Henry d’Essex (zm. ok. 1170 ), mo?ny anglo-normandzki posiadaj?cy dobra Rayleigh w hrabstwie Essex , syn i dziedzic Roberta fitz Sweina, syna Sweina, ktory zbudował zamek Raleigh. Henry był lordem stra?nikiem Pi?ciu Portow i konstablem Anglii w okresie panowania krolow Stefana i Henryka II .

Pozycja Henry’ego na dworze krolewskim osłabła, gdy podczas jednej z wypraw krola Henryka do Walii oddział angielski wpadł z zasadzk?, a d’Essex utracił sztandar. Wykorzystuj?c to pewien awanturnik oskar?ył d’Essexa o zdrad?. Według kronikarza Jocelyna de Brakelonda awanturnikiem tym był Richard de Montfort, ktory chciał odebra? d’Essexowi dobra rodowe Montfortow. Oskar?enie to miało miejsce w 1163 r. d’Essex i de Montfort stoczyli nast?pnie pojedynek s?dowy, ktory zako?czył si? pora?k? tego pierwszego.

Nieprzytomnym d’Essexem zaopiekowali si? mnisi z opactwa Reading . Kiedy pokonany odzyskał przytomno?? zdecydował si? pozosta? w opactwie jako mnich. Jego pora?k? uznano za dowod zdrady. Utracił wszystkie swoje urz?dy, a jego ziemie zostały skonfiskowane przez krola. Henry d’Essex zmarł ok. 1170 r.

Henry był dwukrotnie ?onaty, ale o jego ?onach nic nie wiadomo, oprocz tego, ?e druga ?ona wniosła mu w posagu dobra Haughley . Henry miał z ni? cork?, Agnes , ktora została zar?czona z Geoffreyem de Vere, ale ostatecznie po?lubiła jego brata, Aubreya, 1. hrabiego Oxford .