Izanami i Izanagi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izanami i Izanagi
イザナミ, イザナギ
Ilustracja
Wyst?powanie

mitologia japo?ska ( shint? )

Teren kultu

Wyspy Japo?skie

Szczegolne miejsce kultu

Chram Shirayamahime

Rodzina
Dzieci

Amaterasu ,
Tsukuyomi ,
Susanoo ,
inne kami

Sukenobu Nishikawa (1671?1750), Bog Izanagi i bogini Izanami
Bostwa zrodzone z pary demiurgow
Droga wiod?ca do chramu Shirayamahime
Chram Shirayamahime

Izanagi ( jap. イザナギ, 伊?諾, 伊邪那岐 U?mierzaj?cy Szlachetne Łono ) i Izanami ( jap. イザナミ, 伊??, 伊邪那美, 伊?? Wzburzaj?ca Szlachetne Łono ) ? w mitologii shint? para prabogow japo?skich, demiurgow , ktorzy stworzyli ?wiat i bogow.

Tworzenie ?wiata [ edytuj | edytuj kod ]

Izanagi i Izanami byli rodze?stwem, osm? z kolei par? istot, ktore wyłoniły si? z przedwiecznego chaosu. Stoj?c na niebia?skim mo?cie Amanoukihashi ( Ame-no-uki-hashi ; most, po ktorym bogowie zst?powali z niebios na ziemi??) zastanawiali si?, czy istnieje co? w wodach znajduj?cego si? pod nimi oceanu. Izanagi zanurzył w nim wowczas włoczni? i uniosł j?; kropla, ktora spadła, utworzyła pierwsz? wysp? ? Onogoro . Rodze?stwo zst?piło na ni? i wzi?ło tam ?lub [1] .

Po za?lubinach para rozpocz?ła płodzenie ?wiata. Najpierw Izanami wydała na ?wiat dwa twory, Hiruko (?pływaj?cy w rozchybotaniu”) i Ahashima (?wyspa z piany”), ktore z braku stałej konsystencji nie spełniły oczekiwa? rodzicow, zostały uznane za wadliwe, odrzucone i nie zostały wliczone w poczet potomstwa demiurgow. Nast?pnie na ?wiat przyszło osiem Wysp Japo?skich , kolejno: Awaji , Sikoku ( Shikoku ), Oki , Kiusiu ( Ky?sh? ), Iki , Cuszima ( Tsushima ), Sado i Honsiu ( Honsh? ) [a] . Nast?pnie w drugim rzucie pojawiły si? wyspy: Sh?do, Su?, Hime, archipelagi Got? i Danjo oraz połwysep Kojima.

Kraina Ciemno?ci [ edytuj | edytuj kod ]

Boskie mał?e?stwo powoli zapełniało ?wiat gorami, rzekami, lasami. Izanami rodziła kolejno coraz to nowe bostwa, a? w ko?cu wydała na ?wiat boga ognia Homusubi . Podczas porodu została ?miertelnie poparzona i odeszła do krainy ciemno?ci Yomi [2] . Pogr??ony w rozpaczy Izanagi por?bał dziecko na kawałki, a z kropli krwi, ktore spadły z jego miecza i cz??ci ciała Kagutsuchi narodzili si? kolejni bogowie. Wowczas Izanagi pod??ył do piekielnego Yomi, błagaj?c ?on?, aby powrociła do ?wiata ?ywych. Zgodziła si? ona pod warunkiem, ?e m?? zaczeka na ni? przed wej?ciem. Nie dotrzymał on jednak obietnicy i pod??ył za Izanami. Zobaczywszy, ?e w Krainie Ciemno?ci jej ciało si? rozkłada, przeraził si? i rzucił si? do ucieczki. Rozw?cieczona Izanami ?cigała go przez jaki? czas z pomoc? zmor i złych duchow, probuj?c zabi? m??a, ktoremu jednak, dzi?ki magicznym przedmiotom, udało si? zbiec. Podczas gdy Izanagi postanowił rozsta? si? z partnerk? i rozkazał jej wraca? do Yomi, ta w zło?ci o?wiadczyła, ?e za jej przyczyn? codziennie b?dzie umierało 1000 osob. Izanagi odpowiedział na to, ?e za jego spraw? codziennie b?dzie rodziło si? kolejne 1500 [3] .

