Ludwik z Tuluzy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
?wi?ty
Ludwik z Tuluzy OFM
Louis d'Anjou
biskup
Ilustracja
?w. Ludwik z Tuluzy , Piero della Francesca
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1274
Brignoles lub Nocera Inferiore

Data i miejsce ?mierci

19 sierpnia 1297
Brignoles

Czczony przez

Ko?cioł katolicki

Kanonizacja

7 kwietnia 1317
przez Jana XXII

Wspomnienie

19 sierpnia

Atrybuty

habit franciszka?ski , mitra , pastorał

Patron

San Luis Obispo , Serravalle Pistoiese

Szczegolne miejsca kultu

klasztory franciszka?skie

Ludwik z Tuluzy OFM , wła?c. fr. Louis d'Anjou , it . San Ludovico lub Luigi di Tolosa (ur. 9 lutego 1274 w Brignoles lub Nocera Inferiore , zm. 19 sierpnia 1297) ? francuski franciszkanin , najmłodszy biskup w historii Ko?cioła , ?wi?ty katolicki [1] . Członek bocznej linii dynastii Kapetyngow , trzecie dziecko Karola II Andegawe?skiego , krola Sycylii oraz Marii W?gierskiej . Brat Karola Martela , Małgorzaty Andegawe?skiej , Roberta I M?drego , Filipa z Tarentu , Blanki Andegawe?skiej , Jana, Tristana, Eleonory Andegawe?skiej , Marii Andegawe?skiej , Piotra Tempesty , Jana z Durazzo (hrabiego Graviny) i Beatrycze Andegawe?ska .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Według niektorych historykow, Ludwik nie urodził si? w Prowansji , lecz w zamku na Wzgorzu ?w. Andrzeja ( wł. Collina di Sant'Andrea ) w Nocera Inferiore w Kampanii . Karol Andegawe?ski był w tym okresie zarowno ksi?ciem Prowansji, jak i Salerno . Zarowno starszy brat Ludwika Karol Martel Andegawe?ski , jak i jego matka Maria W?gierska cz?sto przebywali w tej rezydencji. W 1288 Ludwik i dwaj jego bracia zostali zakładnikami Piotra IV Arago?skiego . Przebywali w Barcelonie . Pobyt w Aragonii trwał do 1294. W tym czasie przyszły biskup zetkn?ł si? z franciszkanami, korespondował z Piotrem Janem Olivi . Po opuszczeniu Hiszpanii Ludwik przyj?ł tonsur? oraz tzw. ?wi?cenia ni?sze , na co udzielił mu pozwolenia papie? Celestyn V . Mianowany biskupem Lyonu , nigdy nie obj?ł swojej stolicy biskupiej. W 1295 Bonifacy VIII mianował go biskupem Tuluzy . Rok po?niej Ludwik wst?pił do Zakonu Braci Mniejszych, składaj?c ?luby zakonne w Rzymie w ko?ciele Ara Coeli . ?wi?cenia kapła?skie przyj?ł 20 maja 1296 w Neapolu. Nie zwa?aj?c na protesty rodziny, zrezygnował z prawa do sukcesji . Mimo złego stanu zdrowia, chorował na gru?lic? , odbył podro? do Rzymu, gdzie wzi?ł udział w kanonizacji krola Ludwika IX, ktory był bratem jego dziadka. W Tuluzie przebywał zaledwie kilka miesi?cy w 1297. Po?redniczył w sporze mi?dzy Jakubem II Arago?skim a hrabi? de Foix. Zmarł po powrocie z Katalonii 19 sierpnia 1297 w Brignoles, maj?c zaledwie 23 lata. Został pochowany w ko?ciele franciszkanow w Marsylii . W 1423 relikwie ?w. Ludwika jako łup wojenny Alfonsa V Arago?skiego trafiły do Katedry pw. Wniebowzi?cia Naj?wi?tszej Maryi Panny w Walencji . Krol Hiszpanii Ferdynand VI Burbon zwrocił je jednak Francji.

Hipotezy dotycz?ce miejsca narodzin [ edytuj | edytuj kod ]

Cz??? ?rodeł sugeruje włoskie pochodzenie ?w. Ludwika biskupa. Jednym z pierwszych jest Annales Minorum irlandzkiego historyka franciszkanina Luke'a Wadding'a z lat 1625-1654. Wadding wymienia Nocer? jako miejsce narodzin ?wi?tego [2] . Zapewne opieraj?c si? na Annales , informacj? t? powtorzył w 1686 Pietro Rodolfo, autor Historia Seraphicae Religionus [3] .

