Jan Celek

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1932 Słocina
Data i miejsce ?mierci	7 wrze?nia 2007 Warszawa
Przebieg słu?by
Lata słu?by	1950?1990
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Formacja	Wojska Lotnicze
Stanowiska	z-ca komendanta WOSL w D?blinie szef katedry w WAP z-ca dowodcy Wojsk Lotniczych w Poznaniu, z-ca komendanta ASG WP
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Celek (ur. 20 maja 1932 w Słocinie , zm. 7 wrze?nia 2007 w Warszawie ) ? polski generał brygady , doktor nauk humanistycznych.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

W 1947 podj?ł nauk? w Gimnazjum Administracyjno-Handlowym im. K. Hoffmanowej w Rzeszowie , w 1950 zdał mał? matur?. W 1950 na własn? pro?b? wst?pił do ludowego Wojska Polskiego. W latach 1950?1952 był podchor??ym Oficerskiej Szkoły Politycznej w Łodzi . Szkoł? uko?czył w lipcu 1952 i został promowany na stopie? podporucznika w korpusie oficerow politycznych. Aktu promocji dokonał szef Głownego Zarz?du Politycznego WP gen. bryg. Marian Naszkowski . Po promocji został skierowany do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w D?blinie , gdzie był wykładowc? politycznym, a od 1954 wykładowc? Cyklu Politycznego. W 1955 był instruktorem Wydziału I Oddziału II szkolnictwa wojskowego w Dowodztwie Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. Po kilku miesi?cach powrocił na własn? pro?b? do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w D?blinie, gdzie był kolejno wykładowc? Cyklu Politycznego, wykładowc? Cyklu Przedmiotow Historyczno-Społecznych (od 1958) i starszym wykładowc? Cyklu Przedmiotow Społeczno-Politycznych (od 1963). W 1957 zdał egzamin maturalny w Liceum dla pracuj?cych w D?blinie. Od 1957 studiował zaocznie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego , prac? magistersk? obronił w 1963 ^[1] . W 1959 uko?czył kurs doskonalenia oficerow-wykładowcow w OSL w D?blinie. W 1971 został kierownikiem Cyklu Przedmiotow Społeczno-Politycznych Wy?szej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w D?blinie , a w 1973 powierzono mu pełnienie obowi?zkow docenta - kierownika Cyklu Przedmiotow Społeczno-Politycznych. W 1974 uchwał? Rady Naukowej Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie otrzymał stopie? doktora nauk humanistycznych. W 1975 został zast?pc? komendanta uczelni ds. politycznych. Był wowczas zast?pc? gen. bryg. pil. Jozefa Kowalskiego .

Od czerwca 1979 do czerwca 1982 był szefem Katedry Teorii i Metodyki Pracy Partyjno-Politycznej w Siłach Zbrojnych w Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzier?y?skiego w Warszawie . W 1977 uko?czył w tej uczelni kurs przeszkolenia szczebla operacyjnego. Od czerwca 1982 pełnił obowi?zki, a od lipca 1983 do lutego 1987 roku był zast?pc? dowodcy Wojsk Lotniczych do spraw politycznych (gen. dyw. Tytusa Krawczyca ) w Poznaniu . 27 wrze?nia 1984 na mocy uchwały Rady Pa?stwa PRL otrzymał nominacj? na stopie? generała brygady ; nominacj? wr?czył mu 10 pa?dziernika 1984 w Belwederze przewodnicz?cy Rady Pa?stwa prof. Henryk Jabło?ski . W 1985 uko?czył Wy?szy Kurs Akademicki w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. Woroszyłowa w Moskwie . Od lutego 1987, w zwi?zku z krytycznym stanem zdrowia gen. bryg. Ludwika Sobieraja pełnił obowi?zki, a po jego ?mierci w czerwcu 1987 został zast?pc? komendanta do spraw politycznych Akademii Sztabu Generalnego WP im. gen. broni Karola ?wierczewskiego w Rembertowie . Po zniesieniu aparatu partyjno-politycznego w WP (na mocy zarz?dzenia organizacyjnego szefa Sztabu Generalnego WP z 22 stycznia 1990 był zast?pc? komendanta Akademii do spraw wychowawczych. Zwolniony do rezerwy 14 listopada 1990, po?egnany 16 listopada 1990 przez ministra obrony narodowej wiceadm. Piotra Kołodziejczyka w zwi?zku z zako?czeniem zawodowej słu?by wojskowej. Został tak?e po?egnany przez komend? i kadr? Wy?szej Oficerskiej Szkoły Lotniczej .

