Henryk II Kłotnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Kłotnik
Ilustracja
ksi??? Bawarii
Okres

od 955
do 976

ksi??? Bawarii
Okres

od 985
do 995

Dane biograficzne
Dynastia

Ludolfingowie

Data urodzenia

951

Data i miejsce ?mierci

28 sierpnia 995
Gandersheim

Ojciec

Henryk I Ludolfing

Matka

Judyta

?ona

Gizela Burgundzka

Dzieci

Henryk II ?wi?ty ,
Bruno ,
Gizela ,
Brygida

Henryk II Kłotnik ( niem.   Heinrich II. der Zanker ) (ur. 951 , zm. 28 sierpnia 995 w Gandersheimie ) ? ksi??? bawarski ( 955 - 976 i 985 - 995 ) z dynastii Ludolfingow . Syn i nast?pca Henryka I .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

W latach 974 - 977 wyst?pował jako przywodca opozycji przeciwko swojemu stryjecznemu bratu Ottonowi II . Po jego ?mierci ( 983 ) starał si? o koron?, jednak ostatecznie musiał zrezygnowa? z roszcze? na rzecz syna zmarłego - Ottona III . Ojciec Henryka II ?wi?tego .

Był jedynym synem Henryka I , ksi?cia bawarskiego , i jego ?ony Judyty, ksi??niczki bawarskiej, corki Arnulfa ; wnukiem Henryka I Ptasznika .

11 listopada 973 roku zmarł Burchard III , ksi??? Szwabii, szwagier Henryka Kłotnika. Otto II przekazał pozostawione przez niego ksi?stwo swojemu bratankowi - rownie? nosz?cemu imi? Otto. Wywołało to niezadowolenie mo?nowładcow szwabskich i bawarskich, a na czele spisku stan?ł wła?nie Henryk Kłotnik. Pod 974 rokiem Roczniki altajskie przekazały informacj? o spotkaniu Henryka z Abrahamem , biskupem Fryzyngi, oraz słowia?skimi ksi???tami: Bolesławem II czeskim i Mieszkiem I polskim. S?dzi si?, ?e spotkanie to było zwi?zane z powstawaniem frontu przeciwko Ottonowi II [1] .

Cesarz został poinformowany przez komesa Bertolda o knowaniach swojego brata stryjecznego. Ksi??? bawarski stawił si? przed Ottonem II i zdał si? na jego łask?; został uwi?ziony w Ingelheim am Rhein . Represje dotkn?ły te? sprzymierze?cow Henryka II Kłotnika: Abraham został zesłany do klasztoru w Korbei, za? w 975 cesarz Otto II zaatakował, zreszt? bez wi?kszych sukcesow, Czechy.

W styczniu 976 roku Henryk II opu?cił Ingelheim; nie jest jasne, czy został zwolniony, czy udało mu si? uciec z wi?zienia. Powrocił do Bawarii, gdzie zebrał stronnikow i stan?ł na czele buntu przeciwko Ottonowi II. W?rod zwolennikow Henryka znajdowali si? w tym czasie m.in. Gunter z Merseburga z synem Ekkehardem, graf Dedi z rodu Wettynow , Ekbert Jednooki i Henryk , biskup Augsburga. Biskupi, znajduj?cy si? w otoczeniu Ottona II, obło?yli kl?tw? bawarskiego ksi?cia i jego stronnikow. W lipcu Otto II po raz drugi wkroczył do Bawarii i opanował Ratyzbon?; Henryk musiał si? salwowa? ucieczk? do Czech.

Zorganizowana na przełomie lipca i sierpnia 976 roku wyprawa Ottona II na Czechy zako?czyła si? niepowodzeniem. Jednak pozbawił Henryka ksi?stwa bawarskiego i przekazał je swojemu bratankowi - Ottonowi szwabskiemu. Wtedy te? odł?czono od Bawarii wi?kszo?? marchii przygranicznych (oprocz Nordgau rz?dzonej przez Bertolda ze Schweinfurtu) - po zł?czeniu ich z marchi? Karyntii utworzono ksi?stwo Karyntii, ktore przypadło Henrykowi "Młodszemu" , synowi Bertolda , ksi?cia bawarskiego. Przypuszcza si?, ?e wtedy te? - bawarska Marchia Wschodnia - rz?dzona przez Burcharda, wuja Henryka, została przekazana Leopoldowi (Liutpoldowi) , krewnemu Bertolda ze Schweinfurtu [2] .

