Organizacja Badr ? wojskowa formacja szyicka zwi?zana w latach 1982-2012 z Najwy?sz? Rad? Islamsk? w Iraku , od 2012 działaj?ca samodzielnie.

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

W 1982 w Teheranie grupa szyickich duchownych z An-Nad?afu , zbiegłych z Iraku w obawie przed represjami ze strony rz?du Saddama Husajna , utworzyła Najwy?sz? Rad? Rewolucji Islamskiej w Iraku , ktorej celem miało by? rozszerzenie rewolucji islamskiej z Iranu na Irak. Formacja powstała za zgod? i przy poparciu władz Iranu. Jej pierwszym przywodc? został Muhammad Bakir al-Hakim ^[1] . Brygada Badr była zbrojnym ramieniem Rady ^[2] . Została utworzona i wyszkolona przez ira?ski Korpus Stra?nikow Rewolucji Islamskiej ; do 2003 oficerowie w brygadzie rownie? pochodzili wył?cznie z Korpusu ^[3] . Jej ?ołnierzy rekrutowano m.in. spo?rod irackich je?cow wojennych w wojnie iracko-ira?skiej . Brygada walczyła w wojnie po stronie ira?skiej, odgrywaj?c pewn? rol? w starciach na terenie Kurdystanu irackiego ^[4] .

Brygada Badr, przy wsparciu ze strony Korpusu, wsparła powstanie szyitow irackich w 1991 (Iran oficjalnie nie zaanga?ował si? w pomoc powsta?com); zostało ono brutalnie stłumione przez irack? Gwardi? Republika?sk? ^{[1] [4]} .

Po obaleniu dyktatury Saddama Husajna podczas II wojny w Zatoce Perskiej działacze Najwy?szej Rady Rewolucji Islamskiej i organizacji Badr przybyli do Iraku. Organizacja Badr liczyła wowczas 15 tys. ?ołnierzy ^[3] . Po tym, gdy Zjednoczony Sojusz Iracki , szyicka koalicja, do ktorej weszła m.in. Najwy?sza Rada Rewolucji Islamskiej, wygrała wybory parlamentarne w Iraku w grudniu 2005 , ministrem spraw wewn?trznych w rz?dzie Nuriego al-Malikiego został dotychczasowy dowodca organizacji Badr Bakir D?abr az-Zubajdi ^[2] . Za spraw? jego stara? po debasyfikacji irackich sił zbrojnych i policyjnych miejsce zwalnianych funkcjonariuszy zwi?zanych ze zdelegalizowan? parti? Baas zaj?li w znacznej mierze ?ołnierze organizacji Badr. Za przyzwoleniem az-Zubajdiego organizacja Badr, razem z sadrystowsk? Armi? Mahdiego , dopuszczała si? na szerok? skal? zabojstw byłych działaczy partii Baas i terroryzowała ludno?? sunnick? Bagdadu ^[2] . Niektorzy ameryka?scy oficerowie działaj?cy w okupowanym Iraku twierdzili, ?e organizacja Badr dopu?ciła si? w tym okresie zbrodni wojennych , ?wiadomie zaplanowanych przez szyickich przywodcow Iraku ^[2] . Organizacja została stopniowo zintegrowana z tworzon? od podstaw now?, zdebasyfikowan? policj? irack?; tak?e po zako?czeniu tego procesu dopuszczała si? zbrodni na sunnitach ^[3] .

W 2012 formacja zerwała z Najwy?sz? Rad? Islamsk? i działa odt?d samodzielnie. Pozostaje blisko zwi?zana z siłami Ghods , cz??ci? Korpus Stra?nikow Rewolucji Islamskiej ^[5] . Dowodc? organizacji Badr jest Hadi al-Amiri ^[6] . Jest jedn? z najwi?kszych milicji szyickich działaj?cych w ramach koalicji Siły Mobilizacji Ludowej , jej liczebno?? szacuje si? nadal na 15 tys. ludzi ^[7] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• T. Dodge: Iraq: from war to a new authoritarianism . London & New York: The International Institute for Strategic Studies, 2012. ISBN  978-0-415-83485-8 . OCLC 824827947 . ( ang. ) .
• M. Farouk-Sluglett, P. Sluglett: Iraq Since 1958. From Revolution to Dictatorship . London & New York: I. B. Tauris, 2003. ISBN  1-86064-622-0 . OCLC 47695877 . ( ang. ) .
• Ch. Tripp: Historia Iraku . Warszawa: Ksi??ka i Wiedza, 2009. ISBN  978-83-05-13567-2 . OCLC 751411083 . ( pol. ) .