W pracy naukowej, dydaktyczno-wychowawczej i publicystycznej zajmował si? z pasj? histori? lotnictwa i szkolnictwa lotniczego oraz publicystyk? wojskowo-polityczn? i wychowania wojskowego. Głownym przedmiotem jego zainteresowania zarowno w sensie naukowym, jak te? popularyzatorskim ? była szkoła d?bli?ska i wojenne losy jej wychowankow. Temu te? po?wi?cona jest jego bogata publicystyka, obejmuj?ca trzy monografie i ponad 250 artykułow opublikowanych w czasopismach lotniczych, wydawnictwach okoliczno?ciowych i prasie. W 1966 był wspołorganizatorem Zlotu Trzech Pokole? Lotnikow - wychowankow szkoły d?bli?skiej. Przyczynił si? tak?e do powstania muzeum szkoły (1969).

W stanie spoczynku działał w Klubie Generałow Wojska Polskiego oraz był członkiem Stowarzyszenia Seniorow Lotnictwa Wojskowego RP. Utrzymywał ?ywe kontakty z d?bli?sk? uczelni? lotnicz?, a w 75-lecie jej powstania został powołany do Honorowego Komitetu Naukowego konferencji po?wi?conej dziejom tej ?Szkoły Orl?t”. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Pow?zkach w Warszawie (kwatera FII-3-10) ^[2] .

Awanse [ edytuj | edytuj kod ]

W trakcie wieloletniej słu?by w ludowym Wojsku Polskim otrzymywał awanse na kolejne stopnie wojskowe ^[3] :

• podporucznik - 1952
• porucznik - 1954
• kapitan - 1957
• major - 1962
• podpułkownik - 1967
• pułkownik - 1975
• generał brygady - 1984

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

Syn Stanisława (1904-1989), robotnika i Bronislawy z domu Płonka (1902-1983). Mieszkał w Warszawie. Od 1955 ?onaty z Wiesław? Barbar? z domu Rogowsk? (1934-2020). Mał?e?stwo miało syna i cork? ^{[2] [4]} .

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

• Krzy? Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1982)
• Krzy? Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972)
• Złoty Krzy? Zasługi (1965)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1975)
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Medal Zasłu?ony dla Wojsk Lotniczych
• Złoty Medal ?Siły Zbrojne w Słu?bie Ojczyzny”
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Słu?bie Ojczyzny
• Złoty Medal ?Za zasługi dla obronno?ci kraju”
• Srebrny Medal ?Za zasługi dla obronno?ci kraju”
• Br?zowy Medal ?Za zasługi dla obronno?ci kraju”
• Statuetka Ikara za zasługi dla wychowania personelu lataj?cego Wojsk Lotniczych (1990)
• Odznaki honorowe za zasługi dla miasta Poznania , wojewodztwa warszawskiego , wojewodztwa lubelskiego , wojewodztwa rzeszowskiego , wojewodztwa pozna?skiego , WOSL , ZHP , Polskich Linii Lotniczych LOT , PTTK oraz dla lotnictwa sportowego.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Stefan Czmur, Waldemar Wojcik: Generałowie w stalowych mundurach . Warszawa: Bellona, 2003, s. 22-24. ISBN  83-902541-3-1 . OCLC 830493553 .
• Janusz Krolikowski: Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 . T. I: A-H. Toru?: 2010, s. 221?223. ( pol. ) .