W 977 roku Henryk, w porozumieniu z Henrykiem "Młodszym", ksi?ciem Karyntii, i Henrykiem, biskupem Augsburga, wzniecił kolejny bunt w Bawarii - nazywa si? go "buntem trzech Henrykow". We wrze?niu 977 roku zaj?ł Passaw?, wyp?dzaj?c tamtejszego biskupa Pilgrima. Ju? w pa?dzierniku tego roku Otto II rozpocz?ł obl??enie Passawy; Henryk musiał skapitulowa?. Uwi?ziony, został osadzony w Magdeburgu .

Wielkanoc? 978 roku odbył si? s?d nad Henrykiem i jego stronnikami. Były ksi??? bawarski został skazany na wygnanie i osadzony w Utrechcie pod nadzorem tamtejszego biskupa Folkmara. Henryk Młodszy utracił ksi?stwo Karyntii. Henryk, biskup Augsburga, został skazany na zesłanie do klasztoru w Werden ; po?niej jednak uzyskał łask? cesarsk?.

7 grudnia 983 roku zmarł Otto II. Na wie?? o jego ?mierci, biskup Folkmar uwolnił Henryka II Kłotnika. Ten, b?d?c najbli?szym krewnym po mieczu syna zmarłego cesarza - trzyletniego Ottona III - za??dał od arcybiskupa kolo?skiego Warina wydania małego bratanka stryjecznego. Nast?pnie Henryk wezwał swoich stronnikow na zjazd do Kwedlinburga , ktory odbył si? na Wielkanoc 984 roku. Tam został przez swoich stronnikow ogłoszony krolem. We wspomnianym zje?dzie wzi?li udział trzej słowia?scy ksi???ta: Bolesław II czeski, Mieszko I polski i ksi??? obodrzycki M?ciwoj . Roszczenia Henryka spo?rod niemieckich dostojnikow popierali m.in. Gizyler, arcybiskup Magdeburga, komes Wilhelm z Weimaru i Rygdag (Rykdag), margrabia Mi?ni.

Cz??? uczestnikow zjazdu w Kwedlinburgu zdecydowała si? opu?ci? miasto i uda? si? do Aselburga koło Brunszwiku , gdzie zbierali si? stronnicy Ottona III. Henryk zdecydował si? tam wysła? Folkmara, biskupa Utrechtu, z zadaniem przeci?gni?cia na swoj? stron? lub przynajmniej skłocenia przeciwnikow.

Sytuacja Henryka zacz?ła si? pogarsza?. Nie tylko nie zdobył powszechnej akceptacji jako krol, lecz nie mogł nawet odzyska? Bawarii, gdzie rz?dził Henryk III Młodszy. Udał si? do Frankonii ; tam spotkał si? z silnym oporem stronnikow Ottona III. Obawiaj?c si? wybuchu otwartej wojny, 29 czerwca 984 roku wydał małego Ottona jego matce Teofano.

W 985 otrzymał jako zado??uczynienie ksi?stwo Bawarii, ktorym zarz?dzał ju? do ?mierci, broni?c jej przed najazdami w?gierskimi .

W latach 985-995 rozpocz?ł emisj? połdenarow , zrywaj?c z wzorem denarow ratyzbo?skich.

W 992 roku wzi?ł udział w wyprawie Ottona III przeciwko Wieletom, dowodz?c siłami bawarskimi.

Mał?e?stwo i potomstwo [ edytuj | edytuj kod ]

Był ?onaty z Gizel? Burgundzk? , cork? Konrada I Spokojnego , krola Burgundii. Z tego mał?e?stwa pochodzili:

Ze zwi?zku pozamał?e?skiego pochodził:

  • Arnold, zm. 1018 , arcybiskup Rawenny.

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Dworzaczek W. , Genealogia , Warszawa 1959, tablica 43.
  • Gyorffy G. , ?wi?ty Stefan I. Krol W?gier i jego dzieło , Warszawa 2003, s. 403.
  • Sobiesiak J.A., Bolesław II Przemy?lida (+999) , Krakow 2006.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. J. A. Sobiesiak, Bolesław II Przemy?lida (+999) , s. 49.
  2. J. A. Sobiesiak, Bolesław II Przemy?lida (+999) , s. 57-58.