Piotr Andriejewicz Gnido
,
Petro Andrijowycz Hnido
(
ros.
Пётр Андреевич Гнидо,
ukr.
Петро Андр?йович Гнидо, ur.
22 grudnia
1919
w Starodo??kiej Bałce w
rejonie berezowskim
w
obwodzie odeskim
, zm.
17 marca
2006
w
Odessie
) ?
radziecki
lotnik wojskowy,
generał major lotnictwa
,
Bohater Zwi?zku Radzieckiego
(1943).
Urodził si? w
ukrai?skiej
rodzinie chłopskiej. W 1937 uko?czył technikum medyczne w Odessie, pracował jako naczelnik słu?by sanitarnej w
obwodzie astracha?skim
, jednocze?nie uczył si? w aeroklubie w
Astrachaniu
. Od wrze?nia 1939 słu?ył w
Armii Czerwonej
, w 1940 uko?czył wojskow? szkoł? lotnicz? w
Stalingradzie
, gdzie nast?pnie był instruktorem. Po
ataku Niemiec na ZSRR
został skierowany na front jako lotnik 248 pułku lotnictwa my?liwskiego 74 Dywizji Lotnictwa My?liwskiego Sił Powietrznych
Frontu Południowego
, od 12 lipca 1941 uczestniczył w walkach na terytorium południowej
Ukrainy
i południowej Rosji. 12 grudnia 1941 w walce powietrznej staranował swoim
I-16
niemiecki samolot, odnosz?c przy tym ci??k? ran?. Po wyj?ciu ze szpitala w
Groznym
w marcu 1942 został skierowany do zapasowego pułku, gdzie nauczył si? pilotowa? my?liwiec
ŁaGG-3
, po?niej my?liwce
Ła-5
i
Ła-7
. W lipcu 1942 wrocił na front, walczył w składzie 13 pułku lotnictwa my?liwskiego 201 Dywizji Lotnictwa My?liwskiego na
Froncie Stalingradzkim
, Południowo-Wschodnim, ponownie Stalingradzkim, Południowym i
Połnocno-Kaukaskim
, brał udział m.in. w
bitwie pod Stalingradem
i operacji rostowskiej.
Do marca 1943 jako dowodca eskadry 13 pułku lotnictwa my?liwskiego 201 Dywizji Lotnictwa My?liwskiego 201 Dywizji Lotnictwa My?liwskiego 2 Mieszanego Korpusu Lotniczego 8 Armii Powietrznej Frontu Południowego w stopniu porucznika wykonał 206 lotow bojowych i stoczył 43 walki powietrzne, str?caj?c osobi?cie 14 i w grupie 7 samolotow wroga. Po?niej walczył na Froncie Połnocno-Kaukaskim,
Woroneskim
,
1
i
4 Ukrai?skim
, wiosn? 1943 brał udział w walkach na
Kubaniu
, w
bitwie pod Kurskiem
,
bitwie o Dniepr
, operacji korsu?-szewczenkowskiej, proskurowsko-czerniowieckiej, karpacko-u?gorodzkiej, wschodniokarpackiej i
morawsko-ostrawskiej
. Swoj? ostatni? walk? powietrzn? stoczył 22 kwietnia 1945. Ł?cznie do ko?ca wojny wykonał 406 lotow bojowych i stoczył 80 walk powietrznych, w ktorych str?cił 34 samoloty wroga osobi?cie i 7 w grupie (inne ?rodła mowi? o 30 zwyci?stwach odniesionych osobi?cie i 6 w grupie). Był trzykrotnie ranny i czterokrotnie zestrzelony. 24 czerwca 1945 brał udział w Paradzie Zwyci?stwa na
placu Czerwonym w Moskwie
.
W 1952 uko?czył
Akademi? Sił Powietrznych
i został dowodc? pułku lotnictwa my?liwskiego, od pa?dziernika 1956 do stycznia 1957 był zast?pc? dowodcy, potem dowodc? dywizji lotnictwa my?liwskiego, w 1960 uko?czył Wojskow? Akademi? Sztabu Generalnego. Po?niej słu?ył w wojskach rakietowych strategicznego przeznaczenia ZSRR, od lutego 1961 do lipca 1964 dowodził 50 Dywizj? Rakietow? w
obwodzie ?ytomierskim
, w 1963 otrzymał stopie? generała majora. Od lipca 1964 do czerwca 1970 był zast?pc? dowodcy samodzielnego gwardyjskiego korpusu rakietowego, od czerwca 1970 do listopada 1975 był zast?pc? dowodcy 33 Gwardyjskiej Armii Rakietowej w
Omsku
, po czym zako?czył słu?b? wojskow?. Mieszkał w Odessie.
I medale.