Ten artykuł dotyczy zbrodniarza hitlerowskiego. Zobacz te?: inne osoby o tym imieniu i nazwisku .

Heinrich Muller

SS-Gruppenfuhrer
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1900 Monachium , Krolestwo Bawarii , Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce ?mierci	nieznana; prawdopodobnie maj 1945 nieznane; prawdopodobnie Berlin
Przebieg słu?by
Formacja	Armia Cesarstwa Niemieckiego Luftstreitkrafte Weimarer Republik Schutzpolizei Allgemeine SS
Jednostki	Reichssicherheitshauptamt Sicherheitsdienst i Sicherheitspolizei Gestapo
Stanowiska	Naczelnik IV Departamentu RSHA ( Gestapo )
Głowne wojny i bitwy	I wojna ?wiatowa , aneksja Austrii , aneksja Kraju Sudetow , aneksja Kłajpedy , II wojna ?wiatowa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Heinrich Muller (ur. 28 kwietnia 1900 w Monachium , prawdopodobnie zm. maj 1945 ) ^[1] ? zbrodniarz nazistowski , SS-Gruppenfuhrer i generał-porucznik policji, radca i dyrektor kryminalny Rzeszy ( Reichskriminaldirektor ), od 27 wrze?nia 1939 do ko?ca II wojny ?wiatowej szef Gestapo ? Urz?du IV w Głownym Urz?dzie Bezpiecze?stwa Rzeszy (RSHA).

Kariera w SS [ edytuj | edytuj kod ]

Członek SS (nr 107043) od 1934, członek NSDAP od 1938. Jeden z ludzi Reinharda Heydricha , ciesz?cy si? te? szczegolnym zaufaniem Heinricha Himmlera . Jego kariera w SS rozwin?ła si? po tzw. nocy długich no?y 30 czerwca 1934. Jako dowodca Gestapo Muller był odpowiedzialny tylko przed Heydrichem, a po jego ?mierci przed Ernstem Kaltenbrunnerem .

Heinrich Muller był bezpo?rednio odpowiedzialny za zbrodnie popełnione przez Gestapo podczas wojny. Z polecenia Himmlera zaplanował i kierował prowokacj? w Gliwicach 31 sierpnia 1939. Uczestniczył w konferencji w Wannsee . Osobi?cie przesłuchiwał te? co wa?niejszych wi??niow Gestapo, m.in. w 1943 generała ?Grota” Roweckiego . 4 marca 1944 wydał rozporz?dzenie znane pod nazw? Kugel-Erlass ( pol. ?dekret o kulkach”), nakazuj?cy zabijanie polskich i radzieckich je?cow wojennych, złapanych po nieudanej ucieczce. Kierował te? specjaln? komisj? ?ledcz? w RSHA, badaj?c? spraw? zamachu na Hitlera z 20 lipca 1944 . Jego podwładnym był Adolf Eichmann , ktory nale?ał do głownych ?architektow” planow Holocaustu .

W opisach mu wspołczesnych [ edytuj | edytuj kod ]

Był szczupłym, niewielkiego wzrostu m??czyzn? o szaroniebieskich oczach i ?ujmuj?cej powierzchowno?ci” (według relacji oficera brytyjskiego wywiadu Sigismunda Payne’a Besta ). W rozmowc? wpatrywał si? badawczo, cechowała go skupiona uwaga i niezwykłe opanowanie. Unikał rozgłosu, rzadko pojawiaj?c si? publicznie, mało udzielał si? w ?yciu towarzyskim elity III Rzeszy .

Spekulacje wokoł zagini?cia i ?mierci [ edytuj | edytuj kod ]

Po zako?czeniu wojny Muller znikn?ł i został uznany za zmarłego w 1945. Istniej? jednak ro?ne hipotezy jego zagini?cia i ?mierci:

• został przej?ty przez Amerykanow i słu?ył CIA jako cenne ?rodło informacji wywiadowczej,
• działał w tzw. Organizacji Gehlena , słu?by wywiadowczej poprzedzaj?cej Federaln? Słu?b? Wywiadowcz? ,
• przeszedł na stron? Rosjan i uciekł do nich pod koniec kwietnia 1945 (podobno widziano go nawet w połowie lat pi??dziesi?tych na honorowej trybunie w Moskwie podczas ktorej? z uroczystych parad pierwszomajowych),
• ukrywał si? w Ameryce Południowej (podobno jeszcze w 1972 mieszkał w Peru ),
• popełnił samobojstwo w ostatniej kwaterze Gestapo w podziemiach ko?cioła ?w. Trojcy w Berlinie (relacja Johanna Petera Baura , osobistego pilota Hitlera).

