Hugo Haring
(ur. 22 maja 1882 w
Biberach an der Riß
, zm. 17 maja 1958 w
Goppingen
) ?
niemiecki
architekt
modernistyczny
, przedstawiciel
ekspresjonizmu
i prekursor
funkcjonalizmu organicznego
.
Po zdaniu
matury
w 1899, Haring podj?ł studia w Technicznej Szkole Wy?szej w
Stuttgarcie
(1899?1901), m.in. u
Skjolda Neckelmanna
[1]
. Nast?pnie studiował w Technicznej Szkole Wy?szej w
Dre?nie
, m.in. u
Fritza Schumachera
,
Hugo Hartunga
i
Corneliusa Gurlitta
(1901?1902)
[1]
. Studia uko?czył w Stuttgarcie pod kierunkiem
Theodora Fischera
w 1903
[1]
.
W 1904 Haring przeprowadził si? do
Hamburga
, gdzie wykładał w Szkole Sztuki i Rzemiosla (
niem.
Kunstgewerbeschule
)
[1]
. W latach 1915?1921 zaanga?owany w odbudow?
Prus Wschodnich
[1]
. W trzech ostatnich latach
I wojny ?wiatowej
pracował jako tłumacz na
Bałkanach
[1]
.
W 1921 przeniosł si? do
Berlina
, gdzie w 1922 brał udział w Wielkiej Berli?skiej Wystawie Sztuki (niem.
Große Berliner Kunstausstellung
)
[1]
. W 1923?1924 wspołzało?yciel wraz z
Mies van der Rohem
grupy ?Zehnerring” w Berlinie
[1]
. Od 1926 sekretarz grupy architektonicznej ?Der Ring”, ktor? reprezentował w 1928 na spotkaniu zało?ycielskim
Congres international d’architecture moderne
(CIAM) (pol. Mi?dzynarodowy Kongres Architektury Nowoczesnej) w
szwajcarskim
La Sarraz
[1]
.
W 1935 przej?ł berli?sk? Reimannschule, ktor? przemianował na Szkoł? ?Kunst und Werk”
[1]
. Po zbombardowaniu szkoły podczas
działa? wojennych
w 1943 przeniosł si? do rodzinnego
Biberach an der Riß
[1]
. W 1946 odpowiedzialny za odbudow? w strefie francuskiej
[1]
. W latach 1947?1950 wspołpracownik Instytutu Budownictwa przy Akademii Nauk w Berlinie
[1]
. Od 1955 członek
Akademie der Kunste
[1]
.
W 1925 Haring uko?czył swoj esej ?
Wege zur Form
”. w ktorym przedstawił swoje rozwa?ania na temat architektury ? forma architektoniczna powinna wyrasta? z otoczenia i funkcji danego budynku, ktory miał przez to by? wyodr?bnionym, indywidualnym projektem
[2]
. Rozwa?ania te były w opozycji do idei uniwersalizmu Mies van der Rohego, a Haring cz?sto bywa uto?samiany z organiczn? tradycj? modernizmu, obok
Franka Lloyda Wrighta
i
Alvara Aalto
[2]
.
Pod koniec lat 1920. XX wieku projektował wielorodzinne domy mieszkalne na nowo-powstaj?cych berli?skich osiedlach
Siemensstadt
i
Onkel-Toms-Hutte
, jednak kolejne projekty zostały zarzucone po doj?ciu
nazistow
do władzy
[2]
.
- Wege zur Form
. ?Die Form I”, 1925?1926.
(
niem.
)
.
brak numeru strony
- Das anderen Bauen
. Karl Kramer Verlag, 1982.
(
niem.
)
.
brak strony w ksi??ce
(razem z J. Joedicke)
[1]
- Neues Bauen
. Phonix Verlag, 1947.
(
niem.
)
.
brak strony w ksi??ce
[1]
Od 1969
Bund Deutscher Architekten
(BDA) przyznaje co trzy lata nagrod? im. Hugo Haringa (niem.
Hugo-Haring-Preis
) za modelowe projekty architektoniczne w
Badenii-Wirtembergii
[8]
.