Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kodeks prawa kanonicznego
? wspolna nazwa ko?cielnych aktow prawnych zawieraj?cych zasadniczy zr?b
prawa kanonicznego
Ko?cioła katolickiego
.
Przez bardzo długi okres katolickie prawo kanoniczne nie było skodyfikowane. Składały si? na? kanony
soborow powszechnych
, dekrety
synodalne
, akty prawne pochodz?ce od
papie?y
i normy zawarte w Tradycji Ko?cioła. Te ostatnie nie były nawet spisane. Do celow jurysdykcyjnych posługiwano si? prywatnymi zbiorami norm. Ostatecznie przybrały one form?
Corpus Iuris Canonici
.
Pierwszym aktem prawnym, ktory zasłu?ył na miano kodeksu prawa kanonicznego (czyli systematycznego zbioru norm dotychczas istniej?cych, ale o własnej mocy obowi?zuj?cej) był
kodeks prawa kanonicznego z 1917
(
Codex Iuris Canonici, Pii X Pontificis Maximi iussu digestus, Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus
), promulgowany 27 maja 1917 przez papie?a
Benedykta XV
bull?
Providentissima Mater Ecclesia
, ktory wszedł w ?ycie 19 maja 1918.
Kodeks ten utracił moc obowi?zuj?c? w wyniku wej?cia w ?ycie
kodeksu prawa kanonicznego z 1983
(
Codex Iuris canonici auctoritate Joannis Pauli PP. II promulgatus
), promulgowanego 25 stycznia 1983 przez papie?a
Jana Pawła II
konstytucj? apostolsk?
Sacrae disciplinae leges
. Kodeks ten wszedł w ?ycie 27 listopada 1983.
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku dotyczył zarowno dyscypliny w Ko?ciele łaci?skim jak i Ko?ciołach Wschodnich uznaj?cych prymat Biskupa Rzymu. Nowe prawo kanoniczne dla tych Ko?ciołow zostało zawarte w
kodeksie kanonow Ko?ciołow wschodnich
(
Codex canonum Ecclesiarum Orientalium auctoritate Joannis Pauli PP. II promulgatus
), promulgowanym 18 pa?dziernika 1990, rownie? przez papie?a Jana Pawła II, konstytucj?
Sacri canones
. Kodeks ten wszedł w ?ycie 1 pa?dziernika 1991.
