Paul Le Guen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Le Guen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1964
Pencran

Pozycja

obro?ca

Kariera seniorska [a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983?1989 Stade Brest 154 (6)
1989?1991 FC Nantes 76 (1)
1991?1998 Paris Saint-Germain 248 (16)
W sumie: 478 (23)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993?1995   Francja 17 (1)
1998 Bretania 1 (0)
W sumie: 18 (1)
Kariera trenerska
Lata Dru?yna
1998?2001 Stade Rennais
2002?2005 Olympique Lyon
2006?2007 Rangers FC
2007?2009 Paris Saint-Germain
2009?2010 Kamerun
2011?2015 Oman
2017?2018 Bursaspor
2019?2022 Le Havre AC
  1. Uwzgl?dniono wył?cznie rozgrywki ligowe.

Paul Le Guen (wym. [ p ? l l ? ? w ? n ]; ur. 1 marca 1964 w Pencran , w Bretanii ) ? francuski trener piłkarski i piłkarz wyst?puj?cy na pozycji obro?cy.

Kariera piłkarska [ edytuj | edytuj kod ]

Był wyro?niaj?cym si? obro?c? ligi francuskiej. Wysoki i dobrze zbudowany stanowił o obliczu defensywy FC Nantes i Paris Saint-Germain , z ktorym w latach 90. osi?gn?ł swoje najwi?ksze sportowe sukcesy. Obok Bernarda Lamy i Bruno N’Gotty’ego był filarem obrony pary?an w meczu finałowym Pucharu Zdobywcow Pucharow w maju 1996 roku, ktory PSG wygrało z Rapidem Wiede? 1:0.

Piłkarsk? karier? zako?czył w wieku trzydziestu czterech lat, w 1998 roku, czyli wtedy, gdy ?Trojkolorowi” zdobyli mistrzostwo ?wiata. Le Guen w dru?ynie narodowej rozegrał 17 meczow. Brał udział w eliminacjach do Mundialu 1994 i Euro 1996 .

Sukcesy piłkarskie [ edytuj | edytuj kod ]

Kariera szkoleniowa [ edytuj | edytuj kod ]

Prac? szkoleniow? rozpocz?ł w 1998 w Stade Rennais , z ktorym jeszcze w tym samym sezonie dotarł do finału Pucharu Intertoto. W kolejnym uchronił klub przed degradacj?. W 2002 roku zast?pił Jacques’a Santiniego na stanowisku pierwszego trenera Olympique Lyon .

W Lyonie z młodych i niedo?wiadczonych zawodnikow udało mu si? zbudowa? zgrany kolektyw, ktory wkrotce stał si? wizytowk? francuskiego futbolu w Europie . Dru?yna trzy razy z rz?du zdobyła mistrzostwo Francji, a wi?kszo?? wychowankow Le Guena trafiło do reprezentacji ( Eric Abidal , Anthony Reveillere , Sidney Govou , Gregory Coupet , w Lyonie objawił si? talent Ghanijczyka Mickaela Essiena ). Młody szkoleniowiec, maj?c ju? zapewniony tytuł mistrzowski, na trzy kolejki przed ko?cem sezonu 2004 - 05 niespodziewanie podał si? do dymisji.

Przez rok odpoczywał i starannie wybierał propozycje, na ktorych brak nie mogł narzeka?. W marcu 2006 roku podpisał kontrakt ze szkockim Rangers , ktorego stery obj?ł na pocz?tku sezonu 2006?2007. Został zwolniony ju? poł roku po?niej. Przyczyn? szybkiego rozstania słabe wyniki w lidze, odpadni?cie z rozgrywek o Puchar Ligi Szkockiej po pora?ce z drugoligowym St. Johnstone oraz odsuni?cie od pierwszej dru?yny Barry’ego Fergusona , jednego z liderow zespołu.

Jeszcze w tym samym miesi?cu powrocił do Ligue 1 jako nast?pca Guy Lacombe 'a na stanowisku szkoleniowca Paris Saint-Germain . W pierwszym sezonie swojej pracy wywalczył Puchar Francji. W kolejnym zaj?ł dopiero szoste miejsce, nie gwarantuj?ce udziału w europejskich pucharach.

Po jego zako?czeniu przyj?ł propozycj? prowadzenia reprezentacji Kamerunu . Ju? pi?? miesi?cy po?niej ?wi?tował awans do Mundialu 2010 . Jego podopieczni zagraj? na mistrzostwach ?wiata pierwszy raz od 2002 roku. 24 czerwca 2010 roku został zwolniony z funkcji selekcjonera Kamerunu. 12 czerwca 2011 roku został selekcjonerem reprezentacji Omanu .

Sukcesy szkoleniowe [ edytuj | edytuj kod ]

  • finał Pucharu Intertoto 1999 ze Stade Rennes
  • mistrzostwo Francji 2003 , 2004 i 2005 z Olympique Lyon
  • Puchar Francji 2008 z Paris Saint-Germain
  • awans do Mundialu 2010 oraz ?wier?finał Pucharu Narodow Afryki 2010 z reprezentacj? Kamerunu