Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Peter de Beaulieu
(ur.
26 pa?dziernika
1725
w
Jodoigne
, zm.
22 grudnia
1819
w
Linzu
) ? austriacki wojskowy, generał, baron
W słu?bie od 1743 roku, odbył wi?kszo?? kampanii wojny siedmioletnej jako kapitan piechoty lub adiutant polowy. W 1789, w czasie rewolucji brabanckiej, stracił jedynego syna. 31 maja 1790 został mianowany na stopie?
generała majora
ze starsze?stwem od 14 marca 1789
[1]
. 19 pa?dziernika 1790 roku został awansowany na stopie?
generała porucznika
[1]
i na rowninach Belgii stawiał w 1792 roku czoła
Dumouriezowi
, a dwa lata po?niej ?
Jourdanowi
. Kwatermistrz generalny (szef sztabu) armii
Fryderyka Augusta Hanowerskiego
, po?niej
Clerfayata
, w 1794. Pod koniec 1795 roku przeznaczony do Włoch. 4 marca 1796 został awansowany na stopie?
generała artylerii
[1]
. Odwołany w niesławie (podobnie jak wcze?niej Wallis i de Wins) w czerwcu 1796 roku, wycofał si? ze słu?by. Pod koniec ?ycia po?wi?cił si? kolekcjonowaniu dzieł sztuki.
- Antonio Schmidt-Brentano:
Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815)
. Wiede?: Austriackie Archiwum Pa?stwowe, 2006.
- Kampania Wiosenna 1796 roku we Włoszech, Wydawnictwo NapoleonV, O?wi?cim 2015, Tom 2 str. 274.