Ten artykuł dotyczy obl??enia w latach 48?47 p.n.e. . Zobacz te?: inne bitwy o Aleksandri? .

Obl??enie Aleksandrii

Kampania Cezara w Egipcie 48 ? 47 p.n.e.
Czas	48?47 p.n.e.
Miejsce	Aleksandria
Terytorium	Egipt
Wynik	zwyci?stwo Cezara
Strony konfliktu
Cezarianie Egipcjanie + byli ?ołnierze Pompejusza
Dowodcy
Cezar Achillas, Ganimedes
Siły
3200 wojsk Cezara, niewielkie siły z Aleksandrii, 4 000 ludzi Domicjusza, kilkadziesi?t okr?tow (przed wydaniem decyzji o ich spaleniu) 20 000 piechoty, 2000 jazdy
Straty
nieznane, 400 ludzi w jednej tylko bitwie wysokie
Poło?enie na mapie Egiptu miejsce bitwy
31°12′N   29°55′E / 31,200000   29,916667

Obl??enie Aleksandrii ? obl??enie , ktore miało miejsce w latach 48?47 p.n.e. w czasie kampanii Cezara w Egipcie.

?mier? Pompejusza [ edytuj | edytuj kod ]

W wyniku kl?ski pod Farsalos , Pompejusz z nielicznymi siłami przedostał si? do Egiptu , gdzie toczyła si? akurat wojna domowa pomi?dzy Kleopatr? VII , a doradcami krola Ptolemeusza XIII : Potitonosem, Teodotem i Achillasem. Doradcy postanowili zgładzi? Pompejusza w dniu jego audiencji u krola. Po dokonaniu morderstwa głow? Pompejusza odesłano krolowi Ptolemeuszowi XIII do Aleksandrii , a ciało spalono ^[1] .

Walki o miasto [ edytuj | edytuj kod ]

W pa?dzierniku 48 p.n.e. pod Aleksandri? wyl?dował Cezar na czele 3200 ludzi. Pot?piaj?c zabojcow Pompejusza podczas wizyty u krola, Cezar zdecydował si? wyst?pi? w roli po?rednika w sporze pomi?dzy krolow? i doradcami Ptolemeusza. Poparł te? racje Kleopatry, co wykorzystali doradcy krola nakłaniaj?c go do wypowiedzenia Cezarowi wojny. Atak na miasto przeprowadził Achillas na czele 20 000 piechoty i 2 000 jazdy (w tym byli ?ołnierze z oddziałow Pompejusza). Cezar umocnił punkty obronne miasta, buduj?c barykady i zajmuj?c pałac krolewski, wezwał te? swoich sojusznikow Mitrydatesa z Pergamonu i namiestnika Azji Gnejusza Domicjusza o przysłanie dodatkowych sił ^[2] .

Atakuj?ce miasto wojska egipskie Achillasa podj?ły proby zdobycia portu i pałacu krolewskiego. W wyniku ci??kich walk wojska Cezara wyparły przeciwnika, a okr?ty w porcie na rozkaz Cezara zostały spalone. Wodz rzymski opanował te? wysepk? Faros, dzi?ki czemu mogł korzysta? z zaopatrzenia w wod? pitn? dostarczan? mu drog? morsk?. W mi?dzyczasie nowym wodzem wojsk egipskich został Ganimedes (doradca nowo wybranej krolowe Arsinoe), ktory zgładził Achillasa ^[3] .

Po krotkim czasie do Egiptu dotarł z pomoc? Cezarowi jeden legion wojsk przysłanych od namiestnika Azji. Transportuj?ca ?ołnierzy do miasta flota Cezara starła si? z okr?tami Ganimedesa, zatapiaj?c w walce dwa okr?ty przeciwnika. Wkrotce nast?piły kolejne zaci?te walki, w ktorych flota Cezara ponosiła coraz to wi?ksze straty. Utracono m.in. Faros. Proba odbicia utraconych miejsc zako?czyła si? kl?sk? wojsk Cezara, ktore w panice zbiegły na okr?ty. Cezar, ktory ratował si? wpław na okr?t w porcie, stracił w tej bitwie 400 ludzi ^[4] .

Zwyci?stwo sił Cezara [ edytuj | edytuj kod ]

Od całkowitej kl?ski Cezara uratował bunt w obozie Ganimedesa. Opozycjoni?ci rz?dow Arsinoe zwrocili si? do Cezara o wypuszczenie z niewoli krola Ptolemeusza XIII, co te? nast?piło. Gdy w lutym 47 p.n.e. nadci?gn?ły przysłane Cezarowi z pomoc? posiłki od krola Pergamonu w sile 6000?7000 ludzi oraz 3000 wojska od ?ydowskiego etnarchy Hirkana , wodz rzymski dysponował ju? siłami zdolnymi pokona? przeciwnika. W wyniku zwyci?stwa w bitwie pod Castra Iudaeorum i ?mierci Ptolemeusza XIII w bitwie nad Nilem , Aleksandria poddała si? Cezarowi i Kleopatrze. W roku 47 p.n.e. Cezar opu?cił Egipt udaj?c si? do Rzymu ^[5] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Daniel Gazda : Wojny domowe w Imperium Rzymskim . Warszawa: Bellona , 2008. ISBN  978-83-11-11325-1 .