한국   대만   중국   일본 
Ignacio Calderon ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Ignacio Calderon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacio Calderon
ilustracja
Pełne imi? i nazwisko

Ignacio Francisco Calderon Gonzalez

Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1943
Guadalajara

Wzrost

183 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1958?1962 Guadalajara
Kariera seniorska [a]
Lata Klub Wyst. Gole
1962?1974 Guadalajara 167 (0)
1974?1979 UdeG (0)
1979?1980 Atlas 7 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1965?1974   Meksyk 58 (0)
  1. Uwzgl?dniono wył?cznie rozgrywki ligowe.
podpis

Ignacio Francisco ?Cuate” Calderon Gonzalez (ur. 13 grudnia 1943 w Guadalajarze ) ? meksyka?ski piłkarz wyst?puj?cy na pozycji bramkarza .

Profesjonalnym piłkarzem był rownie? jego brat bli?niak Carlos Calderon .

Kariera klubowa [ edytuj | edytuj kod ]

Calderon rozpoczynał swoj? karier? piłkarsk? jako pi?tnastolatek w swoim rodzinnym mie?cie, w dru?ynach juniorskich klubu Chivas de Guadalajara . Pocz?tkowo gr? w piłk? ł?czył ze studiami stomatologicznymi na uczelni Universidad de Guadalajara . Do seniorskiego zespołu został wł?czony jako osiemnastolatek; według popularnego przekazu zadebiutował w nim w spotkaniu krajowego pucharu z Atlasem , kiedy to pełnił rol? trzeciego bramkarza i został wezwany do gry, gdy siedział na trybunach, lecz oficjalnie swoj pierwszy mecz rozegrał 4 kwietnia 1962 w zremisowanej 2:2 konfrontacji z Tampico . W Chivas z biegiem czasu wywalczył sobie miejsce w wyj?ciowym składzie, zostaj?c nast?pc? legendarnego golkipera Jaime Gomeza , ktory naznaczył go na swojego sukcesora mi?dzy słupkami ekipy. Barwy klubu reprezentował przez dwana?cie lat, przez niemal cały ten czas wyst?puj?c w nim razem ze swoim bratem bli?niakiem Carlosem , sk?d jego przydomek ?Cuate” (?Bli?niak”) [1] .

Calderon osi?gn?ł rownie? z Chivas wiele sukcesow, głownie na szczeblu krajowym, zostaj?c idolem miejscowych kibicow i legend? klubu. Trzykrotnie, w sezonach 1963/1964, 1964/1965 i 1969/1970, zdobywał z nim tytuł mistrza Meksyku, dwukrotnie osi?gał wicemistrzostwo kraju (rozgrywki 1962/1963, 1968/1969 i Mexico '70), dwa razy triumfował te? w krajowym pucharze ? Copa Mexico (sezony 1962/1963, 1969/1970), za? w rozgrywkach 1966/1967 dotarł do finału tego turnieju, w latach 1964, 1965 i 1970 zdobywał superpuchar Meksyku ? Campeon de Campeones , a drugie miejsce w tych rozgrywkach zaj?ł w 1963 roku. Wowczas tak?e doszedł ze swoj? ekip? do finału najbardziej presti?owych rozgrywek połnocnoameryka?skiego kontynentu, Pucharu Mistrzow CONCACAF . W 1972 roku był bliski zako?czenia kariery ze wzgl?du na powa?ny uraz kolana, lecz szybka rehabilitacja pozwoliła mu wroci? ostatecznie do gry [2] .

Calderon odszedł z Chivas w 1974 roku, po konflikcie z władzami klubu. Wowczas, z pensj? w wysoko?ci 18 tysi?cy meksyka?skich pesos b?d?c ju? najlepiej zarabiaj?cym piłkarzem w dru?ynie, za??dał powi?kszenia swoich zarobkow o niemal drugie tyle, czego nie był w stanie spełni? prezydent ekipy Jaime Ruiz Llaguno. Wobec tego zawodnik za namow? rektora Rafaela Garcii de Quevedo przeszedł do beniaminka najwy?szej klasy rozgrywkowej, Club Universidad de Guadalajara ? zespołu b?d?cego zarz?dzanego przez jego uczelni?. Klub ten wyło?ył na jego transfer niebotyczn? wowczas sum? trzech milionow pesos, co było w tamtych czasach rekordem w meksyka?skim futbolu (za kupno innych reprezentantow kraju płaciło si? przewa?nie około 600 tysi?cy pesos). W ekipie Universidadu od razu został kluczowym punktem swojej dru?yny, wyst?puj?c w niej przez kolejne pi?? lat. Za czasow jego pobytu w tym klubie zespoł odniosł pierwsze sukcesy w swojej historii; w sezonach 1975/1976 i 1976/1977 wywalczył tytuł wicemistrza Meksyku, podczas rozgrywek 1974/1975 doszedł do finału Copa Mexico , natomiast w 1978 roku triumfował w Pucharze Mistrzow CONCACAF . Ponadto w rozgrywkach 1975/1976 Calderon został wybrany najlepszym bramkarzem ligi meksyka?skiej. Jest uznawany za jedn? z najwi?kszych legend klubu. Profesjonaln? karier? zako?czył w wieku 37 lat jako gracz innego zespołu z Guadalajary , Club Atlas , b?d?cego wowczas beniaminkiem pierwszej ligi [1] .

