Jozef Bilewski

Jozef Baran

kapitan artylerii
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1899 Racławowka
Data i miejsce ?mierci	16 lub 17 kwietnia 1940 Katy?
Przebieg słu?by
Lata słu?by	1917?1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Akademia Wychowania Fizycznego
Stanowiska	kierownik oddziału cywilnego
Głowne wojny i bitwy	I wojna ?wiatowa wojna polsko-ukrai?ska obrona Lwowa wojna polsko-bolszewicka II wojna ?wiatowa kampania wrze?niowa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Data i miejsce urodzenia	4 marca   1899 Racławowka
Data i miejsce ?mierci	16 lub 17 kwietnia 1940 Katy?
Informacje klubowe
Klub	Resovia Pogo? Lwow AZS Pozna? CWKS Legia Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja   Polska Mistrzostwa Polski złoto 1922 , 1926 pchni?cie kul? złoto 1926 , 1927 , 1929 rzut dyskiem

Jozef Bilewski ^[a] , do 1938 Baran (ur. 4 marca 1899 w Racławowce , zm. 16 lub 17 kwietnia 1940 w Katyniu ^[3] ) ? kapitan artylerii Wojska Polskiego , lekkoatleta , mistrz Polski w rzucie dyskiem i pchni?ciu kul? , olimpijczyk .

Rodzina [ edytuj | edytuj kod ]

Był synem Tomasza Barana i Zofii z domu Gubernat. Miał trzech braci ( Jana , Antoniego i Stanisława) oraz trzy siostry (Zofi?, Mari? i Ann?). Wszyscy byli uzdolnieni sportowo. Jego ?on? była Halina Maria z Witosławskich.

Słu?ba wojskowa [ edytuj | edytuj kod ]

W czasie I wojny ?wiatowej (od marca 1917 do 2 listopada 1918) słu?ył w cesarskiej i krolewskiej Armii . Pocz?tkowo w 17 pułku piechoty, a nast?pnie w 56 pułku artylerii ci??kiej. W 1918 uko?czył Szkoł? Oficerow Rezerwy w Ołomu?cu .

W listopadzie tego roku przyj?ty został do Wojska Polskiego. Podczas wojny polsko-ukrai?skiej w szeregach Pułku Piechoty Ziemi Rzeszowskiej wzi?ł udział w obronie Lwowa . Po zako?czeniu wojny z bolszewikami został przeniesiony do 6 pułku artylerii ci??kiej we Lwowie . Od 1 sierpnia 1920 do 15 lutego 1921 uko?czył II kurs zawodowy w Szkole Podchor??ych Artylerii w Poznaniu , jednocze?nie b?d?c instruktorem sportowym. Awansowany do stopnia podporucznika z dniem 1 marca 1921, pozostał w szkole. Po rozwi?zaniu Szkoły Podchor??ych Artylerii w grudniu 1921 i przeniesieniu jej kadry do nowo utworzonego Obozu Szkolnego Artylerii w Toruniu , pełnił tam rownie? funkcj? instruktora sportowego. W 1922 uzyskał matur? w Gimnazjum Klasycznym i Realnym w Toruniu i przeniesienie do 5 pułku artylerii polowej we Lwowie na stanowisko dowodcy baterii ^[1] . Na stopie? porucznika awansował ze starsze?stwem z 1 czerwca 1921 ^[4] . W 1924 pełnił słu?b? w Centrum Wyszkolenia Strzeleckiego Piechoty (Centralnej Szkole Strzelniczej). W latach 1925?1926 był słuchaczem kursu w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportow w Poznaniu. Po uko?czeniu kursu kierował wychowaniem fizycznym w Dowodztwie Okr?gu Korpusu Nr VI we Lwowie. W kwietniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerow artylerii z rownoczesnym przydziałem do Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportow w Poznaniu na stanowisko dowodcy kompanii szermierczej ^[5] . W nast?pnym roku został przeniesiony do nowo powstałego Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie, gdzie w 1932 uko?czył kursy, a nast?pnie pracował tam jako wykładowca lekkoatletyki i gier sportowych, za? rownie? w 1932 uko?czył kurs gimnastycznych BRUKHLA w Ollerup (Dania). Ponadto wykładał na Wydziale Mechanicznym Pa?stwowej Wy?szej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. E. Wawelberga i S. Rotwanda. Na stopie? kapitana awansował ze starsze?stwem z 1 stycznia 1932 ^[6] . W marcu 1939 pełnił słu?b? w Akademii Wychowania Fizycznego Jozefa Piłsudskiego w Warszawie na stanowisku kierownika oddziału cywilnego ^[7] .

