Homo georgicus
? prehistoryczny gatunek człowieka sklasyfikowany w 2002 roku. Po raz pierwszy jego szcz?tki odnalazł
gruzi?ski
archeolog
David Lordkipanidze
w 1991 roku, nast?pnie w 1999 znaleziono dobrze zachowane czaszki, a w 2001 cz??? szkieletu. Wszystkie znaleziska miały miejsce w
Dmanisi
, ?redniowiecznym gruzi?skim miasteczku. Wiek szcz?tkow oszacowano na około 1,8 miliona lat
. Na ich podstawie ustalono, ?e przeci?tny
Homo georgicus
miał około 150 cm wzrostu i puszk? mozgoczaszki pojemno?ci około 600?680 cm³ i umieszczono gdzie? pomi?dzy
Homo habilis
a
Homo erectus
[2]
.
Odkrycie
Homo georgicus
bardzo mocno zamieszało w historii naszego gatunku. Wcze?niej uwa?ano, ?e na teren
Europy
jako pierwszy z
Afryki
przybył
Homo erectus
około 1 miliona lat temu. Jak si? jednak okazało człowiek posługuj?cy si? prymitywnymi narz?dziami (takie znaleziono w okolicy szcz?tkow), ?ył tu niemal dwa razy wcze?niej.
Na stanowisku w Dmanisi odkryto: czaszki (okazy D2280, D2282 oraz D2700), ?uchwy (okazy D2735, D211 i D2600), pewne cz??ci szkieletu oraz prymitywne narz?dzia kamienne
kultury olduwajskiej
, wykonane z
kwarcu
i
bazaltu
.
Najstarszy nieafryka?ski
Homo ergaster
?
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Człowiek z Dmanisi wykazuje szereg podobie?stw do
Homo ergaster
. S? to przede wszystkim: najwi?ksza szeroko??
czaszki
na poziomie
processus mastoideus
, wał
potyliczny
(u D2280), brak grzebieni kostnych na sklepieniu czaszki i oddzielone od siebie kresy
skroniowe
, ?lady słabego wykształcenia
torus angularis
, budowa łuski
ko?ci skroniowej
(łuska wydłu?ona, brzeg gorny prosty), słabo wykształcony sagittal keel (D2282), podobny k?t odchylenia łuski
ko?ci czołowej
, umiarkowana wysoko?? sklepienia czaszki, umiarkowane zw??enie zaoczodołowe, grubo?? ko?ci sklepienia czaszki, budowa dołu ?uchwowego,
szcz?ka
i
z?by
podobne pod wzgl?dem morfologicznym i wielko?ci do ER3733 i WT15000 (
chłopiec z Nariokotome
), dobrze rozwini?ty
wał nadoczodołowy
, du?y obszar
oczodołu
(mniejszy u
Homo habilis sensu lato
), proporcje szkieletu twarzy.
Istniej? jednak tak?e pewne cechy swoiste, ?wiadcz?ce o izolacji
populacji
z Dmanisi. Nale?? do nich: zw??enie sklepienia czaszki w obszarze zaoczodołowym i potylicznym, w?ski
otwor gruszkowaty
, pewne cechy uz?bienia (małe
przedtrzonowce
, zwłaszcza P4, nieco zw??ony dystalny brzeg koron M1 i M2).
- ↑
A new skull of early Homo from Dmanisi, Georgia
? A. Vekua, D. Lordkipanidze, G. P. Rightmire, J. Agusti, R. Ferring, G. Maisuradze;
Science Magazine
(nr 297, 2002 r.).
Identyfikatory zewn?trzne (
takson kopalny
):