Opisywany jako kontrowersyjny i obdarzony wielk? charyzm? golkiper, został umiejscowiony przez IFFHS na dziewi?tym miejscu w rankingu najlepszych bramkarzy stulecia w Ameryce Połnocnej [3] .

Kariera reprezentacyjna [ edytuj | edytuj kod ]

W 1964 roku Calderon został powołany przez szkoleniowca Ignacio Trellesa do rezerwowej reprezentacji Meksyku na Igrzyska Olimpijskie w Tokio . Tam pełnił rol? podstawowego bramkarza swojej dru?yny i rozegrał w niej wszystkie trzy spotkania, przepuszczaj?c sze?? bramek. Meksyka?ska kadra zanotowała wowczas remis i dwie pora?ki, wobec czego odpadła z m?skiego turnieju piłkarskiego ju? w fazie grupowej, w ktorej zaj?ła trzecie, niepremiowane awansem miejsce [4] .

W 1965 roku Calderon znalazł si? w ogłoszonym przez Trellesa składzie na Mistrzostwa CONCACAF , podczas ktorych 28 marca w wygranym 2:0 meczu z Salwadorem zadebiutował w reprezentacji Meksyku . Na tym turnieju wyst?pił jeszcze czterokrotnie, za? jego kadra narodowa nie poniosła w nich ?adnej pora?ki i zwyci??yła ostatecznie w rozgrywkach. Od razu wywalczył sobie pewne miejsce mi?dzy słupkami reprezentacji, zast?puj?c w niej legendarnego Antonio Carbajala . W 1966 roku, po uprzedniej grze w eliminacjach, został powołany na Mistrzostwa ?wiata w Anglii . Tam pełnił rol? podstawowego bramkarza Meksykanow i rozegrał dwa z trzech spotka?; z Francj? (1:1) [5] i Angli? (0:2) [6] . W trzecim meczu z Urugwajem (0:0) nie wyst?pił, gdy? swoje ostatnie, po?egnalne spotkanie w reprezentacji rozgrywał Carbajal [1] . Meksykanie zaj?li wowczas trzecie miejsce w grupie i nie awansowali do fazy pucharowej mundialu.

W 1970 roku Calderon został powołany przez trenera Raula Cardenasa na Mistrzostwa ?wiata w Meksyku . Tam rownie? był podstawowym bramkarzem swojej reprezentacji, rozgrywaj?c cztery mecze ? w fazie grupowej z ZSRR (0:0) [7] , Salwadorem (4:0) [8] , Belgi? (1:0) [9] oraz w ?wier?finale z Włochami (1:4) [10] . W trzech z nich zachował czyste konto, dzi?ki czemu ustanowił rekord 310 minut bez wpuszczonego gola w rozgrywkach mistrzostw ?wiata [2] . Meksykanie, pełni?cy wowczas rol? gospodarzy, po raz pierwszy w historii zdołali wyj?? z grupy, w ktorej zaj?li drugie miejsce, lecz odpadli z mundialu zaraz potem, w ?wier?finale. Pierwszym golkiperem reprezentacji miał by? rownie? cztery lata po?niej na Mistrzostwach ?wiata w Niemczech , jednak meksyka?ska reprezentacja kosztem Haiti nie zakwalifikowała si? na tamten mundial [2] . Ogołem swoj bilans reprezentacyjny Calderon zamkn?ł na 58 rozegranych spotkaniach.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b c Ignacio Calderon (Cuate, Nacho) . Club Universidad de Guadalajara . [dost?p 2013-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 sierpnia 2012)]. ( hiszp. ) .
  2. a b c Ignacio El Cuate Calderon, futbolista, dentista y empresario . La Jornada, 2 czerwca 2012. [dost?p 2013-05-09]. ( hiszp. ) .
  3. IFFHS' Century Elections . RSSSF , 30 stycznia 2010. [dost?p 2013-05-09]. ( ang. ) .
  4. Ignacio CALDERON . FIFA . [dost?p 2013-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lipca 2013)]. ( ang. ) .
  5. France - Mexico 1:1 (0:0) . FIFA . [dost?p 2013-05-09]. ( ang. ) .
  6. England - Mexico 2:0 (1:0) . FIFA . [dost?p 2013-05-09]. ( ang. ) .
  7. Mexico - Soviet Union 0:0 . FIFA . [dost?p 2013-05-09]. ( ang. ) .
  8. Mexico - El Salvador 4:0 (1:0) . FIFA . [dost?p 2013-05-09]. ( ang. ) .
  9. Mexico - Belgium 1:0 (1:0) . FIFA . [dost?p 2013-05-09]. ( ang. ) .
  10. Italy - Mexico 4:1 (1:1) . FIFA . [dost?p 2013-05-09]. ( ang. ) .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]