Homo georgicus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Homo georgicus
Vekua et al, 2002
Okres istnienia: 1,8 mln lat temu
1.8/1.8
1.8/1.8
Ilustracja
Szkic czaszki Homo georgicusa
Systematyka
Domena

eukarionty

Krolestwo

zwierz?ta

Typ

strunowce

Podtyp

kr?gowce

Gromada

ssaki

Infragromada

ło?yskowce

Rz?d

naczelne

Podrz?d

Haplorrhini

Nadrodzina

małpy człekokształtne

Rodzina

człowiekowate

Rodzaj

Homo

Gatunek

Homo georgicus

Zasi?g wyst?powania
Mapa występowania
Miejsce odnalezienia szcz?tkow Homo georgicusa

Homo georgicus ? prehistoryczny gatunek człowieka sklasyfikowany w 2002 roku. Po raz pierwszy jego szcz?tki odnalazł gruzi?ski archeolog David Lordkipanidze w 1991 roku, nast?pnie w 1999 znaleziono dobrze zachowane czaszki, a w 2001 cz??? szkieletu. Wszystkie znaleziska miały miejsce w Dmanisi , ?redniowiecznym gruzi?skim miasteczku. Wiek szcz?tkow oszacowano na około 1,8 miliona lat [1] . Na ich podstawie ustalono, ?e przeci?tny Homo georgicus miał około 150 cm wzrostu i puszk? mozgoczaszki pojemno?ci około 600?680 cm³ i umieszczono gdzie? pomi?dzy Homo habilis a Homo erectus [2] .

Odkrycie Homo georgicus bardzo mocno zamieszało w historii naszego gatunku. Wcze?niej uwa?ano, ?e na teren Europy jako pierwszy z Afryki przybył Homo erectus około 1 miliona lat temu. Jak si? jednak okazało człowiek posługuj?cy si? prymitywnymi narz?dziami (takie znaleziono w okolicy szcz?tkow), ?ył tu niemal dwa razy wcze?niej.

Na stanowisku w Dmanisi odkryto: czaszki (okazy D2280, D2282 oraz D2700), ?uchwy (okazy D2735, D211 i D2600), pewne cz??ci szkieletu oraz prymitywne narz?dzia kamienne kultury olduwajskiej , wykonane z kwarcu i bazaltu .

Najstarszy nieafryka?ski Homo ergaster ? [ edytuj | edytuj kod ]

Replika czaszki Homo georgicusa

Człowiek z Dmanisi wykazuje szereg podobie?stw do Homo ergaster . S? to przede wszystkim: najwi?ksza szeroko?? czaszki na poziomie processus mastoideus , wał potyliczny (u D2280), brak grzebieni kostnych na sklepieniu czaszki i oddzielone od siebie kresy skroniowe , ?lady słabego wykształcenia torus angularis , budowa łuski ko?ci skroniowej (łuska wydłu?ona, brzeg gorny prosty), słabo wykształcony sagittal keel (D2282), podobny k?t odchylenia łuski ko?ci czołowej , umiarkowana wysoko?? sklepienia czaszki, umiarkowane zw??enie zaoczodołowe, grubo?? ko?ci sklepienia czaszki, budowa dołu ?uchwowego, szcz?ka i z?by podobne pod wzgl?dem morfologicznym i wielko?ci do ER3733 i WT15000 ( chłopiec z Nariokotome ), dobrze rozwini?ty wał nadoczodołowy , du?y obszar oczodołu (mniejszy u Homo habilis sensu lato ), proporcje szkieletu twarzy. Istniej? jednak tak?e pewne cechy swoiste, ?wiadcz?ce o izolacji populacji z Dmanisi. Nale?? do nich: zw??enie sklepienia czaszki w obszarze zaoczodołowym i potylicznym, w?ski otwor gruszkowaty , pewne cechy uz?bienia (małe przedtrzonowce , zwłaszcza P4, nieco zw??ony dystalny brzeg koron M1 i M2).

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. New fossils Offer Glance of Human Ancestors ? John Noble Wilford; The New York Times .
  2. A new skull of early Homo from Dmanisi, Georgia ? A. Vekua, D. Lordkipanidze, G. P. Rightmire, J. Agusti, R. Ferring, G. Maisuradze; Science Magazine (nr 297, 2002 r.).