Johan Museeuw
(ur.
13 pa?dziernika
1965
w
Varsenare
) ?
belgijski
kolarz szosowy
, mistrz ?wiata i dwukrotny zdobywca Pucharu ?wiata. ?Łowca
klasykow
”.
Nazywany
Lwem z Flandrii
. Był mistrzem klasycznych wy?cigow jednodniowych; wygrał 11 wy?cigow w ramach
Pucharu ?wiata
. Odniosł ł?cznie w karierze 101 zwyci?stw.
"Lew z Flandrii” zaczynał ?ciganie w?rod zawodowcow jako sprinter w belgijskiej ekipie ADR. Dru?yna ta zdołała w
1989
roku dowie?? Amerykanina
Grega LeMonda
do drugiego zwyci?stwa w
Tour de France
. Sam Museeuw po raz pierwszy pokazał si? z dobrej strony szerszej publiczno?ci w sezonie
1989
, gdy zaj?ł trzecie miejsce w ?klasyku sprinterow”
Pary?-Tours
(za Holendrem
Jelle Nijdamem
i swym rodakiem
Erikiem Vanderaerdenem
), za? podczas Touru finiszował te? trzeci na czwartym etapie z met? w
Wasquehal
(gdzie rownie? wygrał Nijdam). Now? dekad? Museeuw powitał ju? w ekipie Lotto i w kolejnej edycji ?Wielkiej P?tli” triumfował na dwoch etapach: czwartym do
Mont Saint Michel
(na słynnej
przypływowej wyspie
) oraz bardzo presti?owym ostatnim do
Pary?a
na Polach Elizejskich. Niemniej rywalizacj? o
zielon? koszulk? najlepszego sprintera TdF
przegrał z Niemcem jeszcze wowczas z NRD
Olafem Ludwigiem
. Rok po?niej nie był ju? na tyle szybki by zostawi? w pokonanym polu wszystkich najlepszych sprinterow ?wiata, lecz za to nabrał wi?kszej wytrzymało?ci i do?wiadczenia potrzebnego do odnoszenia sukcesow w wy?cigach klasycznych. W kwietniu zaj?ł drugie miejsce w rodzimym klasyku
Dookoła Flandrii
(Ronde van Vlaanderen) za rodakiem
Edwigiem Van Hooydonckiem
, za? w sierpniu odniosł swe pierwsze pucharowe zwyci?stwo na trasie
Mistrzostw Zurychu
(Meisterschaft von Zurich). Sezon
1991
zako?czył na pi?tym miejscu w
klasyfikacji indywidualnej UCI
(w czołowej ?10” tego rankingu utrzymywał si? do roku 1997 wł?cznie) i ł?cznej klasyfikacji
Pucharu ?wiata
(w sumie dziewi?? razy uko?czy ten cykl w czołowej ?10” w tym pi?? razy na podium).
Pocz?tki wielkich sukcesow
[
edytuj
|
edytuj kod
]
W nast?pnym roku Museeuw został mistrzem Belgii, ponownie zaj?ł drugie miejsce w klasyfikacji sprinterskiej TdF (tym razem za Francuzem
Laurentem Jalabertem
), za? w ramach P? finiszował drugi w holenderskim
Amstel Gold Race
(za Ludwigiem) i trzeci w
Mediolan-San Remo
(za Irlandczykiem
Seanem Kellym
i Włochem
Morenem Argentinem
). Po przej?ciu do ekipy GB-MG (gdzie w sezonie 1993 był koleg?
Zenona Jaskuły
) spotkał si? z dyrektorem sportowym Patrickiem Lefevre i tak zacz?ła si? wielce udana blisko 12-letnia wspołpraca tych dwojga. Ju? w 1993 roku Museeuw zdołał wygra? Ronde van Vlaanderen i Pary?-Tours, lecz w klasyfikacji ł?cznej P? uległ Włochowi
Mauriziowi Fondriestowi
. Dzi?ki wygranej wraz z kolegami
je?dzie dru?ynowej na czas
oraz udziale w udanej ucieczce na etapie siodmym do
Chalons-sur-Marne
został dwudniowym liderem TdF, a chwilowe prowadzenie stracił na rzecz Baska
Miguela Induraina
po czasowce wokoł
Lac de Madine
. Natomiast w klasyfikacji sprinterskiej ?Wielkiej P?tli” raz jeszcze zaj?ł drug? pozycj?, a tym razem pokonał go Uzbek
D?amolidin Abdu?aparow
. W deszczowym wy?cigu o Mistrzostwo ?wiata w
Oslo
był bliski medalu. Wszystkim uciekł niespełna 22-letni Amerykanin
Lance Armstrong
, za? finisz po srebro wygrał Indurain, przed Ludwigiem i Museeuwem. Podczas sezonu 1994 znow był liderem TdF (tym razem trzydniowym rownie? do czasu pierwszej długiej
czasowki
wygranej przez Induraina). Puchar ?wiata znow sko?czył na drugim miejscu, bo cho? po drodze był najlepszy w Amstel Gold Race oraz drugi we Flandrii (RvV ? gdzie o milimetry uległ Włochowi
Gianniemu Bugno
) i w Zurychu (MvZ) to ogolnie lepszy okazał si? od niego Włoch
Gianluca Bortolami
.
