Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johan Severin Svendsen
(ur.
30 wrze?nia
1840
w
Oslo
, zm.
14 czerwca
1911
w
Kopenhadze
[1]
[2]
) ?
norweski
kompozytor i dyrygent.
Syn muzyka wojskowego, ktory nauczył syna gry na skrzypcach, klarnecie i flecie
[1]
[2]
. W wieku 9 lat został członkiem orkiestry tanecznej w Oslo, maj?c 11 lat komponował dla niej ta?ce i marsze
[1]
. W 1855 roku wst?pił do armii, gdzie grał na klarnecie w orkiestrze wojskowej
[1]
[2]
. W latach 1857?1859 uczestniczył w koncertach abonamentowych jako skrzypek orkiestry teatralnej, a w 1860 roku debiutował w
Bergen
jako dyrygent
[1]
. Pobierał lekcje gry na skrzypcach u Fredrika Ursina i Carla Arnolda
[1]
[2]
. W latach 1863?1867, dzi?ki otrzymanemu stypendium krolewskiemu, studiował w konserwatorium w
Lipsku
u
Ferdinanda Davida
,
Moritza Hauptmanna
,
Ernsta Friedricha Richtera
i
Carla Reineckego
[2]
. Studia uko?czył z pierwsz? nagrod? za kompozycj?
[2]
. W 1867 roku dał koncert w rodzinnym Oslo, jednak pomimo pozytywnej opinii ze strony
Edvarda Griega
spotkał si? z chłodnym przyj?ciem i wrocił do Lipska
[2]
. W latach 1868?1870 przebywał w
Pary?u
[1]
. W 1871 roku odwiedził
Nowy Jork
, gdzie po?lubił poznan? wcze?niej w Pary?u ameryka?sk? pianistk? Sar? Levett
[1]
[2]
. Po powrocie do Lipska został
koncertmistrzem
orkiestry Euterpe
[1]
[2]
.
W 1872 roku wzi?ł udział jako skrzypek w prowadzonym przez
Richarda Wagnera
wykonaniu
IX symfonii
Ludwiga van Beethovena
z okazji otwarcia
Teatru Operowego w Bayreuth
[1]
[2]
. W latach 1872?1877 dyrygował koncertami norweskiego towarzystwa muzycznego w Oslo
[1]
[2]
. W 1874 roku otrzymał roczn? pensj? rz?dow?
[1]
[2]
. W kolejnych latach odwiedził
Rzym
(1877?1878) i
Londyn
(1878), nast?pnie po ponownym pobycie w Pary?u powrocił w 1880 roku do Oslo
[2]
. Od 1883 roku mieszkał w
Kopenhadze
, gdzie był dyrygentem opery krolewskiej i organizatorem corocznych koncertow symfonicznych
[1]
. Go?cinnie wyst?pował w
Wiedniu
,
Petersburgu
,
Moskwie
,
Helsinkach
,
Brukseli
,
Pary?u
i
Londynie
[1]
[2]
. W 1901 roku rozwiodł si? ze swoj? pierwsz? ?on? i po?lubił tancerk? Juliette Haase
[2]
. W 1908 roku przeszedł na emerytur?
[1]
[2]
.
Odznaczony został krzy?em kawalerskim norweskiego
Orderu ?wi?tego Olafa
oraz komandori? du?skiego
Orderu Danebroga
i złotym
Medalem Zasługi
[3]
.
Był najwa?niejsz? obok
Edvarda Griega
postaci? norweskiego ?ycia muzycznego
XIX wieku
[1]
i podobnie jak on był reprezentantem szkoły narodowej w duchu
romantycznym
, preferuj?c jednak w przeciwie?stwie do niego du?e formy orkiestrowe
[2]
. Był pierwszym norweskim symfonikiem
[2]
. Przejawiał jednak wi?ksze zainteresowanie wykonawstwem ni? tworczo?ci?
[1]
. Był wysoko ceniony przez wspołczesnych jako dyrygent
[1]
.
(na podstawie materiałow ?rodłowych
[1]
[2]
)
Utwory orkiestrowe
- Kaprys
na skrzypce i orkiestr? (1863)
- 2 symfonie (I
D-dur
1867, II
B-dur
1874)
- introdukcja symfoniczna do sztuki
Bjørnstjerna Bjørnsona
Sigurd Slembe
(1872)
- epizod symfoniczny
Karneval i Paris
(1872)
- marsz ?ałobny dla krola
Karola XV
(1872)
- Festival Polonaise
(1873)
- marsz koronacyjny dla krola
Oskara II
(1873)
- legenda symfoniczna
Zorahayda
(1874)
- Norsk kunstnerkarneval
(1874)
- fantazja symfoniczna
Romeo og Julie
(1876)
- 4 rapsodie norweskie (1876)
- Koncert skrzypcowy A-dur
(1870)
- Koncert wiolonczelowy d-moll
(1870)
- Romans
na skrzypce i orkiestr? (1881)
- Polonaise
(1882)
- Andante funebre
(1894)
- Preludium
(1898)
- wariacje na temat norweskiej pie?ni ludowej
I fjol gjætt’e gjeitinn
na orkiestr? smyczkow? (1874)
Utwory kameralne
- Oktet smyczkowy A-dur
(1866)
- Kwintet smyczkowy C-dur
(1867)
- Kwartet smyczkowy a-moll
(1865)
Utwory fortepianowe
- polka
Anna
(1854)
- walc
Til saeters
(1856)
Utwory wokalno-instrumentalne
- 2 pie?ni na głos i fortepian (1878, 1880)
- 5 pie?ni na głos i fortepian (1879)
- 4 pie?ni na głos i fortepian (1879)
- 4 kantaty (1881, 1881, 1884, 1892)
- Hymn
(1892)
Balet