한국   대만   중국   일본 
Jan Marian Malinowski ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Jan Marian Malinowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Marian Malinowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1876
Kielce

Data i miejsce ?mierci

7 marca 1948
Radom

Minister robot publicznych
Okres

od 7 listopada 1918
do 17 listopada 1918

Przynale?no?? polityczna

Polska Partia Socjalistyczna

Nast?pca

Andrzej K?dzior

Senator IV kadencji ( II RP )
Okres

od 4 pa?dziernika 1935
do 6 listopada 1938

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami
Grob Jana Mariana Malinowskiego

Jan Marian Malinowski , ps. ?Wojtek” (ur. 1 maja 1876 w Kielcach , zm. 7 marca 1948 w Radomiu ) ? działacz socjalistyczny i niepodległo?ciowy. Członek Organizacji Bojowej PPS . Aresztowany i skazany przez władze carskie. Minister w Tymczasowym Rz?dzie Ludowym Republiki Polskiej Ignacego Daszy?skiego i rz?dzie J?drzeja Moraczewskiego . Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz I, II i III kadencji, a tak?e senator IV kadencji w II RP .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Wczesne lata [ edytuj | edytuj kod ]

Urodził si? w rodzinie robotniczej. Jego rodzicami byli Stanisław i Helena z domu Gli?ska [1] . Uko?czył dwuklasow? szkoł? miejsk? w Radomiu, czteroklasow? niedzieln? szkoł? rzemie?lnicz? w Warszawie, zostaj?c czeladnikiem malarskim. W 1901 r. otworzył przedsi?biorstwo malarstwa dekoracyjnego w Radomiu [1] .

W 1896 r. został członkiem PPS , wspołtworz?c komorki tej partii w Zagł?biu Staropolskim [1] . Nast?pnie w 1902 r. wybrano go przewodnicz?cym Radomskiego Komitetu PPS, kolejno wraz z Ignacym Boernerem , został członkiem Okr?gowego Komitetu Robotniczego PPS w Radomiu.

Po manifestacji antymobilizacyjnej rekruta na wojn? rosyjsko-japo?sk? , z 24 na 25 grudnia 1904 aresztowany i wi?ziony trzy miesi?ce. Na wolno?ci w maju 1905 r. zacz?ł kierowa? Organizacj? Bojow? PPS w Radomiu [1] . Ponadto uczestniczył w kilku zamachach bombowych. Malinowskiego ponownie aresztowano 31 grudnia 1905 i przez rok wi?ziono w Radomiu, Sandomierzu i w Warszawie. Nast?pnie zesłany do Pinegi za Archangielskiem, sk?d zbiegł po dziesi?ciu dniach. Dotarł do Krakowa, gdzie zwi?zał si? z PPS ? Frakcja Rewolucyjna [1] . W 1907 r. został członkiem Wydziału Agitacyjno-Organizacyjnego przy Centralnym Komitecie Robotniczym PPS - Frakcji Rewolucyjnej oraz ?okr?gowcem” w Zagł?biu D?browskim.

Podczas konferencji partyjnej w Łodzi 1 listopada 1907, został aresztowany pod nazwiskiem Bolesław Janowski . 13 lipca 1908 został skazany pod fałszywym nazwiskiem przez s?d wojskowy w Warszawie na 6 lat katorgi, wi?ziony w Warszawie i Smole?sku, w 1913 przeniesiony na bezterminowe zesłanie do guberni irkuckiej , sk?d zbiegł w maju 1914 do Krakowa [1] .

Wielka Wojna [ edytuj | edytuj kod ]

W trakcie wojny wst?pił do I Brygady Legionow Polskich gdzie był zaanga?owany w m.in. werbunek nowych ?ołnierzy. Ponadto był aktywnym członkiem CKR PPS i POW . Malinowski doprowadził w 1915 r. do utworzenia na terenie łodzkim Zjednoczenia Stronnictw Niepodległo?ciowych [1] . Trzy lata po?niej był w Pogotowiu Bojowym PPS , gdzie zorganizował m.in. zamach na szefa niemieckiej policji politycznej Ericha Schultzego.