Szczytowa forma (1995?1996)
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Cho? profesjonalna kariera Museeuwa była długa i obfituj?ca w sukcesy niemal do samego ko?ca to jednak szczyt jego powodzenia przypadł na lata 1995-1996. Od roku
1995
Museeuw zacz?ł reprezentowa? najbogatszy zespoł w zawodowym peletonie czyli włoski
Mapei
. W
sezonie 1995
wreszcie dopi?ł swego i wygrał klasyfikacj? ogoln? Pucharu ?wiata w du?ej mierze dzi?ki swym drugim zwyci?stwom w Ronde van Vlaanderen i Meisterschaft von Zurich. Jako ?e potrafił tak?e dobrze je?dzi? na czas sta? go było w owym czasie rownie? na zwyci?stwo w generalnej klasyfikacji pagorkowatej etapowki
Quatre Jours de Dunkerque
czy nawet
GP Eddy’ego Merckxa
? impreza ta była jeszcze wowczas rozgrywana w formule solowej czasowki, za? Museeuw pokonał na niej takich specjalistow samotnej walki z czasem jak Belg
Johan Bruyneel
czy Szwajcar
Tony Rominger
. Sezon 1996 był dla niego jeszcze lepszy. Na wiosn? wygrał po raz pierwszy, aczkolwiek stało si? to troch? za ?wcze?niejsze zasługi” bowiem kolarze Mapei w trojk? dojechali do velodromu w Roubaix blisko trzy minuty przed najlepszym z rywali i to Lefevre ustalił kolejno?? na mecie: 1. Museeuw, 2. Bortolami, 3. Włoch
Andrea Tafi
. Jako ?e tej samej wiosny był jeszcze trzeci w RvV i AGR, za? latem w Leeds International Classic i MvZ,
jego drugie zwyci?stwo
w P? nie podlegało najmniejszej dyskusji. Na dodatek w czerwcu po raz drugi został mistrzem swego kraju, za? w pa?dzierniku zwyci??ył na
mistrzostwach ?wiata w Lugano
. Pomimo bardzo ci??kiej trasy gdzie na ka?dej z 15 rund trzeba było pokona? dwa podjazdy o ł?cznej sumie przewy?sze? 300 metrow (w teorii bardziej sprzyjaj?cej specjalistom od gorzystych klasykow takich jak:
Liege-Bastogne-Liege
czy
Giro di Lombardia
) Museeuw jako jedyny wytrzymał atak miejscowego tj. włoskoj?zycznego Szwajcara
Maura Gianettiego
, a na nast?pnie do?? łatwo wyprzedził go na finiszu. W 1996 roku wystartował tak?e na
igrzyskach olimpijskich w Atlancie
, zajmuj?c dziesi?te miejsce w wy?cigu ze startu wspolnego.
Wypadki i kolejne zwyci?stwa
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Nast?pny rok miał wyra?nie słabszy, bowiem generalne zwyci?stwa w
Driedaagse van De Panne-Koksijde
i Quatre Jours Dunkerque oraz ?tylko” trzecia lokata w
Pary?-Roubaix
były jedynymi powodami do umiarkowanego zadowolenia. Sezon 1998 zacz?ł odrodzony i na przełomie marca i kwietnia wygrał kolejno: po raz drugi
GP E-3 Harelbeke
i
Brabantse Pijl
oraz ju? po raz trzeci Ronde van Vlaanderen, lecz zaledwie tydzie? po?niej uległ ci??kiemu wypadkowi w Lasku Arrenberg podczas przejazdu przez najci??szy sektor bruku na trasie Pary?-Roubaix. Na domiar złego w trakcie leczenia złamanej nogi wdało si? powa?ne zaka?enie i groziła mu nawet jej
amputacja
z powodu
gangreny
. Reszta sezonu była stracona, gdy? po wyj?ciu ze szpitala kolarz musiał wr?cz od nowa uczy? si? chodzi? i je?dzi? na rowerze. Jednak nast?pnej wiosny (1999) ?Lew” był ju? sob? i to prawie tak mocny jak przed ow? kontuzj?. Po raz drugi w karierze wygrał
Dwars door Vlaanderen
, za? we wielkiej Ronde (RvV) uległ tylko swym młodszym rodakom
Peterowi Van Petegemowi
i
Frankowi Vandenbroucke'owi
. Sezon 2000 rozpocz?ł od zwyci?stw w
Omloop Het Volk
(pierwszego) i Brabanste Pijl (ju? trzeciego w karierze), za? w kwietniu po 40-kilometrowym solowym rajdzie wygrał swoj drugi Pary?-Roubaix, a lini? mety przekraczał wskazuj?c na (niegdy? zagro?on?) lew? nog?. Na jesieni 2000 roku uległ jednak kolejnemu zagra?aj?cemu ?yciu wypadkowi jad?c z ?on? i synem na
Harleyu Davidsonie
po swej okolicy. Po urazie głowy przez trzy tygodnie le?ał nieprzytomny w szpitalu, lecz i z tych ?ci??kich terminow” wydobył si? we wła?ciwym dla siebie stylu.