Po powrocie z krainy ciemno?ci Izanagi obmył si? w morzu z podziemnych nieczysto?ci. Z rzeczy, ktore nosił przy sobie powstały duchy reprezentuj?ce moce zabezpieczaj?ce, broni?ce oraz zapewniaj?ce godne warunki oczyszczenia. Wowczas wydał na ?wiat trzy najwa?niejsze bostwa japo?skiego panteonu: gdy przemywał oczy, narodzili si? bogini sło?ca Amaterasu i bog ksi??yca Tsukuyomi , za? gdy wydmuchiwał nos, na ?wiat przyszedł bog burzy Susanoo [4] . Izanagi oddał Amaterasu władz? nad ?wiatem i zgodnie z podaniami odszedł z tego ?wiata.

Głownym chramem po?wi?conym parze demiurgow jest Shirayamahime-jinja na gorze Haku-zan (2700 m) w prefekturze Ishikawa .

Potomkowie Izanagiego i Izanami [ edytuj | edytuj kod ]

Izanagi
 
 
 
Izanami
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Inni bogowie Amaterasu Tsukuyomi Susanoo
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Takamimusubi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Toyoakitsushi
 
 
 
 
 
Oshihomimi ?yamatsumi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Watatsumi Ninigi
 
 
 
Konohanasakuya
 
 
 
 
Tenazduchi
 
 
 
Ashinadzuchi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Otohime
 
 
 
Hoori Hoderi Hosuseri Kushiinada
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tamayori-bime
 
 
 
 
 
Ugayafukiaezu Suseri-bime
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?kuninushi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Inahi Mikenu Itsuse Airahime
 
 
 
Jimmu
 
 
 
 
 
Himetataraisuzu
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tagishimimi Kasumimi Kawamata-bime
 
 
 
Kamununakawamimi Hikoyai Kamuyaimimi
 
 
 

Odrzucone potomstwo [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Hiruko → ?pływaj?cy w rozchybotaniu”
  2. Ahashima → ?wyspa z piany”

Wielka Kraina O?miu Wysp [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Honosawake → Dawca Wczesnych Kłosow
  1. Ehime → Nadobna Dziewoja
  2. Ihiyorihiko → Młodzian Opływaj?cy w Ry?
  3. Ohogetsuhime → Wieszczka Obfitego Po?ywienia
  4. Takeyoriwake → Wodz Obdarzony M?stwem
  1. Ameno'oshikorowake → Niebia?ski Pan Wielu Skamielin
  1. Shirahiwake → Pan z Moc? Dawania Władzy
  2. Toyohiwake → Pan z Moc? Dawania Bogactwa
  3. Takehimukahitoyokujihinewake → Pan Zdaj?cy si? Hucze? Szczytow Skierowanych w Stron? Pot??nego Sło?ca
  4. Takehiwake → Pan z Moc? Dawania M?stwa
  1. Amehitotsubashira → Jedna z Prowadz?cych w Niebo Kolumn
  1. Amenosadeyorihime → Niebia?ska Dziewoja Urzekaj?ca Nieprzyst?pno?ci?
  1. (brak odr?bnego przydomka)
  1. Amatsumisoratoyoakitsunewake → Pan Ziemi Szczodrych Jesieni pod ?wi?tym Nieboskłonem

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

  1. W czasie gdy powstawał mit o Izanami i Izanagi, wyspa Hokkaido nie była jeszcze zasiedlona przez Japo?czykow.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Paula R. Hartz, Joanne O'Brien: Shinto . New York: Chelsea House, 2009, s. 18-19. ISBN  978-1-60413-113-0 .
  2. Izanagi and Izanami , [w:] Encyclopædia Britannica [dost?p 2010-12-14] ( ang. ) .
  3. Helen McAlpine, William McAlpine: Tales from Japan . Oxford: Oxford University Press, 2002, s. 20. ISBN  0-19-275175-1 .
  4. Jeremy Roberts: Japanese Mythology A to Z . New York: Chelsea House, 2010, s. 61. ISBN  978-1-60413-435-3 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Jolanta Tubielewicz: Mitologia Japonii . Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1980. ISBN  83-221-0109-0 .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]