Jon Vickers

Jon Vickers
Jonathan Stewart Vickers
Data i miejsce urodzenia	29 pa?dziernika 1926 ; Prince Albert
Data i miejsce ?mierci	10 lipca 2015 ; Ontario
Typ głosu	tenor
Gatunki	opera
Zawod	?piewak operowy
	Odznaczenia

Jon Vickers , wła?c. Jonathan Stewart Vickers , CC (ur. 29 pa?dziernika 1926 w Prince Albert , zm. 10 lipca 2015 w Ontario ^[1]) ? kanadyjski ?piewak. Tenor bohaterski ( heldentenor ) ^[2], znany szczegolnie z rol wagnerowskich oraz jako wykonawca wielu partii o charakterze dramatycznym.

Pot??ny głos Vickersa cechował si? rzadko spotykan? ekspresj? i sił? dynamiczn?, co predestynowało go do rol wagnerowskich i dramatycznych. ?piew Vickersa okre?la si? jako ?heroiczny” i ?muskularny” ? dopełniała go wysoko ceniona gra aktorska oraz wła?ciwa dla wykonywanych rol prezencja sceniczna. ^{[
potrzebny przypis
]}

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Vickers był szostym spo?rod o?miu dzieci w rodzinie. W 1950 roku zdobył stypendium na studia wokalistyczne w The Royal Conservatory of Music w Toronto , gdzie uczył si? przez pi?? lat ^[3]. Do połowy lat 50. wyst?pował w Kanadzie ? m.in. jako Don Jose ( Carmen ) i Ksi??? ( Rigoletto ).

W 1957 zadebiutował w Covent Garden Theatre jako Gustaw ( Bal maskowy ). Tam te? zasłyn?ł rolami m.in. Don Jose ( Carmen ), Eneasza ( Trojanie ) oraz Don Carlosa (1958 ? gło?na produkcja w re?yserii Luchina Viscontiego ). W 1958 po raz pierwszy wyst?pił w Bayreuth w roli Zygmunta ( Walkiria ), a w 1964 w roli Parsifala . Tego samego roku odtwarzał parti? Jazona w Medei Cherubiniego, z Mari? Callas w roli tytułowej. W 1959 wyst?pił w Operze Wiede?skiej oraz w Operze w San Francisco jako Radames ( Aida ), tego samego roku wcielił si? w rol? Parsifala w Covent Garden.

W 1960 roku doł?czył do nowojorskiej Metropolitan Opera (debiut jako Canio w Pajacach ), z ktor? pozostał zwi?zany przez 25 lat. W Nowym Jorku wyst?pił m.in. jako Florestan ( Fidelio ), Tristan ( Tristan i Izolda ), Hermann ( Dama pikowa ), Samson ( Samson i Dalila ), Otello (Verdiego), Alvaro ( Moc przeznaczenia ), Laca ( Jenufa ) i Peter Grimes . Wyst?pował na festiwalach w Salzburgu (jako Tristan, Zygmunt, Otello i Don Jose pod batut? Herberta von Karajana ? ostatnie dwie z tych produkcji zostały sfilmowane) i w Orange (jako Pollione w Normie i Herod w Salome ). W 1975 wyst?pił w Bostonie jako Benvenuto Cellini , w 1978 w Pary?u jako Neron w Koronacji Poppei .

W 1968 roku ?piewak odznaczony został Orderem Kanady ( Companion ? Towarzysz). W 1998 roku uhonorowany został nagrod? Governor General's Performing Arts Award (najwy?sze kanadyjskie wyro?nienie w dziedzinie sztuk teatralnych) za całokształt dokona? artystycznych ( Lifetime Artistic Achievement ) ^[4]. Vickersowi po?wi?cono publikacj? ksi??kow? John Vickers. The Hero's Life (J. Williams, 1999) oraz wiele artykułow (m.in. N. Goodwin, John Vickers , "Opera" 1962; J. Ardoin, Jon Vickers , w: The Tenors , 1974).

Dyskografia [ edytuj | edytuj kod ]

Nagrania operowe [ edytuj | edytuj kod ]