W kwietniu 2001 roku ex-kolarze Mapei ju? pod nowym szyldem Domo ponownie zdominowali ?Piekło Połnocy” (czyli Pary?-Roubaix) i w ko?cowce wy?cigu w 7-osobowej czołowce było ich a? czterech. Zm?czyli swych jedynych rywali (Belga Ludo Dierckxsensa, Amerykanina
George’a Hincapie
i Niemca
Steffena Wesemanna
) ci?głymi ?skokami”, lecz po zwyci?stwo si?gn?ł ostatecznie Holender
Servais Knaven
, za? Museeuw najsilniejszy na trasie musiał zadowoli? si? ?tylko” drugim miejscem. W sezonie 2002, ktory rozpocz?ł od swego drugiego zwyci?stwa w Omloop Het Volk podj?ł ostatni?, powa?n? prob? wygrania całego Pucharu ?wiata. Najpierw w kwietniu wygrał po kolejnym długim rajdzie setn? edycj? Pary?-Roubaix, za? w sierpniu najszybciej finiszował z 9-osobowej czołowki na mecie niemieckiego
HEW Cyclassics w Hamburgu
. Pomimo tego w ostatecznym rozrachunku minimalnie (o skromne 9 punktow) uległ swemu przyszłemu koledze z zespołu Quick Step Włochowi
Paolowi Bettiniemu
. W 2003 roku Bettini ju? niepodzielnie panował na trasach wy?cigow o Puchar ?wiata, za? Museeuw był w nich niemal niewidoczny.
Zako?czenie kariery i afera dopingowa
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Sko?czywszy 38 lat postanowił zako?czy? karier?, lecz dopiero po zaliczeniu jeszcze jednej sesji wiosennych klasykow. Chciał si? bowiem po?egna? w wielkim stylu (zwyci?stwem w Ronde b?d? w Roubaix) i był bliski zrealizowania tego celu gdy? w ko?cowce ?Piekła Połnocy” znalazł si? w składzie 5-osobowej czołowki. Niestety defekt na ostatniej sekcji bruku w Hem pozbawił go szansy powalczenia o czwarte zwyci?stwo w tym wy?cigu. Zaj?ł ostatecznie pi?te miejsce ko?cz?c ?ciganie u boku swego najwi?kszego rywala po?rod rodakow czyli Van Petegema. Wy?cig wygrał niespodziewanie
Szwed
Magnus Backstedt
), a Museeuw po?egnał si? ze swoim ulubionym wy?cigiem przyjacielskim u?ciskiem dłoni z Van Petegemem. Ostatnim startem Museeuwa był wyst?p 14 kwietnia w Grote Scheldeprijs gdzie stary mistrz pomogł w zwyci?stwie swemu uczniowi
Tomowi Boonenowi
.
Cie? na bogat? karier? Museeuwa poło?yła afera dopingowa w 2003 roku z weterynarzem Jose Landuytem w roli głownej. ?Lew z Flandrii” uznany został przez Belgijsk? Federacj? Kolarsk? za winnego korzystania ?z usług” tego lekarza i w pa?dzierniku (czyli ju? po zako?czeniu kariery) zdyskwalifikowano go na cztery lata, z czego dwa w zawieszeniu ? a to nie pozwoli mu w najbli?szym czasie podj?? umowionej z szefostwem swej byłej grupy pracy w charakterze dyrektora sportowego Quick Step.
W styczniu
2007
roku w wywiadzie dla gazety ?
Le Soir
” przyznał si? do za?ywania ?rodkow dopinguj?cych pod koniec swojej kariery. 16 grudnia 2008 roku s?d ukarał go za to kar? 10 miesi?cy pozbawienia wolno?ci (w zawieszeniu) oraz grzywn? w wysoko?ci 2500 euro
[1]
.
Obecnie zajmuje si? prowadzeniem własnej firmy składaj?cej rowery ? Museeuw Bikes, z siedzib? w
Lokeren
.
Identyfikatory zewn?trzne: