecznie w kolejnych wyborach prezydenckich [8] , a tak?e utrzymał mandat poselski na kolejn? kadencj? [9] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Rene Remond : Francuska prawica dzisiaj . Warszawa: Iskry , 2008, s. 277. ISBN  978-83-244-0080-5 .
  2. Dupont-Aignan rebaptise son parti ≪Debout la France≫ . leparisien.fr, 12 pa?dziernika 2014. [dost?p 2015-08-15]. ( fr. ) .
  3. Election presidentielle 2017: Resultats au 1er tour . interieur.gouv.fr. [dost?p 2017-04-26]. ( fr. ) .
  4. Elections legislatives 2017: Resultats 2d tour . interieur.gouv.fr. [dost?p 2017-06-18]. ( fr. ) .
  5. L'eurodepute et economiste du FN Bernard Monot rejoint Debout la France . lepoint.fr, 31 maja 2018. [dost?p 2019-03-01]. ( fr. ) .
  6. Debout la France and Forum for Democracy commit to joining the ECR Group . ecrgroup.eu, 28 lutego 2019. [dost?p 2019-03-01]. ( ang. ) .
  7. Elections europeennes 2019 . france-politique.fr. [dost?p 2022-04-11]. ( fr. ) .
  8. Michael Bloch: Voici les resultats officiels et definitifs du premier tour de la presidentielle . lejdd.fr, 11 kwietnia 2022. [dost?p 2022-04-11]. ( fr. ) .
  9. Brice Laemle: Nicolas Dupont-Aignan reelu dans l’Essonne lors du second tour des legislatives . lemonde.fr, 19 czerwca 2022. [dost?p 2022-06-19]. ( fr. ) .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]