Nadia Russo

Nadie?da Br?ozowska

Nadia Russo w mundurze podporucznika (1941)
podporucznik
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1901 Twer
Data i miejsce ?mierci	22 stycznia 1988 Bukareszt
Przebieg słu?by
Lata słu?by	1940?1943
Siły zbrojne	Rumu?skie Siły Powietrzne
Jednostki	Biała Eskadra
Odznaczenia

Nadia Russo wła?c. Nadie?da Jewgienjewna Br?ozowska , te? jako: Nadia Russo-Bosse (ur. 4 czerwca ^? / 17 czerwca   1901 w Twerze , zm. 22 stycznia 1988 w Bukareszcie ^[1] ) ? rumu?ska pilot wojskowa pochodzenia rosyjskiego.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Urodziła si? w Twerze , jako corka generała kawalerii Jewgienija Wasiljewicza Br?ozowskiego. Uczyła si? w szkole w Charkowie ^[2] . W dzieci?stwie straciła oboje rodzicow ^[1] . Po wybuchu rewolucji bolszewickiej przedostała si? wraz z siostr? do Kiszyniowa i zamieszkała w Rumunii, uzyskuj?c obywatelstwo rumu?skie.

W roku 1925 po?lubiła znacznie starszego od siebie wła?ciciela ziemskiego Alexandru Russo. Mał?e?stwo rozpadło si? po kilku latach, a Nadia przeniosła si? do Bukaresztu , gdzie uczyła si? w szkole dla piel?gniarek, a nast?pnie podj?ła studia artystyczne w Pary?u ^[2] .

Była jedn? z pierwszych kobiet w Rumunii, ktore w roku 1936 uzyskały licencj? pilota ^[1] . Dzi?ki wsparciu rumu?skiego ministerstwa lotnictwa i funduszom społecznym w 1937 zakupiła niemiecki samolot Bucker Bu 131 , na ktorym uczestniczyła w zawodach lotniczych, reprezentuj?c Rumuni? ^[2] . Za udział w zawodach pa?stw Małej Ententy , w 1938 została uhonorowana przez krola Karola II Orderem Zasług Lotniczych ^[2] .

W 1938 znalazła si? w gronie czterech kobiet-pilotek tworz?cych wojskow? eskadr? sanitarn?, okre?lan? potem jako Biała Eskadra (Escadrila Alb?) ^[1] . W czasie wojny Biała Eskadra wykorzystywała samoloty RWD-13S , transportuj?c rannych ?ołnierzy z frontu wschodniego. W 1942 Russo została uhonorowana Orderem Zasługi Orła Niemieckiego III klasy ^[2] . Z powodu złego stanu zdrowia, w 1943 zrezygnowała ze słu?by ^[1] .

Po zako?czeniu wojny była prze?ladowana przez władze komunistyczne. Pretekstem do jej skazania były spotkania politykow antykomunistycznych z oficerami brytyjskimi, ktore odbywały si? w jej mieszkaniu ^[2] . W 1951 skazana na 8 lat wi?zienia ^[1] . Wyrok odbywała w Mislea i Miercurea-Ciuc . W 1957 była deportowana do wsi L??e?ti w rejonie B?r?gan, gdzie przebywała do roku 1962 ^[1] . W obozie poznała Gherghe Bossego, ktory został jej drugim m??em ^[1] .

Zmarła w roku 1988 w Bukareszcie ^[1] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]