한국   대만   중국   일본 
Jean-Louis Comolli ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Jean-Louis Comolli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Louis Comolli
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1941
Philippeville , Francuska Afryka Zachodnia (obecnie Algieria )

Data ?mierci

19 maja 2022

Zawod, zaj?cie

krytyk filmowy, re?yser, scenarzysta

Jean-Louis Comolli (ur. 30 lipca 1941 w Philippeville , zm. 19 maja 2022 [1] ) ? francuski krytyk filmowy , re?yser i scenarzysta, wspołtworca nurtu krytyki ideologicznej w refleksji nad filmem. W latach 1965?1973 redaktor pisma ? Cahiers du cinema ”, w latach 1966?1971 redaktor naczelny tego? pisma.

Do Francji wyemigrował w 1961 roku pod wpływem burzliwych wydarze? zwi?zanych z wojn? algiersk? . W 1962 roku pod wpływem pasji do kina rozpocz?ł wspołprac? z ?Cahiers du cinema”. Przez pismo został zatrudniony dzi?ki obszernemu wywiadowi z Rolandem Barthes'em . Decyduj?cy wpływ na kształt periodyku zyskał, gdy redakcja wszcz?ła strajk w wyniku zwolnienia długoletniego szefa Cinematheque Francaise , Henriego Langlois . Od 1969 roku, kiedy ukazał si? numer pisma po?wi?cony krytyce ideologicznej w kinie, Comolli publikował wraz z Jeanem Narbonim krytyczne teksty po?wi?cone medium filmowym. Za baz? dla artykułow słu?yła filozofia marksistowska , ktorej Comolli był admiratorem [2] .

Comolli zakwestionował koncepcj? teoretyczn? Andre Bazina , wedle ktorej kino miałoby odzwierciedla? istniej?c? rzeczywisto??. W artykule pod tytułem Technique et ideologie snuł rozwa?ania na temat zwi?zku kina z dyskursem naukowym oraz dominuj?c? ideologi? [3] . Celem docieka? Comollego była proba odpowiedzi na pytanie, czy mo?liwe jest zakwestionowanie dominuj?cego, wpisanego w aparat filmowy spojrzenia na sprawy społeczne. W opinii teoretyka widoczna dla widza cz??? techniczna filmu (na przykład ekran, uj?cie) przesłania niewidoczn? cz??? procesu produkcyjnego (nagrywanie ?cie?ki d?wi?kowej, barwienie, ci?cia dokonane na materiale ?rodłowym) [4] . W uj?ciu Comollego kino nale?y analizowa? przez pryzmat procesow ekonomicznych oraz ideologicznych, ktore czyni? je narz?dziem aparatu represji [5] .

Comolli, wzoruj?c si? na Dziga Vertov Groupe , probował stworzy? ?kontrkino” stoj?ce w opozycji do głownego nurtu. Krotkotrwała aktywno?? kolektywu tworczego pod nazw? Rewolucyjnego Frontu Kulturalnego, zako?czona upadkiem w 1973 roku, zniech?ciła teoretyka do działalno?ci dziennikarskiej. W 1973 roku odszedł z ?Cahiers” [2] . Po?wi?cił si? eksperymentom tworczym, realizuj?c filmy takie jak La Cecilla (1975), Czerwony cie? ( L'Ombre rouge , 1981) oraz Cinema, de notre temps (1988) [6] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Mort de Jean-Louis Comolli, critique et documentariste ( fr. )
  2. a b “Yes, we were utopians; in a way, I still am…”: An Interview with Jean-Louis Comolli (Part 1) . [dost?p 2018-02-07]. ( ang. ) .
  3. B. Nichols: Movies and Methods . University of California Press, 1976, s. 40-41, seria: Movies & Methods. ISBN  978-0-520-05409-7 . ( ang. ) .
  4. B. Nichols: Movies and Methods . University of California Press, 1976, s. 45, seria: Movies & Methods. ISBN  978-0-520-05409-7 . ( ang. ) .
  5. B. Nichols: Movies and Methods . University of California Press, 1976, s. 54, seria: Movies & Methods. ISBN  978-0-520-05409-7 . ( ang. ) .
  6. “Yes, we were utopians; in a way, I still am…”: interview with Jean-Louis Comolli (Part 2) . 2012-09-19. [dost?p 2018-02-07]. ( ang. ) .