W jednym z dokumentow z Biblioteca Brancacciana (Biblioteca Nazionale Vittorio Emanuele III w Neapolu) [4] , cytowany jest dwuwiersz z Bazyliki ?w. Klary w Neapolu , przypisywany Robertowi I M?dremu , młodszemu bratu ?w. Ludwika biskupa:

Cieszy si? rod w?gierski, maj?c tak sławetnego syna,
bogata skała Nocery narodzinami tego błogosławionego [5] .

Tradycja narodzin ?w. Ludwika w Nocera jest tak ?ywa, i? w klasztorze Matki Bo?ej Anielskiej w Nocera Superiore ?wi?ty biskup przedstawiony jest w ge?cie wskazuj?cym Wzgorze ?w. Andrzeja jako miejsce swoich narodzin. Obecnie historycy nie akceptuj? tej teorii [6] .

Kult [ edytuj | edytuj kod ]

Ludwik z Tuluzy

Proces kanonizacyjny Ludwika z Tuluzy wszcz?ł papie? Klemens V w 1307, za? kanonizował go 7 kwietnia 1317 papie? Jan XXII . W Ko?ciele katolickim wspomnienie liturgiczne ?wi?tego Ludwika biskupa obchodzone jest 19 sierpnia . ?wi?ty czczony jest w klasztorach swojego zakonu.

Kult na terenie W?gier wprowadzał w ?redniowieczu krol Karol Robert z rodu Andegawenow , bratanek Ludwika. W Lipovej w Siedmiogrodzie wzniosł ko?cioł i klasztor na cze?? swego krewnego. Krol ten nadał na chrzcie imi? ?w. Ludwika z Tuluzy swojemu najstarszemu synowi Ludwikowi W?gierskiemu , po?niejszemu krolowi Polski .

W Marano di Napoli we Włoszech istnieje kult w ko?ciele dedykowanym ?wi?temu. Kult ?ywy jest te? w Walencji i w Marsylii w ko?ciele Saint-Ferreol-le-Augustin. W Serravalle Pistoiese w Toskanii ?w. Ludwik biskup czczony jest jako protektor , dzi?ki ktoremu zamek uratowany został od najazdu w wieku XIV. Według miejscowej tradycji, Ludwik wraz z bra?mi miał zatrzyma? si? w Serravalle, podro?uj?c do Motrone, gdzie wsiadł na statek do Katalonii [7] .

?w. Ludwik czczony jest rownie? w Huamantla w Meksyku oraz w San Luis Obispo w Stanach Zjednoczonych . Nazwa miasta San Luis Obispo została nadana na cze?? ?wi?tego biskupa przez misjonarzy franciszka?skich w XVIII wieku ? Mision de San Luis Obispo de Tolosa [8] .

Sztuka [ edytuj | edytuj kod ]

?w. Ludwika przedstawili na swoich obrazach i w rze?bie:

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Antonio Borrelli: San Ludovico d'Angio . www.santiebeati.it, 2003-07-28. [dost?p 2013-08-19]. ( wł. ) .
  2. E. Ianulardo: S. Ludovico d'Angio vescovo di Tolosa . Neapol: 1993, s. 13. ( wł. ) .
  3. R. Farruggio: Sulle orme dello spirito, nel bimillenario del cammino della chiesa priscana . Angri: 2007, s. 99. ( wł. ) .
  4. Sigla: Arm 2, 4, 7.
  5. Teks łaci?ski: LEATUR STIRPS UNGARIAE OBTENTU TANTI NATI DOTATUR ARX NUCERIAE HUIUS ORBU BEATI. Tłumaczenie A. Sobkowski.
  6. P. Natella: Fonti storiche e bibliografia commentate. W: A. Corolla, R. Fiorillo: Nocera. Il castello dello Scisma d’Occidente. Evoluzione storica, architettonica e ambientale . Florencja: 2010, s. 91-171. ( wł. ) .
  7. Paolo Pelu: Motrone di Versilia. Porto Medievale . Lucca: 1974. ( wł. ) .
  8. Randy Leffingwell: California Missions and Presidios: The History & Beauty of the Spanish Missions . Stillwater, Minnesota: Voyageur Press Inc., 2005. ISBN  0-89658-492-5 . ( ang. ) .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]