Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans-Olaf Henkel
|
Data i miejsce urodzenia
|
14 marca 1940
Hamburg
|
Zawod, zaj?cie
|
mened?er, wykładowca akademicki, publicysta, działacz gospodarczy
|
Partia
|
AfD
(2014?2015)
ALFA/LKR
(2015?2018)
|
|
Hans-Olaf Henkel
(ur.
14 marca
1940
w
Hamburgu
[1]
) ?
niemiecki
mened?er bran?y przemysłowej, wykładowca akademicki, publicysta, działacz gospodarczy i polityk. Prezes zarz?du
Federalnego Zwi?zku Przemysłu Niemieckiego
oraz
Stowarzyszenia Leibniza
,
poseł
do
Parlamentu Europejskiego
VIII kadencji
.
W 1960 uko?czył
Akademi? Ekonomii Społecznej w Hamburgu
. Od 1962 zawodowo zwi?zany z przedsi?biorstwem
IBM Deutschland
. Stopniowo awansował w strukturze firmy, m.in. w latach 1978?1980 zajmował stanowisko dyrektorskie w ameryka?skiej centrali. Nast?pnie do 1982 był dyrektorem generalnym na poziomie regionu. W 1982 został wiceprezesem IBM w Europie, a w 1987 dyrektorem zarz?dzaj?cym niemieckiego oddziału koncernu. W 1989 powierzono mu stanowisko wiceprezesa całej korporacji, od 1991 odpowiadał za sprzeda? w regionie Europy Wschodniej. W latach 1993?1994 kierował europejsk? centraln? IBM w
Pary?u
[2]
.
W latach 1995?2000 pełnił funkcj? prezesa Federalnego Zwi?zku Przemysłu Niemieckiego (BDI). Od 2001 do 2005 zajmował stanowisko prezesa Stowarzyszenia Leibniza
[2]
. Powoływany w skład rad nadzorczych ro?nych przedsi?biorstw, tj.
Bayer AG
,
Continental AG
, DASA i innych. W 2001 został honorowym profesorem i wykładowc? zarz?dzania na
Uniwersytecie w Mannheim
[1]
.
W 2005 poparł w wyborach do Bundestagu
FDP
[3]
. Z pocz?tkowych pozycji proeuropejskich przeszedł na pozycje eurosceptyczne
[4]
, publicznie m.in. krytykuj?c wprowadzenie
euro
i opowiadaj?c si? za przywroceniem
marki niemieckiej
[5]
. W 2014 wst?pił do
Alternatywy dla Niemiec
[2]
. Został głownym kandydatem tej partii w wyborach europejskich, uzyskuj?c w głosowaniu z 25 maja 2014 mandat eurodeputowanego VIII kadencji
[6]
. W 2015 wraz z grup? eurodeputowanych wyst?pił z AfD
[7]
, wspołtworz?c Sojusz dla Post?pu i Przebudzenia (od 2016 pod nazw?
Liberalno-Konserwatywni Reformatorzy
). W 2018 zrezygnował z członkostwa w tej partii
[8]
.
Odznaczenia i wyro?nienia
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Odznaczony Komandori?
Legii Honorowej
(Francja),
Orderem ?wi?tego Skarbu
(Japonia),
Orderem Krzy?a Południa
(Brazylia)
[1]
. Wyro?niony m.in. tytułem
doctora honoris causa
Uniwersytetu Technicznego w Dre?nie
, a tak?e tytułem ?Ekomened?era Roku” przyznanym przez
WWF
[1]
.
- Die Macht der Freiheit. Erinnerungen
, Econ, Monachium 2000
- Jetzt oder nie. Ein Bundnis fur Nachhaltigkeit in der Politik
, Siedler, Berlin 2001
- Die Ethik des Erfolgs
, Econ, Monachium 2002
- Die Kraft des Neubeginns. Deutschland ist machbar
, Droemer, Monachium 2004
- Kampf um die Mitte. Mein Bekenntnis zum Burgertum
, Droemer, Monachium 2007
- Die Abwracker. Wie Zocker und Politiker unsere Zukunft verspielen
, Heyne, Monachium 2009
- Rettet unser Geld! Deutschland wird ausverkauft ? Wie der Euro-Betrug unseren Wohlstand gefahrdet
, Heyne, Monachium 2010
- Die Euro-Lugner|Die Euro-Lugner. Unsinnige Rettungspakete, vertuschte Risiken ? so werden wir getauscht
, Heyne, Monachium 2013