Zajmował si? tak?e redagowaniem gazet: ?Łodzianina”, ?Wezwania”, ?Nowin Socjalistycznych” oraz ?Chłopskiej Doli” [1] .

II Rzeczpospolita [ edytuj | edytuj kod ]

Podczas odradzania si? Polski, zasilił szeregi Tymczasowego Rz?du Ludowego Republiki Polskiej Ignacego Daszy?skiego , w ktorym pełnił funkcj? ministra robot publicznych. Nast?pnie 17 listopada 1918 r. wszedł w skład rz?du J?drzeja Moraczewskiego , jako minister bez teki. W nocy z 4 na 5 stycznia 1919 r. probowano przeprowadzi? zamach stanu (bezskutecznie). Zamachowcy aresztowali wtedy wi?kszo?? członkow rz?du, lecz Malinowskiego nie udało si? pochwyci? [1] . 16 stycznia 1919 r. doszło do dymisji rz?du.

W 1919 r. został wybrany na posła na Sejm z listy PPS. Jako jeden z 10 posłow na Sejm Ustawodawczy z wojewodztwa lubelskiego, był członkiem Wojewodzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie w 1920 roku [2] . Po dwa lata po zamachu majowym , ktory czynnie wsparł, w 1928 wyst?pił z PPS i przyst?pił do PPS dawnej Frakcji Rewolucyjnej . W 1931 r. przeszedł do Bezpartyjnego Bloku Wspołpracy z Rz?dem . Od 1930 do 1935 był posłem z ramienia BBWR , a od 1935 senatorem (wybranym z ramienia BBWR).

Od 1929 zasiadał w Centrali Zjednoczenia Klasowych Zwi?zkow Zawodowych, a od 1931 w prorz?dowym Zwi?zku Zwi?zkow Zawodowych, pełnił funkcj? prezesow Zarz?du Głownego Zwi?zku Zawodowego Robotnikow Przemysłu Drzewnego w Polsce i Zwi?zku Zawodowego Robotnikow Przemysłu Włokienniczego w Polsce.

W 1937 r. przył?czył si? do Obozu Zjednoczenia Narodowego [1] .

II wojna ?wiatowa [ edytuj | edytuj kod ]

We wrze?niu 1939 przedostał si? do Rumunii, gdzie internowany przebywał cał? wojn? m.in. w obozie dla internowanych w V?lenii de Munte . W 1945 powrocił do Radomia i tu ukrywał si? pod nazwiskiem Ogodzi?ski .

Zmarł w 1948 pod własnym nazwiskiem. Został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy parafii pw. ?w. Wacława w Radomiu (15a/30/19, grob 7496) [3] .

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

Był dwukrotnie ?onaty. Pierwsz? była Anna z domu Szukiewicz, z ktor? miał trzy corki: Klar?, Barbar? oraz Mari? i jednego syna Stanisława. Drug? mał?onk? była Leontyna z domu Zakrzewsk?. Z tego zwi??ku narodził si? syn Wojciech i corka Zofia [1] .

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b c d e f g h i j k Grzegorz   Kulka , Marian Malinomski (1876-1948) , [w:] Zbigniew   Girzy?ski , Jarosław   Kłaczkow , Wojciech   Piasek (red.), Premierzy i ministrowie Rzeczypospolitej Polskiej 1918?1939 , wyd. pierwsze, Warszawa: Instytut De Republica, 2023, s. 382-383, ISBN  978-83-67253-59-8 .
  2. Obrona pa?stwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 419.
  3. GeoCmentarz [online], 37.28.154.108 [dost?p 2022-05-23] .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Stanisław Zieli?ski, Marian Malinowski ?Wojtek” i jego wspomnienia , w: Stulecie PPS 1892?1992. Materiały z sesji naukowej zorganizowanej w dniu 5 listopada 1992, Radomskie Towarzystwo Naukowe, Radom 1991
  • Czy wiesz kto to jest? . Stanisław Łoza (red.). Wyd. II popr. Warszawa: Głowna Ksi?garnia Wojskowa, 1938, s. 460.

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]