W 1963 r., po rozkopaniu grobu, w ktorym był rzekomo pochowany, okazało si?, ?e znajduj? si? w nim szcz?tki trzech m??czyzn, z ktorych, jak wykazały badania, ?adne nie nale?ały do dawnego szefa Gestapo.

Peter Malkin , do?wiadczony agent Mosadu , ktory brał udział w akcji schwytania Adolfa Eichmanna, w swojej ksi??ce Schwytałem Eichmanna utrzymuje, ?e rozpoznał Mullera w Brazylii w latach 50., podczas obserwacji jego syna przebywaj?cego tam na urlopie ^[2] .

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

• Odznaka Złota Partii
• Krzy? Rycerski Wojennego Krzy?a Zasługi z Mieczami
• Krzy? ?elazny I klasy ze szpang? ponownego nadania
• Wojenny Krzy? Zasługi z Mieczami I klasy
• Krzy? ?elazny II klasy ze szpang? ponownego nadania
• Wojenny Krzy? Zasługi z Mieczami II klasy
• Order Zasługi Wojskowej z Mieczami II klasy
• Medal Pami?tkowy 13 marca 1938
• Medal Pami?tkowy 1 pa?dziernika 1938
• Medal Pami?tkowy za Powrot Kłajpedy
• Krzy? Honorowy za Wojn? 1914-1918
• Odznaka Honorowa Olimpijska I klasy
• Odznaka Sportowa SA

Przebieg słu?by [ edytuj | edytuj kod ]

• lipiec 1918 ? funkcjonariusz Wydziału VI (ds. ?cigania przest?pstw politycznych) monachijskiej Dyrekcji Policji w Bawarii ,
• marzec 1933 ? pracownik monachijskiej centrali Bawarskiej Policji Politycznej,
• pocz?tek 1934 ? pracownik Centralnego Urz?du Policji krajowej,
• koniec kwietnia 1934 ? funkcjonariusz Centralnego Urz?du Policji krajowej i jednocze?nie kierownik podwydziału II 1A (ds. zwalczania lewicowego radykalizmu) w Pruskim Tajnym Urz?dzie Policji Pa?stwowej,
• lipiec 1934 ? kierownik Wydziału II (ds. Krajowej Policji Politycznej) w Pruskim (od pa?dziernika 1936 w Niemieckim) Tajnym Urz?dzie Policji Pa?stwowej,
• 1938-1939 ? inspektor Policji Bezpiecze?stwa w Wiedniu i Pradze ,
• 27 wrze?nia 1939 ? szef Urz?du IV (Gestapo) w Głownym Urz?dzie Bezpiecze?stwa Rzeszy ? RSHA,
• od 1 maja 1945 ? miejsce pobytu nieznane.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Henrik Eberle Mathias Uhl: Teczka Hitlera materiały ujawnione przez Stalina . ?wiat Ksi??ki, s. 408. ISBN  978-83-247-1636-4 .
• Uwe Bahnsen, James O’Donnel: Katakumba, Ostatnie dni w bunkrze Hitlera . De facto 2005. ISBN  83-89667-29-0 . Brak numerow stron w ksi??ce
• Karol Grunberg : SS-czarna gwardia Hitlera . Ksi??ka i Wiedza 1985. ISBN  83-05-11298-5 . Brak numerow stron w ksi??ce
• Leszek Pawlikowicz: Tajny front zimnej wojny. Uciekinierzy z polskich słu?b specjalnych 1956-1964 . Oficyna Wydawnicza Rytm Ksi??ka i Wiedza 1985. ISBN  83-7399-074-7 . Brak numerow stron w ksi??ce
• Alwin Ramme: Słu?ba Bezpiecze?stwa SS . Wydawnictwo MON, s. 36, 281, 291. ISBN  83-11-07070-9 .