Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hi-fi
[a]
(wym. /
h
a
??
f
?
/
[b]
),
skrotowiec
(od
ang.
high fidelity
, wysoka wierno??) ? nazwa okre?laj?ca odtwarzanie d?wi?ku o jako?ci bardzo zbli?onej do oryginału
[1]
. Parametry, ktore musz? spełnia? urz?dzenia oznaczone symbolem hi-fi, s? okre?lone w normie
DIN
45500 z roku 1973 (stosowano tak?e norm?
IEC
268). Dotyczy ona m.in. maksymalnego poziomu
szumow
i
zniekształce? nieliniowych
, a tak?e
pasma przenoszenia
wyznaczonego na podstawie
charakterystyki amplitudowej
.
Poj?cie hi-fi zacz?ło by? popularne w latach 60, 70 i 80 XX w., kiedy w wyniku
post?pu technicznego
wzrastała jako?? produkcji. Urz?dzenia elektroakustyczne oznaczone symbolem ?hi-fi” zacz?ły si? lepiej sprzedawa?, mimo wy?szej ceny
[2]
.
Pod koniec XX wieku znaczenie okre?lenia hi-fi zmniejszyło si? z tego wzgl?du, ?e coraz wi?cej produkowanych urz?dze? elektroakustycznych spełniało normy jako?ciowe stawiane wcze?niej urz?dzeniom wy?szej klasy. Przykładowo, wspomniana norma DIN 45500 dopuszcza dla urz?dze? klasy hi-fi, przy pa?mie przenoszenia 20
Hz
? 20 kHz i mocy wyj?ciowej 2×20
W
, nierownomierno?? charakterystyki odtwarzania ±3
dB
i 1% zniekształce? nieliniowych (dla cz?stotliwo?ci 1 kHz) przy pracy ci?głej (co najmniej 10 minut) z sygnałem sinusoidalnym ? jednak rozwoj elektroniki umo?liwił konstruowanie i masow? produkcj? rownorz?dnych lub nawet lepszych urz?dze?, dost?pnych za niewygorowan? cen?
[2]
.
Obok hi-fi u?ywane jest rownie? okre?lenie
hi-end
, nieposiadaj?ce jednak odniesienia do ?adnych norm.
- ↑
U?ywane s? rownie? oznaczenia: Hi-Fi lub HI-FI.
- ↑
Wymowa spotykana w Polsce, w j?zyku angielskim to
h
a
??
f
a
?
.
