Piotr Fiorentini

Piotr Fiorentini (ur. 1791 w Wilnie , zm. 13 lipca 1858 w Warszawie ) ? polski oficer, urz?dnik ; kolekcjoner .

Pochodził z włoskiej rodziny, przybyłej do Polski w XVII wieku . Syn Baltazara i Katarzyny z Lewickich . Rodzina uzyskała u władz rosyjskich potwierdzenie szlachectwa .

Kapitan Wojska Polskiego ^[1]; zaci?gn?ł si? w 1812 r. , walczył w kampanii 1813 r. w Niemczech ; kawaler Legii Honorowej . W 1814 wysłany do Anglii z misj? wymiany polskich je?cow wojennych .

Zło?ył dymisj? w 1817 roku i zatrudnił si? jako urz?dnik skarbowy ; od 1823 przez 20 lat naczelnik komory celnej w Krakowie ; od 1843 nadzorca komor celnych jako urz?dnik do szczegolnych porucze? w Komisji Rz?dowej Przychodow i Skarbu . Kilkukrotnie oskar?any o nadu?ycia, ka?dorazowo oczyszczał si? z zarzutow. Ze słu?by ust?pił w 1851 , po przej?ciu administracji celnej przez władze rosyjskie .

Jako zamo?ny dyletant (dorobił si?, m.in., kamienicy w Warszawie ) kolekcjonował obrazy. Skłocony z rodzin?, swoj? kolekcj? 200 obrazow zapisał warszawskiej Szkole Sztuk Pi?knych (m.in. rzekome autentyki Giocondy Leonarda da Vinci , Chrztu Chrystusa Tintoretta , Polowania Diany Rubensa oraz Snydersa ^[1]); zbior ten został po?niej przej?ty przez Muzeum Narodowe .

W 1819 nale?ał do lo?y ?Astrea”.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

↑ ^a ^b Według ?S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna”, Warszawa, 1899, Tom V, ss. 408 i n.