Wobec zagro?enia konfliktem zbrojnym 24 sierpnia 1939 zgodnie z przydziałem mobilizacyjnym udał si? do Włodzimierza Woły?skiego . Po wybuchu II wojny ?wiatowej 1939 i agresji ZSRR na Polsk? z 17 wrze?nia 1939, 20 wrze?nia w nieznanych okoliczno?ciach dostał si? do sowieckiej niewoli. Trafił do obozu przej?ciowego w Szepietowce , a stamt?d do obozu w Kozielsku . 15 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarz?du NKWD Obwodu Smole?skiego ^[8] . 16 lub 17 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany ^[8] .

Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu , gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemcow pod numerem 1856 ^[9] . Przy zwłokach Jozefa Bilewskiego zostały odnalezione karty szczepie?, wizytowki, fotografie ^[10] .

Kariera sportowa [ edytuj | edytuj kod ]

Był zawodnikiem Resovii ^[11] , sekcji lekkoatletycznej Pogoni Lwow , AZS Pozna? i CWKS Legia Warszawa . Dwukrotnym złotym medalist? mistrzostw Polski w pchni?ciu kul? ( 1922 i 1926 ) i w rzucie dyskiem (1926, 1927 i 1929 ) oraz szesnastokrotnym rekordzist? Polski w obu dyscyplinach. W 1928 uczestniczył w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie . Zaj?ł 18 miejsce (41,77 m) w rzucie dyskiem ^[11] . Cztery lata po?niej był kierownikiem polskiej grupy lekkoatletycznej na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles . W kierowanej przez niego grupie znalazło si? dwoje mistrzow olimpijskich: Stanisława Walasiewicz i Janusz Kusoci?ski ^[11] . Po zako?czeniu czynnej kariery sportowej rozpocz?ł prac? trenersk? i s?dziowsk?. Był działaczem Polskiego Zwi?zku Lekkiej Atletyki i Polskiego Zwi?zku Olimpijskiego . Publikował artykuły w ?Przegl?dzie Sportowym” i był wspołautorem podr?cznikow sportowych.

Upami?tnienie [ edytuj | edytuj kod ]

Został upami?tniony symboliczn? inskrypcj? na grobowcu rodzinnym na ^[12]

Minister Obrony Narodowej decyzj? Nr 439/MON z dnia 5 pa?dziernika 2007 awansował go po?miertnie do stopnia majora ^[13] . Awans ogłoszony został 9 listopada 2007 w Warszawie , w trakcie uroczysto?ci ?Katy? Pami?tamy ? Uczcijmy Pami?? Bohaterow”.

24 kwietnia 2008, w ramach akcji ?Katy?... pami?tamy” / ?Katy?... Ocali? od zapomnienia”, przy Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie , na ktorym mecze rozgrywa KP Legia Warszawa , został zasadzony D?b Pami?ci , honoruj?cy Jozefa Bilewskiego ^[14] .

Jozefowi Bilewskiemu został po?wi?cony jeden z odcinkow filmowego cyklu dokumentalnego pt. Epitafia katy?skie (2010).

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

• Srebrny Krzy? Zasługi (1931) ^[6]
• Medal Pami?tkowy za Wojn? 1918?1921 ^[15]
• Medal Dziesi?ciolecia Odzyskanej Niepodległo?ci ^[15]
• Srebrny Medal za Długoletni? Słu?b? ^[15]
• Br?zowy Medal za Długoletni? Słu?b? ^[15]
• Odznaka Honorowa ?Orl?ta”

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

• Mistrzostwa Polski seniorow w lekkiej atletyce 1922
• polscy olimpijczycy
• Polska na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1928
• Polska na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932
• zbrodnia katy?ska
• je?cy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla je?cow polskich
• ?wiatowy Dzie? Pami?ci Ofiar Katynia

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych . [dost?p 2022-01-19].
• Rocznik Oficerski 1923 . Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924 . Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928 . Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932 . Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных ? узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года . Лариса Еремина (red.). Москва: Общество ≪Мемориал≫ ? Издательство ≪Звенья≫, 2015. ISBN  978-5-78700-123-5 .
• Maria Magdalena Blombergowa. Uczeni polscy rozstrzelani w Katyniu, Charkowie i Twerze . ? Analecta ”, s. 21?22, R. 9 Z. 2 (18) / 2000.  
• Jan Ki?ski, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ry?ewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa ?ach: Katy?. Ksi?ga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego . Marek Tarczy?ski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN  83-905590-7-2 .
• Janusz Karwat, Centralna Szkoła Wojskowa Gimnastyki i Sportow w Poznaniu 1921-1929 , Wojskowy Przegl?d Historyczny Nr 2 (144), Warszawa 1993, s. 31?52.
• Helena Malanowska. Pro memoria . ?Wojskowy Przegl?d Historyczny”. 3/4 (133/134), 1990. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny.  
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzie? 23 marca 1939 . Krakow: Fundacja CDCN, 2006. ISBN  978-83-7188-899-1 .