한국   대만   중국   일본 
Konwencja polsko-gda?ska (1920) ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Konwencja polsko-gda?ska (1920)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konwencja polsko-gda?ska (zwana potocznie ?Konwencj? parysk?”) ? konwencja zawarta w Pary?u 9 listopada 1920 przez Rzeczpospolit? Polsk? i przedstawicieli Wolnego Miasta Gda?ska (w organizacji) [1] w wykonaniu postanowie? traktatu wersalskiego o ustanowieniu Wolnego Miasta Gda?ska i szczegolnych prawach Polski w Wolnym Mie?cie (art. 104?108 traktatu). Konwencja regulowała prawa Polski w Gda?sku i wzajemne stosunki prawne Polski i Wolnego Miasta Gda?ska w sprecyzowaniu postanowie? traktatu wersalskiego (art. 104 traktatu) [2] .

Polski Urz?d Pocztowo-Telegraficzny w Wolnym Mie?cie Gda?sku , utworzony w wyniku konwencji polsko-gda?skiej

Układ, sporz?dzony w j?zykach miarodajnych angielskim i francuskim , podpisali: ze strony polskiej wysłannik RP do Ligi Narodow Ignacy Jan Paderewski (zło?ył swoj podpis dopiero 15 listopada, w tym dniu ukonstytuowało si? Wolne Miasto Gda?sk), za? ze strony gda?skiej nadburmistrz miasta Gda?ska Heinrich Sahm i deputowany do Zgromadzenia Konstytucyjnego Wolnego Miasta Gda?ska , Wilhelm Schummer z Partii Centrum .

Konwencja zarejestrowana została w Sekretariacie Ligi Narodow 25 sierpnia 1925 r. [3] Depozytariuszem był rz?d francuski (art. 40).

Zgodnie z postanowieniami konwencji, Polska odpowiadała za prowadzenie spraw zagranicznych i ochron? interesow obywateli Wolnego Miasta Gda?ska za granic?, zawieranie umow mi?dzynarodowych w imieniu Wolnego Miasta, zgod? na zaci?ganie zagranicznych zobowi?za? kredytowych przez Wolne Miasto, oraz rejestr statkow pływaj?cych pod gda?sk? bander?. Terytorium Wolnego Miasta nale?ało do obszaru celnego Rzeczypospolitej Polskiej, a kontrola celna była prowadzona przez polskich funkcjonariuszy celnych zarowno na granicy Wolnego Miasta z Niemcami , jak i na granicy morskiej. Polska miała zapewnione prawo do bezpo?redniego eksportu i importu towarow przez port gda?ski , posiadania własnej słu?by pocztowej , telefonicznej i telegraficznej , była wła?cicielem kolei na obszarze Wolnego Miasta (z wyj?tkiem linii tramwajowych). Ustanowiono wspoln? polsko-gda?sk? Rad? Portu i Drog Wodnych Gda?ska (z parytetem obu stron ? do pi?ciu przedstawicieli dla ka?dej z nich i prezydenta mianowanego wspolnie przez Rz?d RP i władze Wolnego Miasta Gda?ska) z uprawnieniami zarz?du portem, urz?dze? słu??cych portowi i swobodzie ?eglugi na Wi?le . Art. 33 zobowi?zywał Wolne Miasto Gda?sk do przestrzegania praw mniejszo?ci rasowych, religijnych i j?zykowych analogicznie do tego, co przewidywał mały traktat wersalski .

Spory miał rozpatrywa? Wysoki Komisarz Ligi Narodow w Gda?sku (art. 39).

Układem uzupełniaj?cym konwencj? parysk? była zawarta 24 pa?dziernika 1921 umowa warszawska, spisana w j?zykach polskim i niemieckim , ratyfikowana ustaw? z 17 grudnia 1921 [4] .

Szczegołowe uprawnienia Polski były sabotowane przez władze Wolnego Miasta Gda?ska, ktore m.in. sprzeciwiały si? osiedlaniu obywateli polskich na jego terenie, jednocze?nie nie czyni?c w tym wzgl?dzie przeszkod obywatelom Niemiec, utrudniały zakładanie polskich przedsi?biorstw i społek handlowych, przywoz towarow polskich, zatrudnianie obywateli polskich i nabywanie nieruchomo?ci.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]