Ludwik Bukowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Bukowski
generał brygady
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1782
Klucze

Data i miejsce ?mierci

15 sierpnia 1831
Warszawa

Przebieg słu?by
Lata słu?by

1807?1831

Siły zbrojne

Armia Ksi?stwa Warszawskiego ,
Wojsko Polskie

Formacja

jazda

Jednostki

Ksi?stwo Warszawskie:
10 Pułk Huzarow ,
4 Pułk Ułanow ,
2 Pułk Ułanow ,
Krolestwo Polskie:
4 Pułk Strzelcow Konnych ,
1 Pułk Strzelcow Konnych ,
1 Pułk Ułanow

Stanowiska

Dowodca: 1 Pułk Ułanow

Głowne wojny i bitwy

wojna polsko-austriacka ,
inwazja na Rosj? ,
kampania w Saksonii ,
wojna o suwerenno??

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Zjednoczenia (Francja)

Ludwik Bukowski h. Ossoria (ur. 15 sierpnia 1782 w Kluczach , zm. 15 sierpnia 1831 w Warszawie ) ? polski wojskowy, oficer w stopniu generała brygady .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Urodził si? w rodzinie Franciszka i Katarzyny z Gorajskich h. Korczak . Słu?ył w Armii Ksi?stwa Warszawskiego , przypuszczalnie od pocz?tkow jej istnienia. W czasie wojny polsko-austriackiej , 9 sierpnia 1809 został mianowany kapitanem z przydziałem do 10. Pułku Huzarow . Przeszedł szlak bojowy tej formacji w trakcie wojny z Rosj? w 1812 . Za odwag? został odznaczony krzy?em złotym Orderu Virtuti Militari oraz krzy?em kawalerskim Legii Honorowej . Jako dowodca pułku wycofał si? wraz ze swoim oddziałem na zachod. W kwietniu 1813 przeniesiony do 4. Pułku Ułanow . Za kampani? w Saksonii został odznaczony krzy?em oficerskim Legii Honorowej oraz Orderem Cesarskim Zjednoczenia . Po przeformowaniu oddziałow, w styczniu 1814 słu?ył ju? w 2. Pułku Ułanow .

Po kongresie wiede?skim pozostał w słu?bie Wojska Polskiego , sformowanego przez Krolestwo Polskie . W 1815 słu?ył z przydziałem w 4. Pułku Strzelcow Konnych . Od 1818 w 1. Pułku Strzelcow Konnych . W 1820 awansowany do stopnia podpułkownika . W 1829 obj?ł dowodztwo nad 1. Pułkiem Ułanow , otrzymuj?c awans na pułkownika . Kwaterował w Łowiczu .

W wyniku sprzysi??enia 29 listopada 1830 , przyst?pił do stronnictwa niepodległo?ciowego. W wojnie z Rosj? wzi?ł udział w bitwie pod Białoł?k? , jako dowodca brygady. 19 czerwca 1831 w trakcie bitwy pod Łysobykami nie po?pieszył na pomoc ze swoj? kawaleri? gen. Karolowi Turnie , czym walnie przyczynił si? do kl?ski wojsk polskich i załamania inicjatywy strategicznej powstania. Nast?pnego dnia został awansowany do rangi generała brygady. 29 czerwca tego samego roku został postawiony w stan oskar?enia przez Komisj? Rozpoznawcz? z podejrzeniem zdrady stanu . Przetrzymywany na Zamku Krolewskim nie dotarł do sali przesłucha?, został zlinczowany przez tłum w nocy 15 sierpnia 1831 .

20 wrze?nia 1822 w Sieradzu po?lubił Emili? Jankowsk? (1802?1858), cork? Konstantego i Anny Duninowskiej. Z mał?e?stwa pochodzi jedyna corka, Aniela Antonina Ludwika (ur. 1828).

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]