한국   대만   중국   일본 
Mitrofan z Worone?a ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Mitrofan z Worone?a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
?wi?ty
Mitrofan
Митрофан
?wi?ty biskup
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1623
okolice Włodzimierza nad Kla?m?

Data i miejsce ?mierci

23 listopada 1703
Worone?

Czczony przez

Rosyjski Ko?cioł Prawosławny

Kanonizacja

1832
Worone?
przez Rosyjski Ko?cioł Prawosławny

Wspomnienie

19 lipca, 7 sierpnia, 4 wrze?nia, 23 listopada ( kalendarz julia?ski )

Szczegolne miejsca kultu

Worone?

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 kwietnia 1682

Miejscowo??

Moskwa

Miejsce

Sobor Za?ni?cia Matki Bo?ej

Konsekrator

Joachim

Mitrofan , imi? ?wieckie Michaił (ur. 27 pa?dziernika ? / 6 listopada   1623 w okolicach Włodzimierza , zm. 12 listopada ? / 23 listopada   1703 [1] w Worone?u ) ? pierwszy prawosławny biskup Worone?a , ?wi?ty Rosyjskiego Ko?cioła Prawosławnego .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Był ?onatym kapłanem prawosławnym, najprawdopodobniej miał co najmniej jednego syna Iwana. W wieku 40 lat jego ?ona zmarła, co skłoniło go do wst?pienia do monasteru Za?ni?cia Matki Bo?ej w Złotnikowie k. Suzdala i zło?enia w nim wieczystych ?lubow mniszych. Otrzymał wowczas imi? Mitrofan. Surowo?? jego ?ycia sprawiła, ?e trzy lata po?niej wspolnota poło?onego w pobli?u Złotnikowa monasteru ?w. Kosmy Jachromskiego zwrociła si? do przeło?onego Mitrofana o pozwolenie mu na przej?cie do tego? klasztoru w charakterze jego nowego przeło?onego. Pro?ba ta została rozpatrzona pozytywnie; mnich Mitrofan został rownie? podniesiony do godno?ci ihumena , chocia? nie ?yczył sobie tego.

Ascetyczny tryb ?ycia ihumena Mitrofana zwrocił na niego uwag? patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Joachima, ktory przeniosł go do Monasteru Un?e?skiego, gdzie Mitrofan był przez siedem lat przeło?onym, doprowadzaj?c klasztor do rozkwitu. Monaster kilkakrotnie odwiedzał car Fiodor III Romanow , spotykaj?c si? w czasie swoich wizyt z jego przeło?onym. W 1682, po erygowaniu eparchii woroneskiej, ten sam władca zarekomendował ihumena do godno?ci jej pierwszego ordynariusza. 2 kwietnia 1682 miała miejsce jego uroczysta chirotonia, ktorej przewodniczył patriarcha Joachim .

Jako biskup woroneski Mitrofan szczegolnie zaanga?ował si? w walk? z ruchem staroobrz?dowym na terenie swojej eparchii. Doprowadził rownie? do wzniesienia w Worone?u nowego soboru pod wezwaniem Zwiastowania Matki Bo?ej. Szczegolny charakter miały relacje hierarchy z carem Piotrem I . Duchowny pobłogosławił rozbudowan? przez władc? flot? i wspierał finansowo jej rozwoj, krytykował jednak cara za bezkrytyczne jego zdaniem przejmowanie obyczajow zachodnich, m.in. odmowił odwiedzenia Piotra w jego pałacu w Worone?u, gdy? ten udekorował go pos?gami uznanymi przez biskupa za poga?skie.

Na krotko przed swoj? ?mierci? w 1703 biskup Mitrofan zło?ył ?luby zakonne wielkiej schimy , otrzymuj?c nowe imi? zakonne Makary. Został pochowany we wzniesionym przez siebie soborze. Jego nieformalny kult pojawił si? natychmiast po ?mierci. Po 1820 pojawiły si? pierwsze informacje o cudach, jakie miały dokona? si? za spraw? modlitwy do Mitrofana. Biskup został ostatecznie kanonizowany 7 sierpnia 1832.

Relikwie [ edytuj | edytuj kod ]

Jego relikwie zostały otwarte w 1919 w czasie akcji otwarcia relikwii Rosyjskiego Ko?cioła Prawosławnego zorganizowanej przez bolszewikow w celu skompromitowania prawosławnego kultu relikwii. Nast?pnie stanowiły cz??? ekspozycji muzeum religii i ateizmu zorganizowanego w cerkwi Opieki Matki Bo?ej w Worone?u . W 1964 władze radzieckie zwrociły relikwie biskupowi woroneskiemu i lipieckiemu Włodzimierzowi , pocz?tkowo utrzymuj?c ten fakt w tajemnicy i nie zezwalaj?c na publiczny kult; do 1964 relikwie znajdowały si? w domowej cerkwi biskupow woroneskich. W 1989 wystawiono je w soborze Opieki Matki Bo?ej w Worone?u [2] , a od 2003 wystawione s? w odbudowanym soborze Zwiastowania w Worone?u [3] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii , Wecze, Moskwa 2000, ISBN  5-7838-0578-5 , s.251
  2. Pokrowskij sobor
  3. ИСТОРИЯ ХРАМА

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]