Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Opozycja polityczna w PRL
(rownie?:
opozycja demokratyczna
,
opozycja antykomunistyczna
[1]
) ? partie polityczne, organizacje, grupy i ?rodowiska społeczne d???ce do obalenia lub zreformowania niedemokratycznego systemu władzy w
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
w latach 1945?1989. Ruchy te formułowały programy zasadniczych przemian politycznych, gospodarczych i społecznych
[2]
.
Znacz?cy rozwoj ugrupowa? opozycyjnych nast?pił w drugiej połowie lat 70. i na pocz?tku lat 80., powstały wowczas m.in.
Komitet Obrony Robotnikow
,
Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela
,
Wolne Zwi?zki Zawodowe
,
Niezale?ny Samorz?dny Zwi?zek Zawodowy ?Solidarno??”
,
Konfederacja Polski Niepodległej
[2]
.
Represje z powodow politycznych
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Osoby zaanga?owane w walk? o niepodległo?? i suwerenno?? Polski w latach 1956?1989 były poddawane przez re?im komunistyczny licznym represjom i szykanom. Do najcz?stszych nale?ało uwi?zienie,
internowanie
,
usuni?cie z uczelni
, karne wcielenie do wojska, pozbawienie mo?liwo?ci wykonywania zawodu, uniemo?liwienie podj?cia zatrudnienia w wybranych miejscach, zwolnienie z pracy, pozbawienie mo?liwo?ci awansowania, zapisy
cenzury
, degradowanie na gorsze stanowiska słu?bowe, pozbawienie nagrod oraz premii itp.
[1]