Hid?ab ( arab.   ‏????‎ , ?i??b ; tłum. ?okrycie, zasłona”) ? w tłumaczeniu z arabskiego oznacza "zasłon?" i "ochron?". Jest to nakrycie głowy, ktore nosi cz??? kobiet wyznaj?cych islam . Kobiety nosz? hid?ab w obecno?ci dorosłych m??czyzn, ktorzy nie s? ich najbli?szymi krewnymi.

Hid?ab jako wyraz skromno?ci i prywatno?ci [ edytuj | edytuj kod ]

Hid?ab noszony przez kobiety muzułma?skie, to chusta zakrywaj?ca włosy, uszy i szyj?, jednak nie ramiona i twarz. Noszenie jej jest wyrazem skromno?ci i prywatno?ci, cnot nauczanych i praktykowanych w islamie. Skromno?? w Koranie ? według Encyclopedia of Islam and Muslim World ? dotyczy ?spojrzenia, sposobu chodzenia, ubierania si? i genitaliow”, zarowno u kobiet jak i m??czyzn ^[1] . Słowo hid?ab mo?e by? rownie? stosowane w odniesieniu do rozdziału kobiet od m??czyzn w sferze publicznej, lub mo?e zawiera? wymiar metafizyczny ? al-hid?abu odnosi si? do ?zasłony, ktora oddziela człowieka czy ?wiat od Boga” ^[2] .

Według zwyczaju, za ktorym stoi autorytet hadisow , np. zbioru hadisow al-Buchariego , ktore przekazał D?urhad, niektore cz??ci ciała ludzkiego s? aurah , tzn. nie powinny by? ukazywane publicznie. U kobiet aurah obejmuje całe ciało z wyj?tkiem twarzy i dłoni . U m??czyzn ? obszar od p?pka do kolan . Dodatkowo m??czyznom nie wolno nosi? ubra? z jedwabiu (kobietom wolno).

Według szkoły hanbalickiej prawa muzułma?skiego, kobiety powinny zakrywa? twarze nikabem lub burk? . W niektorych pa?stwach islamskich (np. Arabii Saudyjskiej ) zasłanianie twarzy przez kobiety jest nakazane przez prawo . Zwyczaj ten nie jest jednak uznawany przez wi?kszo?? muzułmanow ^{[ potrzebny przypis ]} .

Teksty szariackie nakazuj?ce hid?ab [ edytuj | edytuj kod ]

Koran [ edytuj | edytuj kod ]

Powiedz wierz?cym kobietom, ?eby spuszczały skromnie swoje spojrzenia i strzegły swojej czysto?ci; i ?eby pokazywały jedynie te ozdoby, ktore s? widoczne na zewn?trz; i ?eby narzucały zasłony na piersi, i pokazywały swoje ozdoby jedynie swoim m??om lub ojcom, albo ojcom swoich m??ow, albo swoim synom lub synom swoich m??ow, albo swoim braciom, albo synom braci, lub synom swoich siostr; lub ich ?onom, lub tym, ktorymi zawładn?ły ich prawice; albo swoim słu??cym spo?rod m??czyzn, ktorzy nie s? owładni?ci po??daniem cielesnym; albo te? chłopcom, ktorzy nie poznali nago?ci kobiet. I niech one nie st?paj? tak, aby było wiadomo, jakie ukrywaj? ozdoby. Nawracajcie si? wszyscy do Boga, o wy wierz?cy! By? mo?e, b?dziecie szcz??liwi! (24:31)

O synowie Adama! Niech was nie skusi szatan, jak wowczas gdy wyprowadził waszych rodzicow z Ogrodu, zdejmuj?c z nich ubior, by im ukaza? ich nago??. On przecie? widzi was ? on i jego plemi? ? tam, sk?d wy ich nie widzicie. Oto My uczynili?my szatanow opiekunami tych, ktorzy nie wierz?! (7:27)

O proroku! Powiedz swoim ?onom i swoim corkom, i kobietom wierz?cych, aby si? szczelnie zakrywały swoimi okryciami. To jest najodpowiedniejszy sposob, aby były poznawane, a nie były obra?ane. A Bog jest Przebaczaj?cy, Lito?ciwy! (33:59)

Hadisy [ edytuj | edytuj kod ]

• Prorok powiedział: ?Od kiedy dziewczyna zacznie miesi?czkowa?, nie jest wła?ciwe dla niej by pokazywała swoje ciało oprocz tego i tego”, i wskazał na dłonie i twarz (Sunan abu Daud, przekazała Aisza )
• Prorok mijał mnie, gdy miałem na sobie tunik? odkrywaj?c? uda . Gdy to zauwa?ył, powiedział: ?ukryj swe uda, bo s? one cz??ci? aurah ” (według zbioru hadisow al-Buchariego ; przekazał D?urhad)
• Pokazano Prorokowi jedwabn? szat?. On przyj?ł j? i pomodlił si?. Gdy zako?czył modlitw?, odrzucił szat? ze zło?ci?, mowi?c: ?ten ubior nie jest wła?ciwy dla tych, ktorzy boj? si? Allaha”. (według zbioru hadisow al-Buchariego; przekazał Ukba bin Amir)

