한국   대만   중국   일본 
Gwiazdozbior ?rebi?cia ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Gwiazdozbior ?rebi?cia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
?rebi?
Mapa gwazdozbioru
Nazwa łaci?ska

Equuleus

Dopełniacz łaci?ski

Equulei

Skrot nazwy łaci?skiej

Equ

Dane obserwacyjne ( J2000 )
Rektascensja

21 h

Deklinacja

Charakterystyka
Powierzchnia

72 stopnie kw.

Liczba gwiazd o obserwowanej wielko?ci gwiazdowej < 3

0

Najja?niejsza gwiazda

Kitalpha (α Equ, 3,92 m )

Gwiazdozbiory s?siaduj?ce

Widoczny na szeroko?ciach geograficznych
pomi?dzy 75 [1] ° S a 90° N.
ilustracja

?rebi? ( łac. Equuleus , dop. Equulei , skrot Equ ) ? mało wyra?ny i jednocze?nie najmniejszy powierzchniowo gwiazdozbior nieba połnocnego . Mniejszy od niego jest tylko Krzy? Południa . Był znany ju? za czasow Ptolemeusza , ktory umie?cił go w?rod swoich 48 konstelacji. Zarys tego gwiazdozbioru tworz? gwiazdy o jasno?ci około 4 m i słabsze. Znajduje si? obok konstelacji Pegaza , wi?kszego konia niebieskiego, od południa towarzyszy mu Wodnik . W Polsce widoczny od lata do jesieni. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem : około 10.

Mity i legendy [ edytuj | edytuj kod ]

Gwiazdozbiór Źrebięcia
Gwiazdozbior ?rebi?cia

Z konstelacj? wi??e si? kilka mitow.

  • Ptolemeusz umieszczaj?c gwiazdozbior na swych mapach nieba, prawdopodobnie sugerował si? mitem o Hippe i jej corce Melanippe. Hippe była cork? centaura Chirona , ktor? uwiodł Aeolus , wnuk Deukaliona . W wyniku romansu zaszła ona w ci???. Aby ukry? to przed srogim ojcem, Hippe uciekła w gory i tam urodziła cork? Melanippe. Kiedy Chiron udał si? na poszukiwanie swojej corki, Hippe zwrociła si? do bogow o ratunek. Bogowie j? wysłuchali i zamienili w klacz. Artemis umie?ciła po?niej Hippe po?rod gwiazd, gdzie nadal ukrywa si? przed Chironem, pokazuj?c tylko sw? głow? [2] .
  • W mitologii greckiej ?rebi? było uosabiane z młodszym bratem Pegaza . Nazywał si? Celeris i został podarowany Kastorowi przez Hermesa . Gwiazdozbior został nazwany przez greckiego astronoma Hipparcha około 150 r. p.n.e. ; jest jednym z pierwszych, ktorego pochodzenie nie ginie w mrokach czasu, a jego tworca jest znany [1] .

Jak odnale?? gwiazdozbior [ edytuj | edytuj kod ]

Znalezienie konstelacji nie jest łatwe. Gwiazdy tworz?ce jej zarys nie s? jasnymi obiektami. Najlepiej najpierw zlokalizowa? Enif ? gwiazd? Pegaza , a nast?pnie na zachod od niej, na tej samej wysoko?ci odnale?? Gamma Equulei lub troch? ja?niejsz?, lecz poło?on? ni?ej Alfa Equulei , zwan? rownie? Kitalpha [2] .

Najja?niejsze gwiazdy [ edytuj | edytuj kod ]

?rebi? to najmniejszy po Krzy?u Południa gwiazdozbior na niebie. W odro?nieniu od obficie rozgwie?d?onego Krzy?a Południa, ktory jest najmniejszym gwiazdozbiorem, ?rebi? składa si? jedynie z kilku bladych galaktyk i zbioru gwiazd podwojnych. Mały trapezoid gwiazd czwartej i pi?tej wielko?ci jest wyra?ny, ale najlepiej ogl?da? go w dobrych warunkach. Mo?na te? u?y? lornetki, bo trapezoid ma zaledwie 5° łuku w najdłu?szym wymiarze [1] .

  • Najja?niejsza gwiazda Alfa (α) Equulei (Kitalpha) ma jasno?? zaledwie 3,92 m . Jest to ciasny układ podwojny składaj?cy si? z ?ołtego olbrzyma typu widmowego G oraz karła typu A .
  • Druga co do jasno?ci Delta (δ) Equ jest rownie? układem podwojnym. Jego podwojn? natur? mo?na dostrzec dopiero za pomoc? profesjonalnego sprz?tu.
  • Kolejny element konstelacji, γ Equ jest gwiazd? zmienn? . Zmiany te zwi?zane s? bezpo?rednio z szybk? rotacj? i nietypowym składem chemicznym gwiazdy. Ma towarzyszk? w odległo?ci 1,26 sekundy łuku. Głowna gwiazda jest ?ołta; oba ciała poruszaj? si? podobnie, wi?c zdaj? si? poł?czone.
  • Lambda ?rebi?cia jest par? jasno?ołtych gwiazd o wielko?ci 7,4.
  • Tu? nad Delt? Equ znajduje si? gwiazda zmienna typu Mira Ceti ? R Equ, zmieniaj?ca jasno?? z okresem 261 dni [3] .
  • Gwiazda podwojna pi?tej wielko?ci I Equulei - ma towarzysza siodmej wielko?ci, ktorego mo?na dostrzec przez mały teleskop, oraz słabszego, prawdziwego towarzysza widocznego przez du?y teleskop.

Interesuj?ce obiekty [ edytuj | edytuj kod ]

Mimo małego rozmiaru konstelacja zawiera ciekawe, ale słabe galaktyki :

  • Jedyn? galaktyk? odpowiedni? dla umiarkowanych apertur jest spiralna NGC 7015 . Jest wydłu?ona, w 30-centymetrowym reflektorze wida? jedynie niewielkie rozja?nienie w centrum [1] .
  • Galaktyka NGC 7040 w 40-centymetrowym teleskopie Newtona pokazuje wydłu?one rozproszone halo bez jakiegokolwiek rozja?nienia w centrum. Rz?d trzech ledwie widzialnych gwiazd le?y na południowej kraw?dzi halo [1] .
  • Galaktyka spiralna z poprzeczk? NGC 7046 o wielko?ci 13,1 m ? w 30-centymetrowym teleskopie wida? bezkształtn? po?wiat?, ale ju? w 45-centymetrowym uka?e jasne centrum [3] .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b c d e Praca zbiorowa: Kosmos . Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2012, s. 372-373. ISBN  978-83-7670-323-7 .
  2. a b Tomasz Szyma?ski: Kosmos.W?drowki po nocnym niebie. . T. 10. Pozna?: Oxford Educational Sp. z o.o., 2011, s. 23. ISBN  978-83-252-1361-9 .
  3. a b Kamil Złoczewski: Kosmos. Przewodnik obserwatora. . T. 73. Pozna?: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 22. ISBN  978-83-252-2006-8 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]