Jazon w Medei Cherubiniego (dyrygent Nicola Rescigno , nagranie na ?ywo z Dallas Civic Opera , 1958)
Don Carlos w Don Carlosie Verdiego (dyrygent Carlo Maria Giulini , nagranie na ?ywo z Royal Opera House , Covent Garden 1958)
Zygmunt w Walkirii Wagnera (dyrygent Hans Knappertsbusch , nagranie na ?ywo z festiwalu w Bayreuth , 1958)
Samson w Samsonie Handla (dyrygent Raymond Leppard , nagranie na ?ywo z Royal Opera House, Covent Garden, 1959)
Otello w Otellu Verdiego (dyrygent Tullio Serafin , RCA Victor, 1960)
Zygmunt w Walkirii Wagnera (dyrygent Erich Leinsdorf , Decca, 1961)
Radames w Aidzie Verdiego ( dyrygent Sir Georg Solti , Decca, 1961)
Florestan w Fideliu Beethovena (dyrygent Otto Klemperer , EMI, 1961)
Samson w Samsonie i Dalili Saint-Saensa (dyrygent Georges Pretre , EMI, 1962)
Gustaw III w Balu maskowym Verdiego (dyrygent Edward Downes , nagranie na ?ywo z Royal Opera House, Covent Garden, 1962)
Parsifal w Parsifalu Wagnera (dyrygent Hans Knappertsbusch , nagranie na ?ywo z festiwalu w Bayreuth , 1964)
Zygmunt w Walkirii Wagnera (dyrygent Herbert von Karajan , Deutsche Grammophon , 1966)
Eneasz w Trojanach Berlioza (dyrygent Colin Davis , Philips, 1969)
Don Jose w Carmen Bizeta (dyrygent Rafael Fruhbeck de Burgos , EMI, 1969?70)
Florestan w Fideliu Beethovena (dyrygent Herbert von Karajan, EMI, 1970)
Tristan w Tristanie i Izoldzie Wagnera (dyrygent Herbert von Karajan, EMI, 1971?72)
Otello w Otellu Verdiego (dyrygent Herbert von Karajan, EMI, 1973)
Pollione w Normie Belliniego (dyrygent Giuseppe Patane , nagranie na ?ywo z Festival d’Orange, 1974)
Cellini w Benvenuto Cellinim Berlioza (dyrygent Sarah Caldwell , VAI, 1975) ^[a]
Grimes w Peterze Grimesie Brittena (dyrygent Colin Davis, Philips, 1978)

Nagrania koncertowe [ edytuj | edytuj kod ]

Edward Elgar : The Dream of Gerontius (dyrygent Sir John Barbirolli , nagranie na ?ywo, Rzym, 1957)
Georg Friedrich Handel : Mesjasz (dyrygent Sir Thomas Beecham , RCA Victor, 1959)
Ralph Vaughan Williams : Serenade to Music (dyrygent Leonard Bernstein , nagranie na ?ywo z Lincoln Center, Nowy Jork, 1962)
Giuseppe Verdi : Requiem (dyrygent Sir John Barbirolli, EMI 1969?70)
Gustav Mahler : Das Lied von der Erde (dyrygent Sir Colin Davis , Philips, 1981)
Ludwig van Beethoven : IX symfonia (dyrygent Zubin Mehta , RCA Red Seal, 1984)

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

↑ Nagrane w j?zyku angielskim ^[5]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

↑ Anthony Tommasini: Jon Vickers, Opera Star Known for His Raw Power and Intensity, Dies at 88 . nytimes.com, 12 lipca 2015. [dost?p 2015-07-15]. ( ang. ) .
↑ Jon Vickers - oi . oxfordindex.oup.com. [dost?p 2015-07-15]. ( ang. ) .
↑ Jon Vickers, celebrated tenor, dies aged 88 . bbc.com, 12 lipca 2015. [dost?p 2015-07-15]. ( ang. ) .
↑ Jon Vickers biography . Governor General's Performing Arts Awards Foundation. [dost?p 2015-02-04]. ( ang. ) .
↑ Hector H. Berlioz Hector H. i inni , Benvenuto Cellini [CD audio], chor i orkiestra The Opera Company of Boston, Pleasantville, NY: VAI Audio, 2003, OCLC 54404309 ( ang. ) .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Allan Blyth, Harold Rosenthal: ?Vickers, Jon(athan Stewart)”, w: The New Grove Dictionary of Opera i Grove Music Online .
Laura Kuhn: ?Vickers, Jon(athan) Stewart” w Baker’s Student Encyclopedia of Music: R?Z , s. 1952. Schirmer Books, 1999. ISBN 0-02-865315-7
Karl-Josef Kutsch, Leo Riemens, Großes Sangerlexikon , t. 4, 2004.
W.M. Macdonnell, Barbara Norman: ?Vickers, Jonathan Stewart” , The Canadian Encyclopedia
Jeannie J. Williams Jeannie J. , Jon Vickers: A Hero’s Life , Boston: Northeastern University Press, 1999, ISBN 1-55553-408-2 , OCLC 41565272 .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

Wywiad z Vickersem . opera.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)]. ( ang. ) .

[cellini-6] Nagrane w j?zyku angielskim ^[5]

[nytimes.com-vickers-dies-1] Anthony Tommasini: Jon Vickers, Opera Star Known for His Raw Power and Intensity, Dies at 88 . nytimes.com, 12 lipca 2015. [dost?p 2015-07-15]. ( ang. ) .

[oxfordindex.oup.com-vickers-2] Jon Vickers - oi . oxfordindex.oup.com. [dost?p 2015-07-15]. ( ang. ) .

[bbc.com-vickers-dies-3] Jon Vickers, celebrated tenor, dies aged 88 . bbc.com, 12 lipca 2015. [dost?p 2015-07-15]. ( ang. ) .

[ggpaa.ca-vickers-bio-4] Jon Vickers biography . Governor General's Performing Arts Awards Foundation. [dost?p 2015-02-04]. ( ang. ) .

[5] Hector H. Berlioz Hector H. i inni , Benvenuto Cellini [CD audio], chor i orkiestra The Opera Company of Boston, Pleasantville, NY: VAI Audio, 2003, OCLC 54404309 ( ang. ) .

[1]

[2]

[3]

[4]

[a]

[5]