Przedislamskie semickie korzenie hid?abu [ edytuj | edytuj kod ]

Zwyczaj zasłaniania twarzy przez kobiety był znany na Bliskim Wschodzie na wiele wiekow przed powstaniem islamu. Wyst?pował m.in. w staro?ytnym Izraelu . Dorastaj?ce corki rzadko opuszczały dom rodzinny, a wychodz?c zakładały ? jak wszystkie kobiety ? si?gaj?c? do kostek tunik? z długimi r?kawami oraz nakrycie głowy z woalk? tak g?st?, ?e nie mo?na było rozpozna? rysow twarzy. Tak ubrana była np. Zuzanna , gdy stawiła si? przed s?dem oskar?ona przez dwoch starcow o zdrad? m??a (por. Dn 13,32). Zwyczaj zasłaniania twarzy przez kobiety, przyj?ty tak?e w trakcie za?lubin, umo?liwił Labanowi zamian? corek ? zamiast obiecanej Racheli przyprowadził on Jakubowi Le? , o czym ten przekonał si? dopiero rano po nocy po?lubnej ( Rdz 29,23?25). Stroj kobiety zale?ał te? od pozycji społecznej, a na wsi ze wzgl?du na prac? w polu był mniej rygorystyczny ^{[3] [4]} . Ponadto Ksi?ga Rodzaju 38, 15 mowi o Tamar , ?e ?Kiedy Juda j? ujrzał, pomy?lał, ?e jest ona nierz?dnic?, gdy? miała twarz zasłoni?t?" ^[5] .

Zakrywanie twarzy przez kobiety w Izraelu nie było zwyczajem czysto kulturowym. Miało znaczenie tak?e teologiczne . Jak ukazał to Edgar Haulotte SJ, w Biblii hebrajskiej znajduje si? szereg zapisow dotycz?cych przykrycia ciała , by uchroni? jego prywatno??, szczegolnie, by strzec przed poni?eniem przez po??dliwe spojrzenie, sprowadzaj?ce ? osob? ludzk? do rangi jakiego? przedmiotu po??dania, spychaj?c j? w ten sposob ponownie do owego chaosu, z ktorego została wyprowadzona przez Stworc?.” Tak, w Ksi?dze Rodzaju znajduje si? zakaz ?uchylania okrycia” ze wstydliwych cz??ci ciała m??czyzny (Rdz 9, 20?27) i kobiety (Rdz 34; por. 2 Sm 3). Ksi?ga Kapła?ska regulowała szczegołowo zasłanianie nago?ci w mał?e?stwie i rodzinie: ?Nikt z was nie b?dzie si? zbli?ał do ciała swojego krewnego, aby odsłoni? jego nago??. Ja jestem Pan!” (Kpł 18,6?18) ^[6] . Według Biblii hebrajskiej m??czy?ni i kobiety powinni nosi? ro?ne ubrania (Pwt 22, 5). Zasłona twarzy u kobiet izraelskich miała symboliczne znaczenie w stosunku do za?lubin . Była elementem ceremonii po?wi?cenia si? kobiety temu, ktory j? sobie wybrał. Tak uczyniła Rebeka , gdy zobaczyła Izaaka :

Jak podkre?lił Edgar Haulotte SJ, po?wi?cenie si? kobiety m??owi przez gest zasłoni?cia twarzy nie było w tradycji staro?ytnego Izraela wyrazem jej ubezwłasnowolnienia, ?oblubieniec nie bierze w posiadanie swojej oblubienicy (por. Rt 4, 7; Pwt 25, 9; Ps 60, 19), lecz obdarza j? chwał? własnej osoby”. Oblubieniec przekazuje swej ?onie wszystko, co posiada, przez ?wyci?gni?cie nad ni? brzegu swego płaszcza" (Rut 3, 9; por. Pwt 23, 1) ^[7] .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Zobacz galeri? zwi?zan? z tematem: Hid?ab

Zobacz hasło hid?ab w Wikisłowniku

• nikab

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Edgar Haulotte SJ: Szata. W: Słownik teologii biblijnej . X. Leon-Dufour (red.), K. Romaniuk (tłum. i oprac.). Wyd. 4. Pozna?: Pallottinum, 1994, s. 926-930. ISBN  83-7014-224-9 .