Leonid Sobolew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Sobolew
Леонид Соболев
Ilustracja
Pełne imi? i nazwisko

Leonid Nikołajewicz Sobolew

Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1844
Kapcew

Data i miejsce ?mierci

13 pa?dziernika 1913
Znamienskoje

Premier Bułgarii
Okres

od 5 czerwca 1882
do 19 wrze?nia 1883

Poprzednik

Johan Casimir Ehrnrooth

Nast?pca

Dragan Cankow

Minister spraw wewn?trznych
Okres

od 5 lipca 1882
do 16 kwietnia 1883

Poprzednik

Grigor Naczowicz

Nast?pca

Dragan Cankow

Leonid Nikołajewicz Sobolew , ros. Леонид Николаевич Соболев (ur. 28 maja ? / 9 czerwca   1844 w maj?tku Kapcew, gubernia kałuska , zm. 30 wrze?nia ? / 13 pa?dziernika   1913 w Znamienskoje, gubernia pskowska ) ? rosyjski generał i polityk. Minister spraw wewn?trznych Ksi?stwa Bułgarii (1882-1883), premier Ksi?stwa Bułgarii (1882-1883).

Pocz?tki kariery wojskowej [ edytuj | edytuj kod ]

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Był synem pułkownika armii carskiej, uczestnika wojny z Turcj? 1828?1829 . Kształcił si? w 1 Korpusie Kadetow w Petersburgu. Po uko?czeniu nauki, 23 maja 1864 został przydzielony do 7 brygady artylerii konnej. W 1868 uko?czył kurs w Nikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego i otrzymał przydział do Turkiestanu . W 1871 brał udział w ekspedycji wojskowej do Shahrisabzu ( Chanat Buchary ). Wtedy te? powstały jego pierwsze prace geograficzne.

Wojna rosyjsko-turecka [ edytuj | edytuj kod ]

W 1877 został skierowany do sztabu gen. Fiodora Radeckiego i wzi?ł udział w wojnie rosyjsko-tureckiej 1877?1878 . Uczestniczył w najwi?kszych bitwach tej wojny ? w pod Szipk? i w bitwie pod Plewn? . Za udział w wojnie został uhonorowany złot? szabl? ?Za dzielno??” , a tak?e Orderem ?w. Anny 2 stopnia z mieczami i Orderem ?w. Włodzimierza 3 stopnia z mieczami. W 1881 otrzymał Order ?w. Stanisława 1 stopnia.

Bułgarska misja [ edytuj | edytuj kod ]

30 sierpnia 1880 Sobolew otrzymał awans na stopie? generała-majora. Po przewrocie dokonanym w 1881 przez ksi?cia Bułgarii, Aleksandra Battenberga do jego dyspozycji skierowano grup? oficerow armii carskiej jako doradcow i ministrow w nowym rz?dzie. Stanowisko ministra spraw wewn?trznych otrzymał Sobolew, za? 5 czerwca 1882 stan?ł na czele nowego rz?du. Jako premier Ksi?stwa Bułgarii, realizował cele polityczne Petersburga, a do wspołpracy zapraszał politykow konserwatywnych. Spor Sobolewa z konserwatystami wywołała kwestia bud?etu. Sobolew opowiadał si? za dyscyplin? bud?etow?, czego nie akceptowali politycy bułgarscy. 3 marca 1883 przeprowadził reorganizacj? gabinetu, w skład ktorego weszli tak?e politycy liberalni jak Kirjak Cankow i Todor Burmow . Zmian politycznych nie chciał zaakceptowa? Battenberg, ktory w Rosji bezskutecznie zabiegał o odwołanie Sobolewa. We wrze?niu 1883 po przywroceniu przez ksi?cia konstytucji tyrnowskiej , Sobolew powrocił do Rosji.

Wojna rosyjsko-japo?ska [ edytuj | edytuj kod ]

Po powrocie do Rosji Sobolew obj?ł dowodztwo 1 brygady 37 dywizji piechoty, a zarazem obj?ł stanowisko szefa sztabu moskiewskiego okr?gu wojskowego. Po wybuchu wojny rosyjsko-japo?skiej , obj?ł dowodztwo 6 Korpusu Syberyjskiego i wzi?ł udział w bitwie pod Mukdenem i nad Sha He . W ko?cowej fazie wojny dowodził 2 armi? mand?ursk?. Za kampani? w Mand?urii otrzymał brylantow? szabl? i Order ?w. Aleksandra Newskiego .

Po zako?czeniu wojny Sobolew przeszedł w stan spoczynku . Zaanga?ował si? wtedy w ostry spor z gen. Aleksiejem Kuropatkinem , dotycz?cym oceny generałow bior?cych udział w wojnie z Japoni?. Zmarł w 1913, wskutek udaru mozgu .

Oprocz artykułow o tematyce geograficznej Sobolew pozostawił po sobie szkic o historii Bułgarii (Към най-новата история на България), opublikowany w 1886 w czasopi?mie Russkaja starina .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879?1999 (w tłum. Ministrowie Bułgarii 1879?1999) . Sofia: Wydawnictwo ?Marin Drinow”, 1999. ISBN  978-954-430-603-8 .
  • Richard J. Crampton: Bulgaria . Oxford University Press, 2009. ISBN  978-0199541584 .