Hokkien

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolorem czarnym zaznaczono zasi?g geograficzny dialektu hokkien

Hokkien ( chi?.   福建話 , pinyin : fujianhua, POJ : Hok-kian-o?), nazywany rownie? dialektem quanzhou-zhangzhou ? odmiana j?zyka minna?skiego , u?ywana w południowej cz??ci prowincji Fujian , na Tajwanie , oraz przez wielu Chi?czykow w krajach Azji Południowo-Wschodniej . Blisko spokrewniony z dialektem teochew , jednak wzajemne zrozumienie jest utrudnione.

Standard [ edytuj | edytuj kod ]

Odmiana hokkien posiada dwa presti?owe standardy, jeden z nich to dialekt miasta Xiamen (Amoy), drugi to odmiana u?ywana na Tajwanie, gdzie bywa nazywana j?zykiem tajwa?skim . Obie wersje s? wzajemnie zrozumiałe [1] . Oba warianty s? zrozumiałe rownie? dla osob posługuj?cych si? innymi dialektami j?zyka minna?skiego.

Istniej? dyskusje dotycz?ce statusu hokkien ? wielu naukowcow uwa?a, ?e jest to oddzielny j?zyk, nie za? dialekt j?zyka chi?skiego . Istniej? rownie? kontrowersje dotycz?ce hokkien w Azji Południowo-Wschodniej , głownie w Malezji i Singapurze , poniewa? w dialekcie widocznych jest wiele naleciało?ci z j?zykow regionu. Niektorzy uwa?aj?, ?e hokkien malezyjski powinno si? wyodr?bni? jako oddzielny dialekt.

Tony [ edytuj | edytuj kod ]

W hokkien u?ywa si? o?miu tonow, ktore pojawiaj? si? ju? w j?zyku ?redniochi?skim . S? to:

1. 陰平 im-piaⁿ
2. 陰上 im-siong
3. 陰去 im-khi
4. 陰入 im-ji?p
5. 陽平 iong-piaⁿ
6. 陽上 iong-siong
7. 陽去 iong-khi
8. 陽入 iong-ji?p

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. David M.   Eberhard , Gary F.   Simons , Charles D.   Fennig (red.), Chinese, Min Nan , [w:] Ethnologue: Languages of the World , wyd. 22, Dallas: SIL International , 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-03-30] ( ang. ) .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]