Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oboz pionierski
? oboz wakacyjny organizacji
Pionierow
. W XX wieku obozy pionierskie były popularne w wielu
krajach socjalistycznych
, zwłaszcza w
ZSRR
.
Obozy pionierskie w ZSRR były miejscem wypoczynkowym w czasie letnich i zimowych wakacji, dla dzieci nale??cych do radzieckiej organizacji Pionierow. Pierwszy taki oboz wypoczynkowy zało?ony został 16 czerwca 1925 roku
[1]
. Obozy zyskały szybko na popularno?ci i w ZSRR do 1973 roku zało?ono około czterdziestu tysi?cy takich obozow. W 1973 roku na obozach takich wypoczywało ju? 9 300 000 dzieci. Istniało kilka rodzajow takich obozow: sportowe, sanitarne, turystyczne, tematyczne (techniczne, geologiczne). Za wakacje na obozie pobierano opłat? za zakwaterowanie, jednak Młodzi Pionierzy jako organizacja pa?stwowa zazwyczaj sponsorowała wypoczynek i przydzielała dziecku darmowe miejsce.
Najwi?kszymi obozami był oboz
Artek
(pocz?tkowo w Rosyjskiej FSRR, po?niej na Ukrainie), Młodej Gwardii w pobli?u
Odessy
na Ukrainie, oraz obozy niedaleko
Mi?ska
w Białoruskiej SRR. Otrzymanie miejsca na jednym z tych najwi?kszych obozow było trudne.
Marian Brandys
odwiedził Artek i w 1953 opublikował ksi??k? ?Wyprawa do Arteku. Notatki z podro?y do ZSRR”.
W 1977 roku grupa nastolatkow i dzieci z
Kanady
przyjechała do obozow pionierskich. Ksi??ka pt.
Lost in Moscow: a Brat in the USSR
(
Zagubieni w Moskwie
) autorstwa 11-letniej uczestniczki Kirsten Kozy opisuje przebieg tej wyprawy
[2]
.
W
Niemieckiej Republice Demokratycznej
Organizacja Pionierska
Ernsta Thalmanna
(niem.
Pionierorganisation Ernst Thalmann
) zało?yła własny oboz pionierski w 1952 roku w połnocno-wschodniej cz??ci kraju, był on wzorowany na popularnym wowczas obozie Artek.