Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Penda
(zm.
15 listopada
655
) ?
krol Mercji
od 626 roku.
Pozostawał wierny poga?skiej religii, podczas gdy pozostali anglosascy władcy wyznawali chrze?cija?stwo. W 633 roku w
bitwie pod Hatfield Chase
pokonał Edwina, krola Northumbrii, a w 642 roku
pod Maserfield
jednego z jego nast?pcow ? Oswalda. W ten sposob stał si? najpot??niejszym władc? na Wyspach Brytyjskich. Walczył ze Wschodnimi Anglami, doprowadził do wygnania krola Wessexu. Poległ
pod Winwaed
w bitwie z Oswiu, krolem
Bernicji
.
Pochodzenie i data urodzenia
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Penda, jak podaje
Kronika anglosaska
, był w pi?tym stopniu potomkiem Icela, ktorego genealogia miała prowadzi? do
Wodana
. Penda był synem Pybby, krola Mercji. Według
Historia Britonum
Nenniusza miał jedenastu braci; z imienia znani s? Eowa i Coenwalh. Data jego urodzenia nie jest pewna. Według
Kroniki anglosaskiej
w chwili obj?cia rz?dow w 626 roku miał 50 lat i panował przez kolejne 30
[1]
. Dat? t? kwestionuje si? ze wzgl?du na fakt, ?e w 655 roku, gdy Penda miał mie? 80 lat, jego syn
Wulfhere
był młodym człowiekiem
[2]
. Wysuwa si? pogl?d, ?e zapis
Kroniki anglosaskiej
jest nieprecyzyjny i Penda zgin?ł w wieku 50 lat po 30 latach panowania, czyli w 626 roku miał 20 lat
[3]
.
W 655 roku na czele wielkiej armii najechał
Bernicj?
. Towarzyszyli mu m.in. Cadafael ap Cynfeddw, krol
Gwynedd
, i Aethelhere, krol Anglow Wschodnich. Wsparcia wyprawie udzielił Œthelwald, krol Deiry.
Przyczyny tej wyprawy pozostaj? niejasne.
- ↑
Anglo-Saxon Chronicle
, Manuscript A (ASC A), rok 626.
- ↑
D. P. Kirby,
The Earliest English Kings
, wyd. 2, Routledge 2000, s. 68.
- ↑
N. Brooks,
The Formation of the Mercian Kingdom
, [w:]
The Origins of Anglo-Saxon Kingdoms
pod red. S. Bassett, 1999, s. 166.